کاسب متخلف و مؤسسه متخلف

حتی در باره اهمیت عقل گفته اند که عقل آن نیست که بین خوب و بد را تشخیص می دهد بلکه بین خوب و  خوب­تر و یا بد و بدتر را فرق می گذارد. اگر غرض در کار بیاید که دیگر هنر هم پوشیده می ماند.

اینطور نباید باشد که اگر کسی با ما نسبتی داشت و یا با ظاهری آراسته مطلبی را گفت آن را خوب بدانیم و چنانچه کس دیگری با وضعیتی متفاوت بود به گونه ای دیگر برای آن قضاوت شود.

اگر به شما بگویند کاسبی یا تاجری گرانفروشی، و رباخواری می­کند، و مال مردم را می­خورد و آنگاه مجلس روضه­ خوانی هم برپا می­ کند شما به شدت از وی متنفر می ­شوید.

اما اگر بگویند بانک ها که پول مردم را هر جور دلشان می خواهد صرف می­کنند و بحران اقتصادی به وجود می­آورند و پول مردم را در مسیرهای غیرقانونی صرف، و بنگاه داری می کنند، در فلان برنامه تلویزیونی، یا سرمایه ­گذاری برای ساخت فیلم، مؤسسه، یا هر امر خیر دیگری مشارکت می ­کند نه تنها  حساسیت نشان نمی­ دهید؛ بلکه با ترفندهایی که از جانب سلبریتی ها و مجریان برنامه، به خاطر پولی که دریافت می­ کنند به کار می برند و هنرمندی هایی که در جنب آن بروز و ظهور می­ کند، نه تنها مورد نفرت قرار نمی­ گیرند، که به آنها دست مریزاد هم می­ گویند.

در برنامه های رایتل و ایرانسل و بانک های مختلف و مؤسسات سرمایه گذاری را همه دیده و شنیده اید که با تبلیغ فراوان برای مصرف هرچه بیشتر و در نتیجه تحصیل ثروت های آنچنانی چه فعالیت هایی دارند بعد می­ بینید اسپانسر فلان برنامه تلویزیونی، سینمایی، و برنامه هنری شده و از رسانه های عمومی هم پخش می­ شود، با تبلیغ فراوان و به ­به و چه ­چه، هرگز حساسیتی ایجاد نمی ­کنند؛ در حالیکه برنامه همان برنامه است. این شاید تعبیر همان مَثَلی است که می­ گوید: مرگ فقرا و عیب بزرگان را کسی نمی فهمد.

صدا و سیما هم به دنبال پول است. اگر اسپانسرها تولیداتشان را به صدا و سیما نفروشند و یا تولیداتی مثل چین چین و لوسیون­ها (محلولها)ی تقویت موی سر تا برسد به سوبان که بهترینشان هست پول ندهند صدا و سیما چه برنامه های مفیدی خواهد داشت؟ همانند بعضی دانشگاههایی که سواد و تحصیل دانشجویان را فدای پول  و در آمد اقتصادی کرده اند، و در این رابطه با هم مسابقه گذاشته ­اند.

من نمی­ خواهم بگویم این­ها پول­ های کثیف هستند ولی وقتی هر فرد و یا سازمانی پول به دست آورده اش از راه درست نباشد، به این معنا که برخلاف وظیفه قانونیش تحصیل شده باشد، پول مشروعی نیست، و هر اقدام خیرخواهانه هم انجام دهد نوعی عوامفریبی است. خدا نکند روزی سوداگران مواد مخدر و قاچاقچیان هم کار فرهنگی کنند.

 راستی می­توان نسبت به تأثیر این برنامه ­های فرهنگی هم مستقلاً بحث کرد. آیا این برنامه­های فرهنگی با منشأ نادرست و یا با طمع تبلیغ برای سودآوری بیشتر تأثیر فرهنگی دارد؟ آیا کار فرهنگی­ شان ثمر می­دهد و یا فقط سرگرمی و وقت گذرانی  است؟ و البته تأثیرات مخرب آنها از تغییر نگاه جامعه و تعویض سبک زندگی هم جای بحث دارد.