وحید احمدی (مشاور وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و رییس مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور) با اشاره به مشکلات دانشجویان و اساتید ایرانی در خارج از کشور گفت: متاسفانه در این زمینه با یک سری مشکلات مواجه هستیم، به خصوص در برخی کشورها برای شرکت در بعضی از رشتهها مشکل داریم، به تعبیر دیگر یک سری از دانشجویانی که به خارج از کشور برای ادامه تحصیل اعزام میکنیم، مورد پذیرش در برخی رشتهها قرار نمیگیرند، یا حتی اساتیدی که قصد همکاری با کشورهای خارجی را دارند، در پروژههای آنان به کار گرفته نمیشوند.
وی ادامه داد: با توجه به فشارهایی که وجود دارد، دانشگاهها و اعضای هیات علمی به هر نحوی سعی میکنند، ارتباطات بینالمللی را حفظ کنند. به عنوان مثال در اجلاس NAM به رغم همه مشکلات میزبان ۱۶ کشور عدم تعهد از جمله هند، پاکستان، مالزی، اندونزی، کوبا و دیگر کشورهای NAM(Non-Aligned Movement) یا کشورهای عدم تعهد بودیم.
احمدی تصریح کرد: کشورهای غیرمتعهد خودشان را مقید به تحریمها نمیدانند، هرچند که ممکن است برای آن افرادی که از کشورهای دیگر به ایران میآیند، محدودیتهایی سفر به آمریکا به وجود بیاید، ولی خوشبختانه این ارتباطات وجود دارد و وزارت علوم و دانشگاهها همچنان در تلاش هستند تا این روابط را حفظ و گسترش دهند.
رییس مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور در پاسخ به این سوال که محدودیتهای تحصیلی در چه رشتههایی در خارج از کشور بیشتر است؟ گفت: معمولا کشورهای خارجی در رشتههای High tech (رشتههای با فناوری برتر) مثل نانو الکترونیک، هوا و فضا، ماکرو الکترونیک خیلی حساسیت دارند، و همچنین در زمینه رشتههای هستهای هیچگونه پذیرشی ندارند و به رغم اینکه در ظاهر امر چیزی نمیگویند، ولی ما شاهدیم که دانشجویان فعال در این زمینهها را ریجکت میکنند.
وی درباره بازداشت مسعود سلیمانی استاد دانشگاه تربیت مدرس در آمریکا گفت: این اقدام از قبل حساب شده بود، ما که از آمریکا انتظاری نداریم، اما آنها با حساب و کتابِ تنظیم شده این استاد دانشگاه تربیت مدرس را دستگیر کردند و احتمال قریب به یقین هدفشان هیمن بوده است.
مشاور وزیر علوم درباره جایگاه دانشجویان در سطوح مختلف علمی گفت: این بحث که آیا دانشجویان ما توانمندی لازم برای حضور در صنعت را دارند یا نه یک موضوع مناقشهای است. به این معنی که بعضیها معتقدند، علت اینکه فارغالتحصیلان ما جذب صنعت نمیشوند به خاطر نداشتن مهارت است. برخی هم متعقدند که اصلا اینطور نیست و صنعت ما توانمندی جذب آنها را ندارد، از نظر من هر دو درست است، اما من بیشتر با مورد دوم هم عقیده هستم یعنی صنعت ما قدرت جذب جوانان را ندارد.
احمدی در ادامه توضیح داد: من در ژاپن شاهد بودم که محتوای آموزشی آنها با محتوای آموزشی ما در ایران یکی است یا به تعبیر دیگر محتوای علمی- آموزشی ما با کشور ژاپن برابر است، هر چند که ما یک سری مشکلات در این زمینه داریم. دانشجویانی که از دانشگاههای برتر توکیو یا کیوتو فارغالتحصیل شدند به طور مستقیم به شرکتها رفتند. زمانی که من پس از فارغالتحصیلی شرایط آنها را پیگیری میکردم، گفتند که ما در حال گذراندن دورههای بازآموزی در شرکتها هستیم.
او افزود: یعنی شرکتها خودشان آنها را استخدام میکردند و برای آنها دوره بازآموزی میگذاشتند و این آموزشها شش ماه تا یک سال ادامه داشت. شرکتها برای جذب نیرو با دانشگاه ارتباط میگرفتند و از این طریق نیروهایشان را انتخاب میکردند. دروههای آموزشی که نیاز بود را شرکتها برگزار میکردند و دانشگاه اقدامی در این زمینه نداشتند. پس نتیجه میگیریم این روند یک سیستم بوده و در دنیا هم به خوبی جواب داده است. حال فرض کنید ما با یک مهندس فارغالتحصیل شده و تازهکار مواجهیم که از او انتظار داریم همه دانش مربوط به کار را داشته باشد، در حالی که هیچ جای دنیا اینطور نیست.
وی تصریح کرد: لزومی ندارد که ما دائما فارغالتحصیلان دکتری یا فوق لیسانس تولید کنیم، همان فوق دیپلم یا کارشناسی کافی است، زیرا صنعت ما بیشتر از این ظرفیت ندارد. ما تمرکزی روی کاردانی نداریم، زیرا هم خوشایند مردم نیست و فکر میکنند هرچه مدرکشان بالا برود بهتر است و همچنین صنعت ما تصور میکند اگر شخصی را با مدرک کاردانی به کار بگیرد، او توانایی راهاندازی کارخانهاش را نداشته و دارای دانش کافی نیست.
۲۳۵۲۳۱
نظر شما