عباس سلیمی‌نمین فعال سیاسی اصولگرا چند روز پیش سعید حجاریان تئوریسین جریان اصلاحات را به مناظره دعوت کرده بود. (اینجا) درخواستی که امروز از سوی حجاریان رد شد.(اینجا)
عباس سلیمی‌نمین نیز در واکنش به رد درخواست مناظره اش از سوی این چهره اصلاح طلب نوشت؛
جناب آقای سعید حجاریان
با سلام و تشکر از اظهار لطف و بزرگواری شما نسبت به این کمترین حوزه قلم، از همین میزان عنایت و بیان ملاحظات قدردانم.
راستش دعوت به مناظره قلمی متأثر از پیامی بود که در اوایل روی کار آمدن آقای ترامپ از سوی شما به واسطه یکی از خویشاوندانتان - که در جبهه اصولگرایان دارای وزانتی است - دریافت شد. دعوت به همگرایی و گفت‌وگو در برابر تشدید خصومت های دشمن موجب امیدواری بود. افسوس که این مسرّت دوام چندانی نداشت و در فاصله کوتاهی رویکردتان به طور اساسی تغییر کرد.
اما در مورد "دو عقده در لسان" که کم سعادتی مرا موجب شده است باید معروض دارم که همواره برای شما دستیابی به سلامت کامل آرزو نموده‌ام و اکنون نیز شفای عاجل برایتان از خداوند متعال مسئلت دارم. البته اجازه دهید از تجاهل العارف نمودنتان گله‌مند باشم. درخواست بنده ارتباطی با لکنت در کلامتان نداشت، بلکه به روانی قلمتان و پرکاری آن مرتبط است.
اما در مورد مشکل دوم تنها می‌توانم آرزو کنم خفیه‌نویسی از دست‌آموزانتان را به امر شما بگمارند که از سعه صدر و وسعت نظر استاد بهره کافی و وافی برده باشد. ضمن این که ظاهرا خفیه‌نویسان به امور پنهان سیاست‌پیشگان مشغولند و نه به آنچه مکتوب می‌شود و همگان از آن آگاه‌اند و بعضاً چو منی به نقد آن می‌پردازند.
جناب آقای حجاریان! شما از جمله کارآزمودگان برجسته عملیات روانی هستید- که مظلوم‌نمایی بخش ناچیزی از آن است- از این رو خواهشمندم از این توانمندی در مورد درخواستی که از سر دلسوزی و علاقه‌مندی به خودتان و آحاد ملت بیان شده، بهره نبرید.
لذا مجدداً درخواست خود را تکرار می‌کنم، زیرا معتقدم اگر بتوانیم از طریق بحث‌های مکتوب اندیشه‌محور به تعاریف واحدی در مورد موضوعات اساسی نایل آییم به نحو شایسته‌تری از مصالح ملت پشتیبانی خواهیم کرد. ما هنوز فهم مشترکی از مقاومت آن هم در این شرایط نداریم. آیا این راهبردی که ملت ایران از ابتدای دهه چهل تاکنون در پیش گرفته اجتماعی است یا سیاسی؟ اگر اجتماعی است کشاندن آن به عرصه سیاست، آن هم سیاست‌ورزی معیوب به چه میزان زیان‌بار خواهد بود؟
طرح مسائلی از این قبیل می‌تواند تقویت توان ملی را در پی داشته باشد. لذا امیدوارم ما نیز در این وادی نقشی -هر چند اندک- ایفا کنیم.
۲۷۲۱۵
نظر شما