میر شکاک از اولین آشنایی نزدیک خود با آیت الله خامنه ای در روزنامه‌ی جمهوری اسلامی گفته و نوشته است :
بعد از اولین دیدار، آقا هر وقت که می‌آمدند روزنامه، یک سری به حضرات تکان می‌دادند و یک‌سره می‌آمدند پیش ما. البته با توجه به علاقه‌ی ایشان به شعر و شعرا، ایشان را در کنار فعالیت‌های سیاسی و علمی و قبل از این‌که انقلابی اتفاق بیفتد، می‌توان به عنوان یکی از منتقدان برجسته‌ی شعر فارسی معرفی کرد. البته در حزب جمهوری هم جلسه برگزار می‌شد یا مثلاً در خانه‌ی آقای سبزواری هر وقت جلسه تشکیل می‌شد، آقا تشریف می‌آوردند. در جلسات هفتگی حزب جمهوری اسلامی، آقای سبزواری، مرحوم اوستا، آقای مشفق، مرحوم گلشن کردستانی، آقای علی معلم، بنده و آقای شمسایی که مسئول گروه ادبی حزب جمهوری اسلامی بود، حضور داشتند. گاهی در این جلسات آقا فرصت می‌کرد بیاید، گاهی اوقات هم به خاطر شورای انقلاب و کارهای حزب نمی‌شد.
میر شکاک در ادامه خاطراتی از شعر گفتنش برای یاسرعرفات و نظر آقای خامنه ای در این باره، جلسات هفتگی شعر حوزه هنری با حضور ایشان، ماجرای برگرداندن وی از جبهه توسط آقای خامنه ای و ... گفته است.
در یکی از خاطرات وی می خوانید :
یک‌بار حضرت آقا بنده را احضار کردند تا راجع به کتاب «در سایه‌ی سیمرغ» -که نوشته‌ی خودم بود- صحبت کنیم. آقا گفتند که من فکر کردم که مثل دیگران یک چیزهایی راجع به شاهنامه نوشته‌اید. بعد خواندم و تعجب کردم و دوباره این کتاب را خواندم. این‌ها را از کجا آورده‌ای؟! گفتم آقا این حرف‌ها از جای خاصی نیست. گفتند: این حرف‌ها به خرج من نمی‌رود. این بحث‌های راجع به ولایت را از کجا پیدا کرده‌ای؟
من به‌صراحت گفتم: آقا این آیین خود ماست و به یک معنا من اولین کسی هستم که از رازهای این جماعت پرده برمی‌دارم و این‌ها همه‌ی عالم را این‌طوری نگاه می‌کنند. به‌شدت آقا تشویق و تأیید کردند و گفتند که در جایی از کتاب، بحث خرد و خرد برتر را مطرح کرده‌ای. این تکلیف را بر دوش تو می‌گذارم که این موضوع را بنویسی. من هم گفتم چشم.
متن کامل مطلب وی را اینجا بخوانید.
نظر شما