در بخشی از این سرمقاله آمده است:
که به نظر میرسد دولت دهم و رئیس آن، با چالشهای فراوانی مواجه هستند که شاید بعضی از حامیان و برنامهریزان حمایت از دولت، افزایش حمله به رئیس جمهور و حلقه نزدیک مشاوران او بر سر انتصاب مشایی را نعمتی غیرمترقبه بدانند زیرا باعث به حاشیه رانده شدن بسیاری از مسائل اصولی خواهد شد که به نمونههایی از این مسائل اشاره میشود. سرگرمی به این موضوع سوخته و پیگیری بی اثر آن میتواند اذهان را از فاجعه بزرگی که تنها سه روز قبل اتفاق افتاد منحرف کند به طوری که هیچ کس از نقش دولت در عدم تجهیز و نوسازی ناوگان هوایی سخن نگوید. همچنین احساس تکلیف شرعی برای محکومیت ارتقای مقام ظاهری مشایی، موجب فراموشی این سوال خواهد شد که آیا رئیس دولت همچنان معتقد است »آنقدر قطعنامه برای تحریم ایران بدهند تا قطعنامهدان آنها پاره شود؟« آیا او هنوز باور دارد که تحریمها تاثیری بر زندگی مردم ندارد و در مرگ مظلومانه 168 انسان نقشی نداشته است؟ سرگرمی به این موضوع نه چندان مهم، فرصتی برای حامیان دولت ایجاد خواهد کرد تا از پاسخگویی به این سوال طفره بروند که »متن نامه عذرخواهی بلر که احمدینژاد در مناظره با موسوی به آن اشاره کرد کجاست؟« قاعدتاً بسیاری از حامیان احمدی نژاد از خدا میخواهند که به جای پیگیری موضوع یک میلیارد دلار- موضوع گزارش دیوان محاسبات - و نیز ادعای وجود صدها انحراف در عملکرد بودجه سالهای 85 و 86، همه به سراغ مشایی بروند و احمدی نژاد را به خاطر انتصاب او به معاون اولی رئیس جمهور، مورد اعتراض قرار دهند. سرگرمی بی حاصل به تغییر جایگاه مشایی، فرصتی مناسب برای صدا و سیما خواهد بــود تـا از پـاسـخـگـویـی به این سوالات طفره برود که »چرا متهمشدگان توسط احمدینژاد نتوانستند از طریق رسانه موسوم به ملی، از خود دفاع کنند« و »چرا علیرغم اعلام مخالفت صریح دادستان کل کشور، وقت اضافی برای تبلیغات انتخاباتی به احمدینژاد اهدا شد؟«
نظر شما