در این یادداشت آمده است:
برادر معزز، آقا سعید جلیلی
سلام علیکم
مدت مدیدی است دوستدارانِ رخسار و منش و روش جنابعالی تلاش می‌کنند که کرسی عالی مقام و منزلتی را برای‌تان خالی کنند تا بر آن تکیه زنید. این باوفایان‌تان اما نمی‌دانند هدف وسیله را توجیه نمی‌کند و صرف احساس آنان که اگر ۹۲ نشد، ۹۸ و اگر آن هم نشد ۱۴۰۰، نمی‌تواند هر اقدامی را مباح کند. لذا در هر شرایطی، در هر جایگاهی از مجری بودن تا رئیس شبکه در صدا و سیما، از مدیرعاملی فلان خبرگزاری وابسته تا معاونت در بهمان نهاد ارزشمند که نباید سیاست‌زده شود، فرمان را به سوی شما می‌چرخانند و حتی خودی‌ها همچون علاقمندان به جناب فتاح را ناخرسند می‌کنند و طرفداران آقای قالیباف را از جرگه انقلابیون خارج می‌پندارند؛ چه رسد به اصلاح‌طلبان و حامیان دولت کنونی.
از این مباحث درون جناحی و مرتبط به سیاست داخلی می‌گذرم و اهمیت چندانی ندارد اما امروز بسیار نگران شدم که چگونه این کرسی، مایه بازی با منافع ملی و سیاست کلان نظام شده که دقیقاً چند روز پس از توصیه آن بزرگِ معظم و عزیز و دقیقا همگام با دولت متخاصم امریکا، این حلقه حواریون شما آنچنان جان از کف دادند و تحریم آقای محمدجواد ظریف را فرصت مناسب پنداشتند تا فریاد برآرند که او باید استعفا دهد.
هر کودک خردسالی می‌داند که اگر دشمن به خانه حمله کرد، باید یکصدا شد و به قول امام راحل‌مان "وحدت کلمه" را ملاک قرار داد اما چند نفر از مریدان‌تان با اسم مستعار و نامستعار شروع به حمله به وزیر امورخارجه‌ای کردند که امریکا چند ساعت پیش او را تحریم کرده بود.
بدانید به دلیل علاقه وصف‌ناشدنی به جنابعالی، فرمانده دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران را هدف گرفتند و هویت شما را در ضدیت با آقای ظریف پنداشتند. این چند نفر زمین بازی دشمن را نشناخته و انشاالله ناآگاهانه دقیقاً همان کاری را کردند که پمپئو و چند برانداز مفلوک می‌خواستند.
از جنابعالی می خواهم که در دورهمنشینی‌های‌تان، کمی هم به دشمن‌شناسی و ارزیابی استراتژی دشمن کنار طراحی جنگ‌روانی علیه دولت و بخصوص وزیر محترم خارجه آن بپردازید که خدای ناکرده آن کرسی که گفتم، مایه تضعیف منافع ملی و سیاست کلان نظم نشود.
امیدوارم توصیه برادرانه مرا حمل بر دلسوزی کنید و به این چند مرید تذکر جانانه دهید تا دیگر تکرار نکنند.
موید و منصور باشید
1717
نظر شما