کم خونی فقر آهن در کودکان 6 تا 24 ماهه و زنان در سنین باروری، بالاترین شیوع را دارد، ولی اغلب در کودکان بزرگتر و نوجوانان نیز دیده می‌شود و ممکن است در مردان و سالمندان نیز وجود داشته باشد.
کمبود آهن، شایعترین شکل سوء تغذیه در جهان است که در حدود دو میلیارد نفر به آن مبتلا هستند. کم خونی فقر آهن زمانی اتفاق میافتد که مقدار آهن جذب شده برای تامین نیاز روزانه کافی نباشد. کمبود آهن میتواند به دلایل دریافت ناکافی آهن، در دسترس نبودن آهن قابل جذب، افزایش نیاز به آهن ( در دوران بارداری ) و خون ریزی مزمن در بدن افراد رخ دهد .
بنابراین گزارش، رنگ پریدگی پوست، زبان و مخاط داخل لب و پلک چشم‌ها، خستگی زودرس، سرگیجه و سردرد، خواب رفتن و سوزن سوزن شدن دست و پاها، حالت تهوع و در کم‌خونی شدید گود شدن روی ناخن از جمله نشانه های کم خونی به شمار می رود که البته این یافتهها خیلی اختصاصی و دقیق نیستند و تشخیص کمبود آهن، اساسا بر آزمایشها استوار است.
این گزارش می افزاید: برای درمان کم‌خونی از چند روش استفاده می‌شود که بهترین و کم‌خطرترین آن‌ها استفاده از مکمل‌های خوراکی است. درمان با نمک‌های ساده آهن مثل سولفات فروی خوراکی کاملا موثر بوده و به شکل قرص، کپسول یا مایع است و باید مصرف آن‌ها تا چندین ماه ادامه یابد.
این گزارش نشان می دهد، ویتامینC جذب آهن را افزایش می‌دهد و به همین دلیل معمولا مصرف ویتامین C به همراه آهن پیشنهاد می‌شود. علاوه بر درمان دارویی باید به میزان آهن قابل جذب در غذا نیز توجه کرد.
همچنین، جگر، قلوه، گوشت قرمز، ماهی، زرده تخم‌مرغ، سبزی‌های دارای برگ سبز تیره مانند جعفری، اسفناج و حبوبات، همچون عدس و لوبیا و میوه‌های خشک (برگه‌ها) به ویژه برگه زردآلو و دانه‌های روغنی از جمله منابع غذایی آهن‌دار به شمار می روند.
44
نظر شما