1- تیزر جشنواره در روز پنجم رسید. مبارک است فقط نمی‌دانم با چه استدلالی آنونس مربوط به آرای مردمی قبل از هر فیلم برای اهالی رسانه و هنرمندان پخش می‌شود! اینکه ما بدانیم بعد از دیدن فیلم باید چطوری آرای خود را به صندوق ها بریزیم، کمی شوخی است. نیست؟
2- برنامه‌ها روز به روز اعلام می‌شود ولی باید عادت کنی باز هم به سالن که می‌آیی ممکن است فیلم دیگری ببینی. نمونه‌اش سئانس آخر روز چهارشنبه و سئانس اول روز پنجشنبه (البته این تغییرات تا ظهر روز پنجشنبه است). برنامه‌ریزی کار مهمی است ولی اگر بلدش باشی کار سختی نیست.
3- افزایش عجیب وغریب تعداد فیلم‌های بخش مسابقه باعث شده تا در سینمای برج میلاد روزی شش فیلم نمایش داده شود. اصرار هم دارند که در فاصله یک ربع تا نیم ساعت بین فیلم‌ها نشست مطبوعاتی برگزار شود. در عمل نه آن نشست، نشست می‌شود، نه دیگر فیلم‌های آخر را می‌شود بدون خستگی دید.
4- صدای سالن بی‌اندازه خراب است. واقعا دارد کفر همه را در می‌آورد. حالا هرچه این روابط عمومی جشنواره اطلاعیه بدهد که صدای سالن همایش های برج میلاد در خاورمیانه نظیر ندارد، من زیر بار نمی‌روم. من به گوش‌های خودم بیشتر از حرف این دوستان اعتماد دارم. اینکه روابط عمومی اعلام کرده مشکل صدا از خود فیلم‌هاست، هم از آن حرف‌هاست. اگر لابراتوارهای صدای ما این قدر ضعیف عمل می‌کنند و صدابرداران اسم و رسم دار سینمای ما اینقدر در کارشان نابلدند، دیگر من چه عرض کنم. انصافا شما باور می‌کنید؟
5- گفتم روابط عمومی، یاد یک نکته افتادم. برای اولین بار بیانات معاونت سینمایی، به همت روابط عمومی در قالب تراکت به درودیوار چسبانده شده و می‌شود فهمید؛ سینمایی که قرار است ایشان پاس بدارند، چه جوری است. بالاخره کار روابط عمومی همین است دیگر. (احتمالا برای حفظ در ودیوار جشنواره از دیالوگ فیلم «ردپای گرگ» الهام گرفته‌اند: «عکس آقاتهرانی بره سینه دیوار، اون دیوار دیگه نمی ریزه!»). به هرحال گمان می‌کنم بزرگان دیگری هم درباره سینما حرف‌های مهمی زده‌اند ولی هرگز بیاناتشان به در ودیوار هم چسبانده نشد چه رسد به اینکه آویزه گوش شود و به عمل درآید.
6- راستی باید از دست اندرکاران تشکر کنم که هنوز می‌شود با استفاده از کامپیوتر واینترنت جشنواره، از جشنواره انتقاد کرد. از انتقادپذیری‌شان هم ممنونم. دیدید؟ من خیلی هم بی‌انصاف نیستم.
54
نظر شما