موج رو به گسترش

 تحولات تونس، مصر و دیگر کشورهای عربی قطعاً یک حرکت انقلابی است که با ویژگی‌های یک انقلاب مردمی رخ داده است. البته برخی کشورهای عربی بعد از این تحولات، تاکتیک پیشگیری را شروع کردند. کما اینکه در اولین روزهای حوادث مصر، پادشاه اردن دولت را منحل و دولت جدید را منصوب کرد. این نشانگر این است که دولت‌های دیکتاتور نگران این مسئله هستند. معتقدم این موج به دیگر کشورها هم خواهد رسید ،اما اینکه آیا این تداوم منجر به تحولاتی نظیر انقلاب مصر شود به میزان زیادی بستگی به نحوه برخورد دولت‌های عربی دارد.

 اگر آنها رو درروی مردم نیستند و از ساختار قدرت کنار روند، امکان اینکه این تحول موجش افزایش پیدا نکند، وجود دارد. اما اگر این کشورها به شیوه مبارک برخورد کنند، موج این موضوع چند کشور دیگر -مشخصا اردن- را فرا‌خواهد گرفت.

قطعاً تحولاتی که امروز در میان کشورهای عربی در حال رخ دادن است، پدیده مورد نظر آمریکایی‌ها درباره شکل‌گیری خاورمیانه جدید نیست چرا که در خاورمیانه ایی که مورد نظر آمریکا بود امنیت اسرائیل تأمین می‌شد و با اصلاحاتی که در برخی حکومت‌ها صورت می‌گرفت حکومت هم پیمان آمریکا تضمین می‌شد. تحولات اخیر در کشورهای عربی نشان می‌دهد که طرح خارومیانه جدید به این مفهوم کاملاً شکست خورد و آمریکایی‌ها موفق نشدند طرح خاورمیانه جدید خودشان را اجرایی کنند. اما درهمان زمان این بحث مطرح شد که اگر قرار باشد خاورمیانه‌ای با ویژگی‌های متفاوت شکل بگیرد آن خاورمیانه اسلامی است که با اراده مردم شکل می‌گیرد.

تحولات کشورهای عربی نشان می‌دهد این تحولات در حال شکل‌گیری است. به تعبیری این مردم هستند که تحولات بنیادین را در کشورهای خود ایجاد می‌کنند. البته باید به این نکته حتماً توجه داشت که با توجه به موضع گیری‌های که آمریکایی‌ها بلا فاصله بعد از تحولات تونس و مصر انجام دادند می توان گفت آنها مترصد استفاده از موج تحولات در منطقه هستند به نحوی که روی این موج خواسته‌های خودشان را محقق کنند اما در مجموع باید گفت تحولات مصر و تونس به نفع سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است به دلیل اینکه یکی از شعارهای کشورهای که این تحولات در آن اتفاق افتاد شعارهای ضد صهونیستی است. در تونس و مصر و اردن مردم این کشورها در کنار شعارهای داخلی نسبت به مناسبات حاکمانشان با رژیم صهیونیستی هم معترض بودند.

بنابراین حتی اگر آمریکایی‌ها در برخی کشورها موفق شوند دولت‌های محافظه کاری را سر کار بیاورند آن دولتها نخواهند توانست با شیوه امثال مبارک و در همراهی با آمریکا و هم پیمانی با رژیم صهیونیستی ادامه دهند. قطعاً دولت‌های آینده با هر شکلی روی کار بیایند ناگزیر خواهد بود درروابط خود با آمریکا و به ویژه رژیم صهیونیستی تجدید نظر کنند. بنابراین آینده خاورمیانه و منطقه، چالش اصلی‌اش متوجه رژیم صهوینیستی است. 

/3028