عدم حضور وزیر ارشاد
گفته شد وزیر ارشاد به دلیل درگیری در سفر استانی به مراسم چهارشنبه شب برج میلاد نرسیده که این عجیب می‌نمود. شاید وزیر به خاطر این که جشنواره به نام وی نوشته نشود، دست به این اقدام زده بود. حاشیه دیگر حضور رئیس دفتر رئیس جمهور به جای وی به عنوان مقام دولتی بود که برای اولین بار در تاریخ جشنواره فیلم فجر اتفاق می‌افتاد.
پوشش مجری مراسم
ژیلا صادقی، مجری پرانرژی که مدتی است در شبکه‌های تلویزیونی برنامه‌هایی را اجرا می‌کند، به تنهایی به اجرای برنامه پرداخت و نگاه‌های جست‌وجوگر که به دنبال محمد سلوکی، دیگر مجری اعلام شده برای این مراسم بود، نشانی از او نیافت. شخصی نوع پوشش صادقی را به همسر سرکرده گروهک منافقین تشبیه کرد و گویا از این بابت انتقادهایی داشت!
سهم کم جوانان و هنرمندان انقلابی
به نظر می‌رسد، طرفدارانی از گروه‌های مختلف فکری داخل کشور در این مراسم حضور دارند اما به نظر حضور طیف انقلابی در این مراسم کم‌تر بود و این سوال در اذهان ایجاد می‌شد که دبیرخانه جشنواره بر چه اساس میهمانان مراسم را دعوت می‌کند و چرا همیشه سهم جوانان انقلابی از حضور در چنین مراسم‌هایی اندک است!
عدم حضور حسن عباسی در روی سن
وقتی نوبت به حضور داوران جشنواره روی سن برای اهدای سیمرغ برترین‌های سودای سیمرغ (مسابقه سینمای ایران) رسید، عدم حضور جهانگیر الماسی، جابر قاسمعلی و حسن عباسی در جمع داوران به چشم آمد. این نکته تا جایی تعجب‌بر‌انگیز شد که از شهرام اسدی و مرتضی شایسته خواسته شد تا در جمع داوران جشنواره و اهداکنندگان سیمرغ قرار گیرند. دلیل عدم حضور الماسی بیماری عنوان شد اما گفته میشود حسن عباسی نسبت به برگزیده‌های این دوره جشنواره انتقادهای جدی دارد و اخیرا در گفت‌وگویی تلویحا به این مسئله اشاره کرده است.
سوت و کف برای ادامه نیافتن سخنان معاونت سینمایی و رئیس دفتر رئیس جمهور
مهدی مسعودشاهی دبیر جشنواره با حضور در پشت تریبون سخنرانی تنها به خیرمقدم به حضار بسنده کرد اما جواد شمقدری، که مجری زمان اعطا شده به وی را تنها 2 دقیقه اعلام کرد، درخواست 6 دقیقه زمان کرد و از همان آغاز سخنرانی با دست زدن‌های متوالی حاضران مواجه شد که گویا رغبتی برای شنیدن سخنان وی نداشتند.
شمقدری که سمت معاونت سینمایی و سمعی، بصری وزارت ارشاد را به عهده دارد، و در سخنانش بر تلاش افراطی‌ها و همچنین انحصارطلبان برای جلوگیری از پیشرفت سینما اشاره می‌کرد، مخالفت با سخنرانی خود را وجود آزادی بیان در کشور عنوان کرد!
البته سخنرانی پوستین‌دوز، مدیرعامل گروه صنعتی سایپا هم به مذاق حاضران در مراسم خوش نیامد و این مدیر صنعتی هم با دست‌زدن‌های متوالی مخاطبانش که نوعی درخواست برای پایان دادن سخنرانی بود، مواجه شد.
در سوی دیگر، مهندس نجم‌الدین، مدیرعامل ایران خودرو، با درک از حس نامطلوب مخاطبان برای شنیدن سخنان غیرسینمایی‌ها، حتی به اندازه 2 دقیقه اعطایی هم سخن نگفت و برای رشد سینمای ایران آرزو کرد. این اقدام وی هم با تشویق حاضران در مراسم مواجه شد.
اما حضور اسفندیار رحیم‌مشایی، به عنوان سخن‌ران هم به مذاق حاضران در جلسه خوش نیامد و با سوت و دست‌زدن‌های متوالی و حتی به نوعی هو کردن مواجه شد که نشان از نارضایتی مردم حاضر در مراسم برای شنیدن سخنان یار نزدیک رییس‌جمهوری داشت.
رفتار و گفتار زننده محسن تنابنده
هرچه شنیدن این سخنان مشتری نداشت، شنیدن حرف‌های دوپهلو و گاه نیش‌دار سینمایی‌ها که به وسیله همین جشنواره‌ها به مردم معرفی شده‌اند، با تشویق و سوت و کف همان عده تماشاگرنما (!؟) مواجه می‌شد.
از جمله می‌توان به درخواست مستقیم محسن تنابنده برای بازگشت جعفر پناهی به دامن سینما، اشاره کرد که واکنش‌هایی در پی داشت. بازیگری که با جویدن آدامس بادکنکی و بر سر داشتن کلاه (برای ثابت کردن بی حرمتی یا بی تفاوتی) برای سومین سال پیاپی از فجر جایزه می‌گیرد و به جبران مطرح شدن توسط جشنواره فجر، با عملی که در این روزها در محافل «حمایت از سینماگر ضدانقلاب» نامیده میشود، نشان داد تا چه حد لایق دریافت این جایزه است.
نگاه‌های متعجبانه و گاه نگران و حتی عاقل اندر سفیه به خاطر تکرار سخنان مراسم افتتاحیه مسعود کیمیایی از زبان او و البته نیش مجری مراسم که پا را از محدوده خود فراتر گذاشت و با این جمله که «آقای تنابنده! لطفاً آدامستون رو دربیاورید» نقبی به رفتار زننده این ستاره سینما در حضور جمعی از متشخصین در کاخ جشنواره زد. تنابنده، هنگام گرفتن ژست برای عکاسان، با انگشتان دستش علامت V که این روزها منسوب به جریان فتنه است را نشان داد.
البته این درخواست تنابنده در حالی مطرح شد که اسفندیار رحیم مشایی بر روی سن حضور داشت تا جوایز را به برگزیدگان اعطا کند و البته پیش از این مخالفت خود و احمدی نژاد را با حکم قوه قضاییه مبنی بر ممنوعیت بیست‌ساله پناهی برای فیلمسازی اعلام کرده بود.
بدحجابی بازیگران زن
معمولا تفاوت جشنواره فیلم فجر در مقایسه با جشن سینما و سایر جشن‌های غیررسمی، این بود که اینقدر بدحجابی به ویژه توسط برگزیدگان دیده نمی‌شد اما متاسفانه مراسم پایانی جشنواره فیلم فجر، در برخی لحظات به سالن مد و فشن شبیه بود تا اختتامیه جشنواره سینمای انقلاب اسلامی.
انتخاب‌های بودار!
برخی منتقدان و اهالی رسانه عقیده داشتند که در برخی موارد در مورد نامزدهای جشنواره فیلم فجر، نوعی دیدگاه سفارشی بودار وجود داشت. نامزد شدن فاطمه معتمدآریا، نامزد شدن و برنده شدن همسر وی (احمد حامد) در بخش ویدئو از جمله این موارد بود.
سومین غیبت داریوش مهرجویی در جشنواره یا بی‌اعتنایی او؟
جایزه ویژه هیأت داوران برای فیلم "آسمان محبوب " به داریوش مهرجویی را همسرش در غیاب او دریافت کرد. وقتی وحیده محمدی‌فر برای دریافت جایزه به روی سن می‌رفت، مجری مراسم به اشتباه او را مژده شمسایی خطاب کرد.
نکته منفی درباره مهرجویی، عدم حضور او در این مراسم پس از عدم دریافت سیمرغ کارگردانی در بخش بین‌الملل جشنواره و عدم حضور در نشست نقد و بررسی فیلم «آسمان مجبوب» بود که نشان از بی اهمیتی جشنواره فجر برای این کارگردان دارد و این پرسش را مطرح می‌کند که چرا دست اندرکاران جشنواره برای توجه به فیلم او اینقدر اصرار داشته‌اند؟
برپایی فرمالیته بخش اهدای جوایز سینماگران متعهد
بخش پایانی مراسم اختتامیه به اهدای جوایز حمید بهمنی، محمدرضا اسلام‌لو و جمال شورجه اختصاص داشت که در کمال بی‌نظمی و در حالی که جمعیت سالن را ترک کرده بودند، برگزار شد تا این سئوال را به اذهان متبادر سازد که چرا همواره و در دوره‌های مختلف جشنواره، سینمای انقلاب اسلامی در جشنواره فیلم فجر، مظلوم واقع میشود. آن هم در دوره‌ای که متولیان سینمای ایران، مدعی دفاع از ارز‌ش‌ها هستند.
عدم نمایش فیلم در مراسم پایانی
طبق روال جشنواره فیلم فجر، می‌بایست فیلم برتر پس از پایان مراسم به نمایش درمی‌آمد اما پایان اختتامیه بیست و نهمین دوره جشنواره با پذیرایی از مدعوین پایان یافت.
نظر شما