شب عید مبعث تعدادی از اعضای مجمع روحانیون مبارز با ریاست سیدمحمدخاتمی گرد‌هم آمده و پنجمین بیانیه انتخاباتی خود را با همفکری و تبادل نظر نوشتند. اما بعد از گذشت دو روز از انتشار این بیانیه، آنگاه که با آنها تماس گرفته شد تا دلایل خود را از هدف اصلی صدور این بیانیه که همان «رفراندوم» بود، بیشتر تشریح کنند، پاسخ‌هایی ارائه شد که تجمیع در صدور این بیانیه را زیر سؤال می‌برد. چون آنها یا از بیانیه اطلاع نداشته و عنوان می‌کردند که در جلسه مذکور شرکت نداشته‌اند و یا حاضر به پاسخگویی و گفت‌وگو نبودند.
در این بیانیه آمده بود: «با توجه به اینکه اعتماد حداقل میلیون‌ها انسان نسبت به روند انتخابات سلب شده است، مجمع روحانیون مبارز بر اساس نص صریح قانون اساسی مصرانه می‌خواهد برای خروج از بن‌بست و بحران موجود به جای اصرار بر روش‌های ناکارآمد که تاکنون نتیجه‌ای جز سلب اعتماد بیشتر نداشته است، در یک همه‌پرسی که عموم ملت ایران بتوانند آزادانه در آن شرکت کنند، نسبت به آنچه اتفاق افتاده است، نظرخواهی شود. البته همه‌پرسی نه توسط نهادها و مراکزی که انتخابات را به این‌گونه سرنوشتی دچار کردند بلکه زیر نظر نهاد و مرجعی بی‌طرف و مورد‌اعتماد مردم.»
مجید انصاری، دبیر مجمع روحانیون مبارز حاضر به پاسخگویی به این سؤال که برای پیشنهاد همه‌پرسی براساس قانون اساسی چه راهکار عملی پیشنهاد می‌کنید و با فرض پذیرش این پیشنهاد، آیا مجلس به آن رأی می‌دهد یا نه؟ پاسخی نداد و گفت: فعلاً درباره بیانیه نظری ندارم و مصاحبه نمی‌کنم. سیدمحمد صدوقی نیز از جمله افرادی بود که در جلسه شرکت نکرده و تنها از رئوس بیانیه مذکور مطلع بود. به همین دلیل گفت که نمی‌تواند به صورت قطعی پاسخگو باشد. محمدتقی درچه‌ای نیز از جمله غایبان این جلسه بوده و گفت که از کم و کیف آن خبرندارد. او عنوان می‌کند که قطعاً اعضای دیگر در این نشست حضور داشته‌اند و می‌توانیم از دیگر اعضا سؤال کنیم. این درحالی است که امام جمارانی حضور و عدم حضور خود را در جلسه تأیید نکرد و گفت: اصلاً صحبت نمی‌کند. موسوی خوئینی‌ها نیز با تأکید بر اینکه «اصلاً مصاحبه نمی‌کنم»، یادآور شد که رئیس مجمع آقای خاتمی و دبیر آن مجید انصاری است و سؤالات را باید از آنها پرسید. در حالی‌که انصاری نیز پاسخگو نبود!
البته دیدار روز گذشته جمعی از فعالان رسانه‌ای و سیاسی، به مناسبت عید مبعث با سیدمحمد خاتمی فرصت خوبی برای طرح این سؤال بود که به جای آن، تنها گفت وگوهای درگوشی انجام شد و تنها یک جمله از رئیس مجمع روحانیون مبارز با صدای بلند به گوش همه حاضران رسیدکه آن هم در پاسخ به اظهار نگرانی برخی از حاضرین از وضعیت فعلی و اتفاقات اخیر بود که گفت: همیشه باید نسبت به آینده امیدوار بود.
مخالفت‌ها با پیشنهاد مجمع
شاید علت اصلی این عدم پاسخگویی، موضع‌گیری‌های صورت گرفته و بازتاب منفی بیانیه مجمع روحانیون در میان برخی فعالان سیاسی باشد. گرچه تمامی این مخالفت‌ها از سوی اصولگرایان و در گفت‌وگو با سایت‌های حامی دولت اعلام شده است. از جمله آنکه حسین ابراهیمی، عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز گفت: اگر هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه برای خاموش کردن آتش فتنه واقعیت‌ها را می‌گفت، حالا خاتمی پیشنهاد رفراندوم را مطرح نمی‌کرد.
به گفته وی اگر کسی بعد از طی مراحل قانونی برگزاری انتخابات، موضوعاتی چون رفراندوم را مطرح کند، بحثی انحرافی را مطرح می‌کند که جایگاه قانونی در جامعه ما ندارد و در شرایطی هستیم که باید برای پیشرفت و تعالی جامعه کار کنیم و نباید هر روز صحنه جدیدی از نظر سیاسی باز شود. احمدکریمی اصفهانی، دبیرکل جامعه اسلامی اصناف و بازار نیز گفت: اگر بنا باشد که هر کس بعد از هر انتخابات که نتیجه آن مطابق میلش نباشد، پیشنهاد برگزاری رفراندوم را مطرح کند، قطعاً سنگ به روی سنگ بند نشده و اداره کشور با مشکل مواجه خواهد شد. به اعتقاد وی مردم در 22 خرداد با حضور 40 میلیونی در پای صندوق‌های رأی بزرگترین رفراندوم را بعد از انقلاب اسلامی مبنی بر رأی مجدد به نظام جمهوری اسلامی را در دید جهانیان به نمایش گذاشتند و اگر کسانی تمایل دارند رفراندومی برگزار شود باید ابتدا به نتیجه رفراندوم بزرگ22 خرداد تمکین کنند.
محمد خوش‌چهره نیز اگرچه از جمله اصولگرایانی است که در انتخابات گذشته با موسوی همراه بود اما نسبت به بیانیه مجمع روحانیون موضع مثبتی ندارد و با تأکید بر اینکه «برگزاری رفراندوم نیاز به پیش‌شرط‌های قانونی دارد»، به فارس گفت: صرف پیشنهاد و طرح رفراندوم را از هر فرد عادی نیز میتوان انتظار داشت اما برای انجام رفراندوم طبق قانون اساسی باید دو سوم نمایندگان مجلس اجازه برگزاری آن‌را بدهند که با توجه به محتوای این پیشنهاد، رأی نمایندگان به آن بعید خواهد بود. وی پیش شرط دیگر برگزاری رفراندوم را اجازه مقام معظم رهبری دانست و ابراز داشت: صرف پیشنهاد و طرح رفراندوم را همه افراد در هر پست و مقام و یا هر فرد بدون پست و مقام می‌توانند ارائه کنند اما با صرف گفتن یا طرح کردن آن هیچ رفراندومی عملی نخواهد شد.
با تمام این اوصاف، سؤال‌هایی در مورد مطرح کردن همه پرسی وجود دارد. از جمله آنکه چه سازوکاری برای برگزاری آن میتوان متصور شد؟ آیا واقعاً این پیشنهاد عملی است؟ آیا مجمع روحانیون مبارز با عجله تصمیم‌گیری و بیانیه منتشر نکرده است؟ چه چیز را می‌خواهند در همه پرسی مورد سؤال قرار دهند تا مردم به آن آری یا خیر بگویند؟ اینکه بخواهیم برای برگزاری چنین رفراندومی پای ناظران خارجی را به وسط بکشیم تبعاتی برای کشور نخواهد داشت؟ و... تنها میتوان از اعضای مجمع روحانیون مبارز انتظار پاسخگویی به این سؤالات را داشت که آنها هم سکوت کرده‌اند.
نظر شما