خبر سراسری شدن جشنوارهء موسیقی فجر آنقدر هیجان‌انگیز است که خدا می‌داند. همیشه این موقع‌های سال و دم جشنواره موسیقی که می‌شد حسرتی بود که در صدای دوستان و اقوام شهرستانی در تلفن موج می‌زد. حسرتی که گاه همراه با حرص بود که چرا همه چیز از آن تهرانی‌هاست. حالا حداقل شهرستان‌های شیراز و گرگان و بوشهر و البرز و زنجان می‌توانند با خیال راحت در جریان اجرای کنسرت‌های روز قرار بگیرند و در حسرت زندگی در پایتخت نباشند. البته احتمالا الان حسرت بقیه شهرستان‌ها چند برابر شده و با خودشان می‌گویند چرا ما نه؟
این‌که برنامه‌ریزی‌ها و کیفیت برنامه‌هایی که در شهرستان‌ها برگزار می‌شود چطور است بحث کم اهمیتی نیست، اما مهم‌تر از آن نفس برگزاری جشنواره به صورت کشوری است. جشنواره‌ای که بسیار پیش از این‌ها باید به این شکل درمی‌آمد، اما از آن‌جایی که ما اصولا علاقه داریم که پیشوند «بین‌المللی» را زودتر از هر اقدام و برنامه‌ریزی دیگری به نام جشنواره‌هایمان بچسبانیم، جشنواره موسیقی فجر هم پیش از آن‌که به فکر شهرستان‌ها و اجرای موسیقی در آن‌ها بپردازد به آوردن گروههای موسیقی از کشورهای دیگر فکر کرد.
به نظر می‌رسد امسال در شرایطی که گروههای شرکت‌کننده در بخش بین‌الملل جشنواره تنها به چهار گروه کشورهای همسایه تقلیل یافته‌اند، تازه فرصت اندیشیدن بیشتر مسوولان موسیقی ایران به داخل بیشتر شده است. اتفاقا رویداد خیلی خوبی است چون جشنواره موسیقی ما طی این سال‌ها نشان داده بیش از آن که توانایی برآورده کردن نیازهای موسیقی بین‌المللی مخاطبانش را داشته باشد، ناتوان در برطرف کردن خواسته‌های شهرستانی‌ها بوده است.
نکتهء دیگر این‌که برگزاری جشنواره موسیقی به صورت سراسری یک تفاوت عمده با برگزاری جشنواره‌های دیگر از جمله فیلم فجر دارد و آن این‌که گروههای موسیقی می‌توانند به نوعی تور دور ایران را تجربه کنند که هم می‌تواند برای مردم خوب باشد و هم خودشان، چرا که مراکز مختلف هنری شهرستان‌ها هم با اجرای این گروه‌ها آشنا شده و می‌شود امیدوار بود که برای اجراهای بعدی از آن‌ها دعوت و خود به خود باب رونق موسیقی در شهرستان‌ها گشوده شود.
بسیار هستند شهرستان‌هایی که دلشان می‌خواهد مثل آن پنج شهر دیگر جشنواره موسیقی داشتند و هنوز هستند شهرستان‌هایی که به دلیل مخالفت برخی از مسوولان‌شان حتی از داشتن کنسرت محرومند. فقط می‌شود یک آرزو داشت برای موسیقی در ایران و آن چیری نیست جز حمایت دلسوزانه مسئولان برای آن چرا که تجربه نشان داده در ایران اگر چتر حمایتی مسئولی روی سر موسیقی نباشد، متاسفانه حتی داشتن مجوز هم کافی نیست.
54144
نظر شما