همه آن ویدیو را به یاد داریم.ویدیویی که خوزه مورینیو در آن گویی هیچ نشانی از آقای خاص و مغرور دنیای فوتبال ندارد. ویدیویی که در آن با صدایی گرفته و بغض آلود از دور ماندن از فوتبال و سختی هایش می گوید. دردی که حدودا یک سال و پس از اخراج به زعم خیلی ها ناجوانمردانه و ناعادلانه اش از اولدترافورد به آن مبتلا بود. حضور در برنامه های پرطرفدار و پربیننده شبکه های ورزشی انگلیس چیزی نبود که صاحب 2 عنوان قهرمانی در رقابت های لیگ قهرمانان اروپا را راضی کند پس او باید برمی‌گشت ولو به قیمت به زیر کشیده شدن مائوریتسیو پوچتینو که همین چندماه پیش با کنار زدن آماده ترین تیم های آن زمان اروپا یعنی منچسترسیتی و آژاکس،تاتنهام را برای اولین بار در تاریخش به فینال لیگ قهرمانان رسانده بود.
مورینیو پس از پادشاهی با پورتو و چلسی و اینتر در پرتغال و انگلیس و ایتالیا و دورانی پر فراز و نشیب در تیم سلطنتی مادرید، در منچستریونایتد تلاش کرد که امپراتوری به محاق رفته سر الکس فرگوسن را احیا کند که البته موفق نشد. پس از پروژه ای که با ناکامی در اولدترافورد به پایان رسید،خوزه ترجیح داد برای بازگشت به فوتبال عجله نکند و به خاطر همین صبر پیشه کرد. او در همان مقطع که نیمکت باتلاق گونه منچستریونایتد را ترک کرد هم مشتریان خاص خود را داشت که مهم ترینش دو تیم آبی و قرمز شهر میلان بودند.
با این حال اما مورینیو با همان جاه طلبی ویژه اش نیمکت های داغ تری را طلب می کرد و همین خواسته اش او را حدود یک سال دور از فوتبال نگه داشت. نیمکت متزلزل تیم هایی نظیر بایرن مونیخ و دورتموند در آلمان، یوونتوس و ناپولی در ایتالیا، پاریسن ژرمن در فرانسه، آرسنال در انگلیس و یا حتی رئال مادرید در اسپانیا که روزگاری آقای خاص را به عنوان سرمربی بالای سر خود می دید، می توانستند مقاصد مطلوبی برای خوزه باشند به شرطی که او حداقل تا ژانویه 2020 و در فرضی بدبینانه تر تا تابستان بعد از آن هم صبر می کرد اما مشکل اینجا بود که مورینیو دیگر بیش از این تاب صبر کردن برای بازگشت به فوتبال را نداشت. خیلی ها معتقدند او در این مقطع پیشنهاد هر تیم دیگری ولو بحران زده تر از تاتنهام را هم قبول می کرد. تاتنهامی که روزگاری از سوی مورینیو تیمی میان‌مایه و همواره بازنده نامیده شده بود.
در واقع او بین بازگشتی ولو بد به عالم فوتبال و صبر کردنی بدتر و تلخ تر، گزینه نخست را برگزید و هدایت تیم ناخوش احوال تاتنهام را پذیرفت. تاتنهامی که با 14 امتیاز در جدول چهاردهم است و حتی برای کسب سهمیه اروپایی هم دیگر شانس اندکی دارد اما با خوزه مورینیو می تواند در دور حذفی لیگ قهرمانان اروپا یقه هر تیمی را بگیرد و برای بزرگانی که حالا دیگر اسپرز هم با حضور آقای خاص خود را در جمع آنان به حساب می آورد،دردسر ساز شود.
مورینیو فارغ از هرگونه تحلیل و گمانه زنی دیگر برای قبول پیشنهاد سرمربیگری تاتنهام یک هدف پنهان هم در پس ذهن خود دارد. هدفی که برای تحققش فقط باید دو هفته صبر کند و چهارشنبه 13 آذر در چارچوب هفته پانزدهم لیگ برتر به جایی برگردد که باور دارد با کودتا و خیانت از آنجا رانده شده؛تئاتر رویاها.
او به اولدترافورد برخواهد گشت و بی شک پر حاشیه ترین بازی این فصل فوتبال انگلیس را رقم خواهد زد. او بازخواهد گشت تا اول خیلی چیزها را به اهالی شهر منچستر ثابت کند و بعد در گوشه ای از لندن به آرامی کارش را برای رساندن دوباره تاتنهام به جمع مدعیان پریمیر لیگ پی بگیرد.
254 43
نظر شما