در سال‌های اخیر و با گسترش شیوع ایدز در جهان به ویژه کشورهای پیشرفته این بیماری در حال حاضر از قالب یک بیماری صرف خارج و تبدیل به یک معضل اجتماعی شده است. بسیاری از کشورها در بودجه‌های بهداشتی خود سهم ویژه‌ای برای ایدز در نظر می‌گیرند که نه تنها برای درمان و پیشگیری از این بیماری صرف می‌شود بلکه بخشی از آن نیز صرف حمایت‌های اجتماعی و تأمین رفاه افراد اچ‌آی‌وی مثبت و خانواده‌های آنها به عنوان اقشار آسیب‌پذیر جامعه می‌شود. به طور مثال دولت انگلیس حدود 12 میلیون دلار جهت بهبود خدمات ملی در کشورهای در حال توسعه و مقابله با اچ‌آی‌وی و ایدز اختصاص داد که طی یک برنامه هفت ساله صرف دستیابی جهانی جهت پیشگیری، درمان، مراقبت و حمایت از اچ‌آی‌وی می‌شود.
در کشور ما نیز سرانجام افراد اچ‌آی‌وی مثبت تحت پوشش بیمه قرار خواهند گرفت تا اولین گام در جهت بهبود کیفیت زندگی این افراد برداشته شود. دکتر مینو محرز متخصص بیماری‌های عفونی و از فعالان در زمینه مبارزه با ایدز است. وی حمایت‌های اجتماعی از افراد اچ‌آی‌وی مثبت در کشورمان را ضعیف می‌داند و معتقد است دولت باید تدبیری در این باره بیندیشد.
اخیراً وزارت رفاه اقدام به بیمه افراد اچ‌آی‌وی مثبت و خانواده‌های آنها کرده است. فکر نمی‌کنید این اقدام دیرتر از حد انتظار بوده است؟
مدت‌هاست که وزارت بهداشت و افراد فعال در زمینه کنترل ایدز به دنبال بیمه افراد اچ‌آی‌وی مثبت بودند که سرانجام این اقدامات نتیجه داد و وزارت رفاه تأمین اعتبارات این کار را بر عهده گرفت. این اقدام وزارت در صورت اجرای صحیح اقدام مثبتی است زیرا بیشتر این افراد بیکار هستند و نمی‌توانند از خدمات بیمه‌ای استفاده کنند. بنابراین این اقدام اگر درست انجام شود کار بسیار خوبی است.
بسیاری از داروها و آزمایش‌های افراد اچ‌آی‌وی مثبت به صورت رایگان در اختیار آنها قرار می‌گیرد. این بیمه چه سودی به حال این افراد می‌تواند داشته باشد؟
درست است که بخشی از خرج‌های درمانی این افراد را وزارت بهداشت تقبل کرده و داروها و آزمایش‌های مربوط به ایدز آنها رایگان است اما افراد اچ‌آی‌وی مثبت با توجه به ضعف ایمنی بدن آنها مستعد انواع بیماری‌های دیگر هستند و احتیاج به مراقبت‌های ویژه‌ای دارند بنابراین احتیاج به بیمه یکی از نیازهای اساسی این افراد است.
این اقدام چه تأثیری در پیشگیری و کنترل ایدز دارد؟
مهمترین چیزی که افراد اچ‌آی‌وی مثبت به آن نیاز دارند مراقبت بیشتر از آنهاست تا هم کیفیت زندگی خودشان بالا رود و هم با مشاوره و رسیدگی آگاهی آنها افزایش یابد و از سرایت این بیماری به افراد دیگر جلوگیری شود. تحت پوشش بیمه رفتن این افراد می‌تواند این مراقبت‌ها را افزایش دهد و به کنترل ایدز در جامعه کمک کند.
ایران در مقایسه با سایر کشورها در جهت کنترل ایدز و سرویس‌دهی به افراد اچ‌آی‌وی مثبت چه وضعیتی دارد؟
ایران بهترین سرویس را در منطقه مدیترانه شرقی (امرو) به افراد اچ‌آی‌وی مثبت ارائه می‌کند اما در کشورهای پیشرفته حمایت‌های اجتماعی از این افراد بیشتر است. در بسیاری از کشورها افراد اچ‌آی‌وی مثبت با توجه به اینکه با مشکل بیکاری روبه‌رو نیستند تحت پوشش بیمه قرار دارند و بسیاری از داروهای آنها نیز رایگان است. در کشورهای پیشرفته این افراد کمتر با مشکل بیکاری روبه‌رو هستند و کسی به خاطر ایدز از کار اخراج نمی‌شود اما در کشور ما مشکل اصلی بیکاری این افراد است. در ایران وضعیت برعکس است و کارفرماها از استخدام این افراد خودداری و یا آنها را اخراج می‌کنند.
دولت در سال 82 طی بخشنامه‌ای همه کارفرماها را موظف کرد که از اخراج کارکنان خود صرفاً به دلیل اچ‌آی‌وی خودداری کنند. آیا این بخشنامه اجرایی شده است؟
این بخشنامه اجرایی نشده و دردسرهای زیادی برای ما ایجاد کرده است. کارفرماها از اجرای این بخشنامه خودداری می‌کنند. ضمن اینکه افراد اچ‌آی‌وی مثبت اکثراً دارای سوءسابقه هستند و همین مانع از استخدام آنها می‌شود.
نظر شما