به نظر می‌رسد امر رایزنی و گفت‌وگو در هر برهه‌ای از زمان موثر است اما اینکه بتواند تصمیمات جامع و دیدگاه‌های اعضای شورای نگهبان نسبت به مسائل مختلف را تغییر بدهد، بعید است به چنین سرانجامی برسد. به طور مثال درباره نامه‌ای که بیش از ۱۳۰ نماینده مجلس ششم آن را امضا کرده بودند بعید است این گفت‌وگو بتواند نظر شورای نگهبان را درباره آنها تغییر دهد یا تقلیل دهد. من فکر نمی‌کنم این گفت‌وگوها تاثیر شگرفی داشته باشد چراکه شورای نگهبان دارای مشی و روشی است که هیچ‌گونه حاضر نیست آنها را تغییر بدهد.
از سوی دیگر نمی‌گویم این مذاکرات هیچ تاثیری ندارد این مذاکرات می‌تواند در امور جزئی و پیش پا افتاده موثر باشد.
شاید این سوال مطرح شود که اگر این مذاکرات بی‌تاثیر است پس شروع آن به چه دلیل و با کدام سنجش سود و فایده صورت گرفته است؟ در پاسخ باید گفت این مذاکرات بیشتر به این دلیل است که فردای روزگار کسی مدعی نشود که مذاکره‌ای نشد و هیچ نشست و برخاستی صورت نگرفت. به هر صورت افرادی مانند عارف در جایگاه رئیس فراکسیون باید در مقابل مواضع سیاسی باید از اعضای فراکسیون دفاع کند.
متاسفانه شنیدیم اخیرا سخنگوی شورای نگهبان گفته است « این توقع نباید باشد که اگر فردی چارچوب نظام را قبول نداشت توسط شورای نگهبان تأیید شود چرا که چنین فردی تأیید نخواهد شد» مگر می‌شود کسی که ضد نظام است در مجلس حضور داشته باشد کسی که مراحل ثبت‌نام را طی می‌کند یعنی به تمام قواعد و قوانین نظام گردن می‌نهد و آن را پذیرفته است.
*عضو فراکسیون امید مجلس دهم
۲۷۲۱۶
نظر شما