محمود عزیزی: حضور مشکینی و وزن و جایگاه وی در میان خبرگان، انتخاب هیأت رئیسه خبرگان رهبری را به موضوعی عادی بدل کرده بود که در دوره زمانی خودش، برگزار می‌شد و به طبع در افکار عمومی هم حساسیت چندانی درباره آن وجود نداشت.
پس از فوت آیتالله مشکینی و در دومین اجلاس چهارمین دوره مجلس خبرگان رهبری، هاشمی رفسنجانی که در انتخابات ریاست جمهوری شکست خورده بود، وارد عرصه انتخابات خبرگان رهبری شد.
انتخاباتی که اگر چه در آغاز برخی حامیان هاشمی، ورود به آن را توصیه نمی‌کردند، اما رأی بالای هاشمی در خبرگان رهبری نشان داد او هنوز جایگاه خود را در میان مردم حفظ کرده است.
یکی از معانی رأی بالای هاشمی، بازگشت مقتدرانه وی به عرصه سیاسی بود. موفقیتی که در انتخابات هیأت رئیسه این مجلس هم ادامه یافت و او در دومین اجلاس چهارمین دوره مجلس در رقابت با آیتالله جنتی که 34 رأی کسب کره بود، موفق شد با کسب 41 رأی خبرگان، به عنوان رئیس این مجلس انتخاب شود. رقمی که در انتخابات بعدی از 41 به 51 افزایش یافت و آیت الله یزدی در مقام رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تنها26 رأی کسب کرد و ۲ رأی نیز به شکل ممتنع به گلدان‌ها ریخته شده بود تا هاشمی همچنان بی‌رقیب بماند.
هاشمی رفسنجانی اگر چه در همه دورانهای بعد از پیروزی انقلاب، منتقدانی داشته، اما هیچ کس در اینکه هاشمی همچنان شخصیتی تأثیرگذار است شکی نداشته است.
رأی هاشمی در سالهای 85 و 87 در انتخابات خبرگان رهبری نشانه‌هایی برای این تحلیل بود. اما یک سال بعد و انتخابات ریاست جمهوری دهم، پله‌ای بود که که کم کم روند انتقادات از هاشمی را افزایش داد. انتقاداتی که از برخی گروههای خاص فراتر رفت و حتی موجب شد سیاسیون اصولگرا هم به این جمع بپیوندند. طرفداری از موسوی و عدم موضع‌گیری شفاف در حوادث بعد از انتخابات، «اتهاماتی» بود که هاشمی علی رغم خطبه‌های نماز جمعه 26 تیر ماه 88 و بیان نظراتش، همچنان بدان متهم است.
اتهاماتی که حوادث 25 بهمن، بار دیگر آن را زنده کرد تا برخی طیف‌های سیاسی موضوع تغییر در ریاست خبرگان رهبری را کلید بزنند. موضوعی که بعد از چندی هاشمی در یکی از جلسات مجمع تشخیص به آن واکنش نشان داد و از قصد خود برای حضور در انتخابات هیأت رئیسه مجلس خبرگان رهبری سخن گفت تا به گفته خودش در مقابل «افراط هاگری ها» بایستد.
اما این تنها یک روی سکه بود. پیغام‌های رد و بدل شده میان دفتر آیت الله هاشمی رفسنجانی و آیت الله مهدوی کنی از طریق آیت الله امامی کاشانی در نهایت، دبیر جامعه روحانیت مبارز را به این نتیجه می‌رساند تا به درخواست 50 نفر از اعضای خبرگان پاسخ مثبت دهد.
خبری که روز دوشنبه فضای رسانه‌ای را تحت تأثیر قرار داد و با نهایی شدن حضور آیت الله مهدوی کنی فعالان سیاسی یک به یک به حمایت از حضور آیت الله پرداختند.
نشست چهارشنبه جامعه روحانیت مبارز هم به عقیده بسیاری از فعالان سیاسی، خروجی‌اش« قطعی شدن» حضور آیت الله برای کاندیداتوری خبرگان خواهد بود. آنگونه که غلامرضا مصباحی مقدم از اعضای شورای مرکزی جامعه روحانیت روز سه شنبه در حاشیه جلسه علنی مجلس پیش‌بینی کرد «هاشمی برای خبرگان کاندیدا نخواهد شد» و حجت الاسلام سالک سخنگوی جامعه روحانیت مبارز هم در گفت وگویی تصریح کرد که «با توجه به وضعیت و شرایط کنونی، از نظر جامعه روحانیت مبارز آیت الله محمدرضا مهدوی کنی بهترین گزینه برای ریاست مجلس خبرگان رهبری است.»
یکی دیگر از اعضای جامعه روحانیت مبارز نیز از مشخص شدن موضع این تشکل روحانی در قبال حمایت از یک کاندیداها برای ریاست مجلس خبرگان رهبری خبر داد.
حسین ابراهیمی در پاسخ به سؤالی در مورد موضع جامعه روحانیت مبارز در خصوص حمایت از یک کاندیدا برای ریاست خبرگان اظهار کرد: انشاالله روز چهارشنبه در جلسه شورای مرکزی این موضوع مشخص و اعلام خواهد شد.
آیت الله مهدوی کنی که در همه سالهای بعد از نخست‌وزیری موقتش، ترجیح داده بود به جای سیاست، همت خود را صرف پرورش دانشجویان در دانشگاه امام صادق (ع) کند.
آیت الله مهدوی کنی که در میان اصولگرایان به ریش سفیدی مشهور است، در همه سالهای دور و نزدیک چهره‌ای مود اعتماد طیف‌های مختلف اصولگرا بوده است. حتی حامیان دولت که در این سالها شیوه ریش سفیدی را قدیمی و منسوخ می‌دانستند، به آیت الله مهدوی ظاهراً هنوز اطمینان دارند و رسانه‌های حامی آنها مواضع چند سال اخیرشان نسبت به دبیر جامعه روحانیت مبارز را تغییر داده‌اند.
نهایی شدن حضور آیت الله در انتخابات خبرگان با توجه به جایگاه وی در میان خبرگان رهبری، بار دیگر مهدوی کنی را به سطح اول سیاست باز می‌گرداند تا «متن» جای «حاشیه»را بگیرد.
/28
نظر شما