وقتی بچه‌های زیر سه سال هم دغدغه کرونا دارند

این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان، درباره وضعیت آثار ادبی طنز کودک و نوجوان اظهار کرد: به طور کلی بویژه برای گروه سنی «ب» و تا حدودی برای گروه سنی «ج» نمونه‌های خوبی داشته‌ایم. اما در نگاهی کلی، در حوزه طنز نوجوان به ندرت در میان آثار منتشرشده، اثری داریم که بتوان آن‌ها را طنز به معنای نقد اجتماعی تلقی کرد. 

او افزود: بیشتر کارها به سمت فکاهه یا کمدی رفته‌اند و روی سطح حرکت می‌کنند و هدف‌شان خنداندن خواننده اثر است تا این‌که بخواهند او را به فکر وادارند. اگرچه نمونه‌هایی از طنز اجتماعی هم داریم؛ اما آن‌چه از طنز انتظار داریم که بتواند تلنگری به خواننده بزند، کمتر اتفاق ‌افتاده است.

ایبد با اشاره به نگاه منتقدانه در آثار نوجوانان گفت: به تازگی کارگاه طنزی برای نوجوانان در بندرعباس داشتم، تمام کارهایی که بچه‌ها در این کارگاه خواندند، طنز اجتماعی، اقتصادی بود، نقد سیاسی بود و تکان‌دهنده. این برای من هم عجیب بود، هم جالب. نگاه نوجوان امروز، نگاه انتقادی است و آن‌ها که ذوق داستان‌نویسی دارند و استعداد طنزپردازی، به این سمت رفته‌اند؛ حرف‌ها و نقدها و گله‌های‌شان را به زبان طنز بیان می‌کنند. و این نتیجه شرایط سخت حاکم بر جامعه است؛ شرایط به گونه‌ای است که نه فقط نوجوانان  که کودکان را هم درگیر کرده است. کودکان ما کودکی نمی‌کنند؛ تلخ است، سخت است دیدن این وضعیت نابسامان. من بچه‌های زیر سه سال را دیده‌ام که دغدغه بیماری کرونا داشته‌اند و این برای یک جامعه فاجعه است؛ در چنین شرایطی لازم است دیدگاه اجتماعی منتقدانه خیلی پررنگ‌تر وارد کار نویسندگان حرفه‌ای شود.