تهران به یاد «داد»

به سیف‌الله داد گفتم، فیلمنامه «تهران» را دکوپاژ کن تا من به عنوان دستیارت آن را کارگردانی کنم؛ تا بالاخره این فیلم را ساخته باشی؛ تا بالاخره اثر ارزشمند دیگری را برای سینمای ایران به ارمغان بیاوری. . . اما بیماری امانش نداد. زودتر از آنکه داد بتواند فیلم تازه‌اش را دکوپاژ کند برای آخرین بار راهی بیمارستان شد تا از جمع ما رخت بر ببندد و به دیار باقی برود. او می‌خواست این فیلم را بسازد، در آخرین گفت‌وگویمان گفته بود که حتی اگر بنیه ساخت فیلم کامل را نداشته باشد، می‌خواهد تیتراژ را خودش کارگردانی کند اما بیماری امان نداد. . . روزهایی را به خاطر می‌آورم که به تازگی می‌خواستم فیلم بسازم و دوره مدیریت سیف‌الله داد در معاونت سینمایی بود و من افتخار می‌کنم که پرورش‌یافته دوران مدیریت او هستم.

سالها از روزهای اولیه ورودم به سینما گذشت و سینماگران به این فکر افتادند که در برنامه‌های مختلف سینمایی بزرگداشت این مدیر و سینماگر ارزشمند را برگزار کنند و من که در دوران مدیریت داد قدم به سینما گذاشتم و فضایی برای کار به دست آوردم، این بار با او همراه شدم تا کلیپ‌های مربوط به بزرگداشت او را در جشنواره فیلم فجر و جشن خانه سینما بسازم. این رفت‌وآمدها و گفت‌وگوها مرا به شخصیت سیف‌الله داد نزدیک کرد و او را به عنوان کارگردانی باهوش و باوقار و مدیری لایق و دوستی خوب شناختم.

او انسانی با اصول بود که درک درستی از شرایط اجتماعی خود داشت و فکر می‌کنم این روزها در این حال و هوای ما جای او بسیار خالی است. . . گله‌ای که پس از رفتن داد باقی می‌ماند از مدیران فعلی سینمایی است، سیف‌الله داد که در این چهار سال گذشته به لحاظ جسمی گاه وضعیت مناسبی داشت، در صورت همت مدیران سینمایی و حمایت از او می‌توانست اثر ارزشمند دیگری برای سینمای ایران به یادگار بگذارد اما گویا رفتن سراغ او و حمایت از کارهایش دغدغه مدیران نبوده است، ساخت «تهران» که البته در نیمه راه متوقف ماند نیز به همت دوستان داد بود و مدیران در این میان نقشی نداشتند.

امروز حضور سینماگران طیف‌های مختلف در خانه سیف‌الله داد تابلویی از عطوفت و بزرگی و توانایی این هنرمند بود، مدیری که حتی بدخواهان نیز نمی‌توانند با گل‌آلود کردن آب از دوران مدیریت او و ارتباطش با هنرمندان ایرادی بگیرند. من و داریوش مهرجویی، دو اپیزود از فیلم «تهران» را ساخته‌ایم، این دو فیلم امسال آماده پخش می‌شود و جای فیلم داد در این میان خالی است، این فیلم را به سیف‌الله داد تقدیم خواهیم کرد که نمونه‌ای از هنر و مدیریت و انسانی شریف و ارزشمند بود. . .