ستایشگر معلمانی هستم که برایم فقط معلم نبودند

به یاد دارم که در ایام دوره دانش آموزی ام که حدود چهل سال از آن دوران خوش می گذرد، هر سال در روز معلم به بهانه های گوناگون و مراسم های مختلف تلاش می شود از معلمان عزیز بابت تلاش و مجاهدتشان قدردانی شود.

در این بین عوامل مختلفی از خانواده تا انجمن اولیای مدرسه و خود دانش اموزان همه دست در دست هم می دهند تا بقدر توان و همت خود از معلمان تشکر کنند و بگونه ای قدردان زحمات آنها باشند.

این فضا در برخی مواقع، وقتی دیدنی تر و جذاب تر می شد که دانش اموزان شاهد حضور فازغ التحصیلانی بودند که برغم اتمام دوران تحصیل خود باز تلاش می کردند زحمات معلمان خود پس از سالها بستایند.

فضای عطوفت و مهربانی در بین دانش آموزان و معلمان بگونه ای بود که مدتها فضای مراکز آموزشی از این رابطه صمیمانه پر بود و هر دو طرف از این شرایط محبت امیز بشدت خوشحال بودند و تا پایان سال این روحیه ثمربخش ادامه داشت.

بیاد دارم که برای بسیاری روز معلم روز انتخاب بهترین ها بود و بقول معروف کسی که بیشترین هدایا را دریافت می کرد و به اصطلاح باید یک کامیون اجاره می کرد تا کادوهای ریز و درشت بچه ها را با خود به خانه ببرد به همان اندازه هم محبوب بچه های مدرسه بود.

در خاطرم هست که برخی آموزگاران عزیز در این فضای خودجوش محبت امیز خود را در ترازوی سنجش و قضاوت دانش اموزان قرار داده و تلاش می کردند تا از نظر رفتار و کردار خود را ارتقا دهند و بقول معروف خودسازی کنند.

چندین بار دیدم که برخی معلمان هدایای مورد استفاده دانش آموزان را به مدیران مدرسه سپردند تا در صورت نیاز به افراد نیازمند داده شود تا بدینوسیله این روز چتر محبت همگانی خود را به اثبات رساند.

اینک بیاد آن ایام خواستم ادای دینی به همه معلمانی داشته باشم که بذر محبت و دوستی در دل فرزندان این مرز وبم کاشتند و درس درست زندگی آموختند و با رفتار و عمل صادقانه تلاش کردند نسلی درست کردار و فهیم پرورش دهند. 

  - معلم زبانی که ترجمه کلام بزرگان دین و دنیا را بعنوان کار کلاسی به ما اموخت

- معلم ادبیاتی که بسیار کوشید تا ما با حفظ اشعار و ابیات خاص از ظواهر کلمات به درکی فراتر برسیم

- معلم ریاضی که با اخلاق خوشش هنوز قاب شخصیت اش الگوی اخلاق نمونه زندگی ماست

- معلم علومی که آنقدر محجوب و با ظرفیت بود که بچه های شلوغ کلاس را بخاطر همین صبر و متانت عاصی کرد و ارام شدند

- ناظمی که آنقدر هنرمند و هنر دوست بود که در زنگ تفریح بچه ها را مشغول هنرش کند تا فرصت خراب کاری و اسیب به دیگران را نداشته باشند.

- معلم ورزشی که انقدر موثر و مثال زدنی به بچه ها نکات اخلاقی و تربیتی را اموزش می داد که ملکه ذهن بچه ها می شد و فراموش ناشدنی.

- معلم تاریخی که انقدر با هیجان و دقیق و منصفانه از تحولات زمانه سخن می گفت که بعدها فهمیدم که انصاف و درست کرداری چقدر سخت است

-  در نهایت معلم دینی که در سال 59 با تمام وجود به ما درس اخلاق و دینداری آموخت و در دفاع از عقاید و باورهایش با خون سرخ خود در ابادان آسمانی شد تا درس عملی زندگی سعادتمندانه را برایمان به یادگار گذارد.