کرونا و اغراق درباره آن/چرا خلق را می ترسانیم؟

حالا اما چند ماهی است که کویید19 مهمان ما تنها که نه، مهمان کل جهان شده وهمه ملت ها و کشورها را درگیر خود کرده است.
الان درشرایطی قرار داریم که هم باید از کرونا بترسیم و هم نترسیم.
ترسمان باید زمانی باشد که دچار آن نشده ایم و این گرفتار نشدن و دچار نشدن دست خودمان است.
بعضی مواقع ترس بد نیست که هیچ، خیلی هم خوب است. الان اگر آنهایی که پروتکل های وزارت بهداشت را رعایت نمی کنند و به قول خودشان اعتقادی به ویروس کرونا ندارند واقعیت کرونا و سختی های ابتلایش را بدانند حتما در رفتارشان بازنگری خواهند کرد؛دستکش خواهند پوشید. ماسک خواهند زد و مدام دستشان را با آب و صابون خواهند شست،ترس برای اینان خوب و لازم است.
بعضی مواقع یا بهتر بگویم خیلی مواقع ترس خوب نیست،بد است.
مثل زمانی که به بیماری کویید 19 مبتلا می شوی،بترسی که چه، که خودت را ببازی که مغلوب این بیماری شوی.
نه، ترس اصلا و ابدا در این شرایط خوب نیست. باید شجاع و استوار به مبارزه با بیماری رفت و در نهایتش شکستش داد.
شاید این مطلب با واکنش های بیشتر منفی روبرو شود اما به نظرم بعضی ها در بیان سختی های این بیماری کمی اغراق می کنند.
دراین که کرونا سخت است شکی نیست اما این میزان سختی اشاره شده بعضی افراد مطرح مبتلا به کرونا، کمی دور از ذهن به نظر می رسد.
متاسفانه برخی افراد مطرحِ کرونا گرفته،که از صفحات اینستاگرامی پربیننده ای هم برخوردار هستند چنان از سختی های این بیماری می گویند که بیم آن دارم سایر بیمارانی که به کرونا مبتلا هستند خودشان را ببازند و در برابر این بیماری کم آورند.
کرونا بد است. نامرد است. هفت رنگ است. به قول وزیر بهداشتمان « یک شتر،گاو، پلنگ است» اما همه این بدی ها و نامردی ها و هفت رنگی ها و شتر،گاو،پلنگی ها دلیلی نمی شود آن را بیشتر از حدش بزرگ کنیم.
آنچنان بزرگ و غول آسا کنیم که هرکسی تست کرونایش مثبت شد از ترس آن سختی ها دنیا بر سرش خراب شود.
این بیماری ارتباط مستقیمی با سیستم ایمنی بدن دارد و باید بدانیم روحیه خوب بیمار می تواند تا حد زیادی سلامتی او را تامین کند.
با بیماران مبتلا به کرونا مثل مجرم رفتار نکنیم.ازشان فرار نکنیم.
کرونا خودش ترسناک است ما ترسناک ترش نکنیم.

1717