منطقه غرب آسیا به دلایل مختلفی در طول تاریخ مورد توجه قدرتهای بیرونی و بیگانه بوده است و در عصر حاضر نیز دلایل متنوع اقتصادی، جغرافیایی،جمعیتی، فرهنگی و حتی اعتقادی و ایدئولوژیکی باعث شده است تا این منطقه دستخوش تحولات وسیعی باشد. از جنگ جهانی اول تاکنون آسیای غربی هیچگاه به ثبات نسبی نرسیده است و همواره در گوشه ای از این منطقه با دخالت قدرت های بیگانه و حکام وابسته شعله های خیانت و جنایت در حال سوزاندن سرمایه های متنوع و بی نظیر هارتلند جهان می باشد.
در طرح خاورمیانه جدیدِ مورد نظرِ نئومحافظه کاران آمریکایی به ظاهر قرار بود کشورهای منطقه به توسعه ای دست یابند که عمده شاخص های آن در رژیم صهیونیستی قرار داشت و به طور غیر مستقیم کعبه آمال دمکراسی نهفته در این طرح فقط در اسرائیل دیده می شد اما به واقع روی دیگر این طرح اسرائیلیزه کردن خاورمیانه با وعده های پوچی بود تا نهایتا شعار نیل تا فرات تحقق یابد. اما برخلاف تصور آمریکا و نظام سلطه، نتیجه جنگ ۳۳ روزه نه تنها حزب الله لبنان را نابود نکرد بلکه بر تقویت محور مقاومت و پایداری تمدنی منطقه افزود و حتی زلزله هایی مانند بهار عربی و زایش موالیدی به نام تکفیری و داعش هم نتوانست تاثیری بر موج صهیونیسم ستیزی مردم منطقه بگذارد و مقاومت مردم با رویش های متنوع و عمیق به ایجاد فرصت های جدیدی برای مقاومت حداکثری دست یافت.
حوادث اخیر منطقه از تعرضات مجازی و ایذایی گرفته تا حادثه لبنان و تلاش برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران که نقطه عطفی در تحولات آتی منطقه است می تواند تغییر رویکرد آمریکایی، صهیونیستی از طرح خاورمیانه جدید به خاورمیانه سوخته باشد. نباید این را هم فراموش کرد که جو بایدن رئیس کمیته سیاست خارجی سنای وقت در آمریکا و نامزد مطرح ریاست جمهوری فعلی این کشور نیز همان زمان طرح مشابهی با عنوان راه سوم با تجزیه عراق و منطقه مطرح کرده بود. در طرح خاورمیانه سوخته باید شرایطی در منطقه ایجاد شود تا هیچ قدرت دیگری به جز آمریکا و غرب توان و تمایل و انگیزه حضور و فعالیت نداشته و مردم منطقه نیز رغبتی برای ماندگاری و صیانت و حفاظت از سرزمین های سوخته نداشته باشند. طرح خاورمیانه سوخته تمامی ثروت و سرمایه منطقه را هدف قرار داده است و مقاومت همراه با هوشیاری و وحدت حداکثری برای حفظ خاستگاه تمدنی بشری تنها راه شکست این طرح به شدت خبیثانه می باشد.
* منتشر شده در کانال تلگرام نویسنده . ۲۰ مرداد ۱۳۹۹
نظر شما