نزولی که قابل توجیه نیست

تیم والیبال جوانان ایران راهی به جمع 6 تیم برتر دنیا پیدا نکرد تا ضعف عمده ورزش ما بیشتر نمود پیدا کند. معضلی که ورزش ما را در مقاطع میان دو نسل به حالت فلج درمی‌آورد و هنوز نتوانسته‌ایم برای برون‌رفت از این وضعیت راه چاره‌ای بیابیم و درمانی برای آن پیدا کنیم. توقعی که از تیم جوانان می‌رفت این بود حداقل خود را به جمع 6 تیم برتر دنیا برساند. این کمترین انتظار از تیمی است که عنوان قهرمانی نوجوانان دنیا را یدک می‌کشد. با این حال موانعی بر سر راه این تیم وجود دارد که باید دیده شود تا تیم‌های دیگر ما در این رد‌ه‌ها به این درد گرفتار نشوند. تیم ما بعد از قهرمانی در مسابقات نوجوانان جهان به حال خود رها شد و شیوه‌ای که برای حفظ و تداوم فعالیت‌های بازیکنان رده‌های پایه در دنیا صورت می‌گیرد درباره تیم ما اتفاق نیفتاد.

رویه‌ای که در مورد همه تیم‌های رده پایه اتفاق می‌افتد، چندان مناسب نیست. بازیکنانی انتخاب و بعد هم به حال خود رها می‌شوند غافل از آنکه همه این بازیکنان به درد راهی که آغاز کرده‌ا‌ند می‌خورند یا نه و آیا شیوه تأمین این تیم برای گذر از مرحله نوجوانی به جوانی شیوه مناسبی هست یا نه. تیمی که قهرمانی نوجوانان دنیا را به دست آورد البته دو بازیکن شاخص خود را به دلایل مختلف که در این ورزش ناشناخته نیست از دست داده. مجتبی شبان به دلیل ناهمخوانی دو شناسنامه از همراهی تیم محروم شد و چابکیان هم به دلیل مشکل نظام وظیفه نتوانست به هند برود. این تیم با همین بضاعت هم البته می‌توانست جای بهترین در جدول پیدا کند اما برخورد با غول‌های والیبال در مرحله دوم اجازه راهیابی به نیمه‌نهایی را به ما نداد. برزیل که دیروز راهی فینال شد در مسابقات نوجوانان دنیا 3 بر یک مغلوب ما شد اما در این مسابقات 3 بر صفر ما را شکست می‌دهد. تیم کوبا با استعدادیابی، بهترین‌های دنیا را برای تیم جوانان خود انتخاب می‌کند و هند نفس برزیل را در نیمه‌نهایی به شماره می‌اندازد.

همه اینها نشان می‌دهد والیبال و کلاً ورزش ما راهی مناسب برای عبور موفق از رده نوجوانان به جوانان پیدا نکرده است. شکست دیروز تیم والیبال از بلژیک اثبات‌کننده فرضیه‌ای بود که هیچ کس در این ورزش نمی‌خواهد آن را بپذیرد. تیم ما در مرحله مقدماتی بلژیک را 3 بر صفر شکست می‌دهد اما بعد از دو باخت به کوبا و برزیل و وقتی شانس خود را برای حضور در نیمه نهایی از دست داد، در برابر این با همان نتیجه 3 بر صفر شکست می‌خورد. این نشان می‌دهد تیم ما برای ریکاوری روحی هم برنامه نداشت تا حداقل خود را مقام پنجم دنیا برساند. والیبال در این تیم رده‌های حساس نیازمند برنامه‌ریزی گسترده و قدرتمندی است تا بعد از افتخارات بزرگ، نزولی اینچنین را شاهد نباشیم.