محبوبه عمیدی:تاریخ نشان می‌دهد از مصر باستان تا آخرین سال‌های قرن هجدهم میلادی، آبله یکی از مرگبارترین بیماری‌های واگیر در جامعه بشری بوده است. این بیماری که جان نزدیک به یک‌سوم از قربانیان خود را می‌گیرد، زمانی مهار شد که ادوارد جنر، توانست اهمیت مایه‌کوبی با ترشحات آبله گاوی را در انسان اثبات کند.
در حال حاضر بیش از 30 سال است که این بیماری در جامعه بشری ریشه‌کن شده است. فکر می‌کنید اگر تصمیم نهایی برای از میان‌بردن دو لوله آزمایش حاوی نمونه‌های ویروس باقی‌مانده در جهان اتخاذ شود، می‌توان آبله را تنها در کتاب‌های پزشکی و تاریخ جهان جستجو کرد؟
به گزارش پاپ‌ساینس، این اولین‌بار نیست که بحث از میان‌بردن نمونه‌های ویروس آبله در جهان مطرح می‌شود اما می‌تواند آخرین بار باشد. یک دهه پس از ریشه‌کنی این بیماری در دهه 1970 / 1350، این بحث توسط کارشناسان «سازمان بهداشت جهانى» آغاز شد و احتمالا با تعیین زمان و محل از میان‌بردن دو نمونه موجود در جهان که یکی در «مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌ها» در آتلانتا، ایالات متحده و دیگری در محلی در سیبری، روسیه نگهداری می‌شود، در نشست اخیر این سازمان به نتیجه نهایی خواهد رسید.
این طرح موافقان و مخالفان متعددی دارد. موافقان این طرح با توجه به ریشه‌کنی 30 ساله این ویروس در جامعه انسانی، بحث بیوتروریسم و استفاده از این نمونه‌ها به عنوان سلاح میکروبی را مطرح می‌کنند. پیش از این ارتش انگلستان در اواسط قرن هجدهم میلادی پتوهای آلوده به این ویروس را در اختیار سرخپوستان آمریکا قرار داد و از آبله به عنوان سلاح میکروبی استفاده کرد.
عده‌ای از مخالفان از وجود نمونه‌های دیگر ویروس در جهان نگران هستند و عده‌ای موضوع از دست دادن شانس تحقیق روی این نمونه‌ها را مطرح می‌کنند. مسئله نگران‌کننده دیگر شباهت زیاد بعضی نمونه‌های حیوانی این ویروس به ویروس آبله انسانی است که در نتیجه جهش می‌تواند به نمونه انسانی مرگبار تبدیل شود.
کارشناسان مخالف و موافق این طرح در ماه آینده گرد هم خواهند آمد تا سرنوشت تنها نمونه‌های بازمانده از این ویروس را رقم بزنند.
50173
نظر شما