تقدیر امین تارخ از نقش‌آفرینی‌های احمد مهرانفر

متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:

در باب بازیگری بسیار نوشته، خوانده و شنیده‌ایم، اما در تاریخ کوچک بازیگری و سینما و تلویزیون این مرز و بوم گاهی ستاره‌هایی چنان می‌درخشند که ما را حیرت‌زده می‌کنند.

گویا امسال، سال بازیگرانی است که با درخشش خود ماندگاری خود را نیز تضمین می‌کنند. بازیگران کهنه‌کار تازه درخشیده و یا بازیگران از راه رسیده و تازه درخشیده، خلاصه در فیلم‌هایی چون «یه حبه قند»، «سعادت‌آباد»، «جدایی نادر از سیمین» و «ورود آقایان ممنوع» که با بازی‌های روان، خلاقانه و علمی خود هر اهل سینمایی را دچار حیرت می‌کنند. گو اینکه امسال در جشنواره فیلم فجر جوایز بازیگران در حد بسیار بسیار اندکی خطا داشت، اما در هر حال شانس تقدیر و تجلیل بخشی از این گروه بازیگران امکان عملی یافت. ولی در باب بازیگران تلویزیون چنین نشد.

نکته آنکه:
سه بازیگر در مجموعه تلویزیونی «پایتخت» چنان درخشیدنده که تو گویی تصمیم گرفته معیاری تازه و در عین حال حرفه‌ای را برخ بکشند، و کردند آن کاری را که باید.

محسن تابنده، ریما رامین‌فر و احمد مهرانفر، و در کنار آنان بزرگواری چون علیرضا خمسه.

هرچه کردم تا بلکه جایی، اثری یا تقدیری و تشویقی از اینان بیابم، نیافتم، نه در جراید و نه در صدا‌و‌سیما.

پس قلم ناتوان به دست گرفته و خواستم به این عزیزان، خاصه احمد مهرانفر سر تعظیم فرود آورم. بندرت بازیگری یافت می‌شود که زندگی و نمایش را اینگونه زیبا و دلنشین در هم آمیخته و شخصیتی ارائه کند که تبدیل آن به تیپ خطری جدی است، خطری که پایبند بسیاری بازیگران شده، اما او به عرصه تیپ‌های کلیشه‌ای تلغزیده و با عزمی راسخ شخصیتی ارائه می‌کند که برای همه ما آشناست. بهتر آنکه بگوییم شخصیتی را به چالش و تحلیل کشیده تا به جان و تن تماشاگر بنشاند.

مهرانفر، بازیگری که خوب می‌بیند، خوب ضبط و ثبت می‌کند و خوبتر ارائه می‌کند.

در پایان امید دارم آنانی که مترصد فرصتی هستند تا از یک بازیگر توانا یک تیپ کلیشه‌ای ساخته و پولی به جیب بزنند احمد عزیز را به زودی پیژامه به پا و آفتابه به دست بر پرده سینما حاضر و ظاهر نکنند. که صد البته از احمد مهرانفر و هوش سرشارش بعید است در چنین ورطه‌ای بیفتد، چه می‌رود تا نبوغی را از خود به نمایش گذاشته و آینده‌ای سرشار از احترام را برای خویش رقم زند. انشاءا...

54201