این روزها که روزهای شلوغ مجلس شورای اسلامی است، بیشترین موضوعاتی که در سخنان نمایندگان رد و بدل می‌شود مربوط به این است که آقای احمدی‌نژاد برای معرفی کابینه دهم چه معیارهایی را در نظر می‌گیرد. در چهارسال اخیر وبا دیدن معیارهایی که محمود احمدی‌نژاد برای معرفی وزیران پیشنهادی‌اش به مجلس در نظر گرفت و با دیدن تمام اتفاقاتی که قبل وبعد از انتخابات رخ داد، این شائبه تبدیل به یقین شد که رئیس‌جمهور بیشتر از اینکه به معیارهای تخصصی و علمی در انتخاب وزیران توجه داشته باشد به روابط فامیلی و دوستی بیشتر اهمیت می‌دهد. بنابراین باید گفت که هرچند در حال حاضر ممکن است هرنماینده مجلسی که باید به وزیران پیشنهادی رأی اعتماد بدهد، معیارهای گوناگونی داشته باشد ولی به هرحال نباید این مسئله را از نظر دور داشت که معیارهای آقای رئیس‌جمهور که به عنوان شخص اصلی در این موضوع شناخته می‌شود، هم با بقیه متفاوت است و هم عجیب‌تر از تمام معیارهاست و این در عملکرد چهارساله او و وزیرانش کاملاً پیداست. در روزهای اخیر هم آقای عباسپور هم در نامه‌ای به رئیس‌جمهور، از او خواسته است معیارهای تخصصی انتخاب وزیران پیشنهادی آموزش و پرورش، بهداشت و آموزش عالی را رعایت کند.
همانطور که آقای عباسپور در این نامه متذکر شده است آغاز برنامه بیست ساله چشم‌انداز تقریباً با آغاز به کار دولت نهم مصادف بود و عملکرد این دولت به رغم حرکت‌های قابل تقدیری که برای آموزش کشور انجام داد از کاستی‌هایی برخوردار بود که باید در دولت دهم رفع و نگرانی‌ها در مورد عدم رسیدن به اهداف چشم‌انداز مرتفع شود به خصوص آنکه پایان دولت دهم حدوداً کشور را در نیمه راه رسیدن به اهداف چشم‌انداز بیست ساله قرار می‌دهد. باید گفت که در واقع هم همین‌طور است، در این چهار سال هر وقت که مشکلی در عرصه مدیریتی کشور رخ می‌داد بیشترین نکته‌ای که به نظر نمایندگان و کارشناسان می‌رسیدهمین مسئله بود، اینکه دولت نهم می‌توانست بلندترین گام را دررسیدن به اهداف برنامه بیست ساله چشم‌انداز بردارد و دیدیم که نشد و هنوز که هنوز مشکلات زیادی در این زمینه وجود دارد. همانطور که آقای عباسپور هم در سخنانشان آورده‌اند.
نگارنده نیز معتقد است که در این چهارسال ما شاهد مشکلات فراوانی در حوزه فعالیت این سه وزارتخانه بودیم وهنوز هم شاهدیم که در این زمینه مشکلات زیادی وجود دارد، هنوزهم بحث معلمان حق التدریس و حقوق آن‌ها وجود دارد، هنوز هم مشکلات فرهنگی‌ها برای حقوقشان پابرجاست و هنوز هم هزینه درمان و بهداشت شهروندان بالاست و هیچکس هم پاسخگو نیست. در حوزه دانشگاهها هم همانطور که آقای عباسپور در نامه‌اش آورده است افزایش بی‌رویه دانشجو در بعضی دانشگاهها که توان علمی کمتری دارند و برعکس پذیرش اندک دانشجو در رشته‌های پزشکی و دندانپزشکی علیرغم نیاز شدید جامعه، عدم هماهنگی در تحقیقات کشور، عدم توجه لازم به موضوع فناوری در کشور، عدم توجه به سیاست‌های فوق برنامه تا ضمن حفظ نشاط سیاسی از ایجاد اغتشاش و آشوب در دانشگاهها جلوگیری شود، نبود یک رابطه تعریف شده بین دانشگاه و صنعت، سردرگمی در پذیرش دانشجو بر اساس اهداف و مسئولیتهای تعریف شده چون پیام نور و دانشگاه جامع علمی - کاربردی، بازنشستگی بی‌رویه اساتید گرانقدر در دانشگاهها، سستی در دفاع از حرمت دانشگاه و دانشگاهیان را می‌توان از جمله کاستی‌های وزارت علوم در دولت نهم مورد توجه قرار داد.
تمامی این مسائل باعث می‌شود که پیش‌بینی‌هایی به وجود بیاید که تنها 2، 3 نفر از کابینه نهم به دولت دهم راه یابند. در حال حاضر بهترین معیارهایی که رئیس‌جمهور باید درانتخاب وزیرانش در نظر بگیرد اداره مسائل کشوری با عقلانیت بالا، توجه به نظرات نخبگان، مدیریت منابع انسانی و توجه به تخصص افراد پیشنهادی است.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس
نظر شما