متن نوشته خادم به این شرح است:
دیروز متن نامه‌ای ازسوی آقای کروبی به آقای هاشمی که البته مربوط به ۱۰ روز پیش از این بوده ، منتشر شد که چون آقای هاشمی پاسخی به آن نداده بود بنابراین دفتر یا خود آقای کروبی تصمیم به انتشار عمومی آن کرده بودند!
بازتاب نامه بسیار وسیع بود و فارغ از اینکه بخواهم به هدف و نیت رسانه‌های منعکس‌کننده آن اشاره کنم باید اعتراف کرد که بازخورد و انعکاس مناسبی برای هیچ ایرانی علاقه‌مند به ایران به همراه نداشت .
البته این تاثیر بد منحصر به خارج از مرزها هم نمی‌شود . به هر حال، هر ایرانی متعصب و آبرومند نیز باشنیدن چنین خبری (که اگر خیلی هم بخواهیم منطقی با موضوع برخورد کنیم همان‌طور که در نامه هم آمده ثابت شده نیست)احساس بد و آزار دهنده‌ای دارد.
حال سوالی که از حاج آقای کروبی باید پرسید این است:
جناب کروبی! جنابعالی که همین چند ماه پیش در کوران مبارزات انتخاباتی نسبت به رفتار و گفتار آقای احمدی‌نژاد در خصوص طرح مباحث غیر مستند و وارد آوردن اتهامات ثابت نشده معترض بودید و این کار را عملی غیرانسانی بر می‌شمردید، ُچگونه در شرایطی که به علت اتفاقات روی داده در پس از انتخابات خانواده‌های بسیاری نگران از وضعیت فرزندانشان هستند و... شما صلاح کار را در این دیدید که مسئله‌ای به این حساسی را که ارتباط مستقیم با ناموس هر ایرانی متعصب دارد به این راحتی و علنا مطرح نمایید؟!
معمولا آنچه می‌توان از این دست اقدامات برداشت کرد، بهره‌برداری از احساسات پاک مردم در جهت منافع شخصی یا گروهی است؛ امری که متاسفانه چند سالی است به صورت قارچ‌وار در حال همه‌گیر شدن در سطح جامعه نخبگان ما شده و کمتر می‌توان شاهد عملکردهای ریشه‌ای و بی‌ادعا و خداپسنده به خصوص در میان اهالی سیاست بود.
رفتارهایی که نمونه‌های عینی آن را آنانی که به یاد دارند در نزد بزرگانی چون شهید بهشتی و همراهانش می‌شد مشاهده نمود چنانکه پس از شهادتشان، امام راحل عنوان شهید مظلوم را برای او برگزید...و دراینجاست که تفاوت آدما مشخص می‌شود.
زمانی که شما چنین نامه‌ای را برای آقای هاشمی میفرستید و علیرغم همه هجمه‌ها و بی‌انصافی‌های چند سال اخیر از سوی یک جناح و در سال‌های پیش از این از سوی جناحی دیگر به ایشان، ازچنین فرصتی برای تسویه حساب استفاده نکرده و آن را علنی نمی‌کند و هر چند که قطعا دایره اطلاعاتی به مراتب وسیع‌تری از شما دارد، اما در نماز جمعه نیز به صورتی بسیار ظریف تنها به طرح پیشنهاد آزادی زندانیان بسنده می‌کرده و در دیگر موارد نیز که ازسوی افراد غیرمنصف مورد اتهام قرار می گیرد، هیچ گونه عکس‌العملی از خود نشان نداده تا آن حد که مقام معظم رهبری شخصا وارد عمل شده و به صراحت از فداکاری‌ها و خدمات ایشان تقدیر می‌کنند، تفاوت‌ها مشخص می‌گردد.
این مطلب حتی در خصوص نوع رفتار آقایان موسوی و رضایی نیز می‌تواند صدق کند. آنان نیز اگر بنا داشتند به هر قیمتی خود را اثبات کنند، چه در زمان رقابت‌های انتخاباتی و چه پس از آن می‌توانستند از بسیاری از حربه‌ها بهره برده و به عنوان اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام اطلاعات و مستندات بسیاری برای متهم کردن دیگران در اختیار داشتند ولی این چنین نکردند...
کوتاه سخن آنکه از جنابعالی به عنوان یکی از یاران امام، این دست موضع گیری‌ها و اعمال بعید است و اگر ملاحظه‌ای در کامنت‌های نوشته‌های قبلی من به عنوان حداقل نمونه‌ای برای میزان نگرانی‌های مردمی به وجود آمده، بفرمایید، تصدیق خواهید کرد که برای بزرگان و ریش سفیدان کشور انجام چنین اعمالی قبیح بوده و باید بیشتر در طرح آن دقت کنند.
هرچند که ضرورت توجه و واکاوی اصل مسئله و کنکاش در مستند یا شایعه بودن نگرانی عمومی ایجاد شده امری اساسی و قطعی است که خدا کند دستگاه‌های نظارتی نیز با احساس وظیفه شرعی و انسانی و درنظر گرفتن این موضوع که امکان داشت کسانی که نسبت به آنها چنین نگرانی ایجاد شده اعضایی از خانواده خودشان باشند به واکاوی مسئله پرداخته و نتایج را بسیار شفاف به اطلاع مردم برسانند وگرنه مسئله بسیار جدی‌تر از آن است که تصورشود با بی‌توجهی به موضوع قابل فراموشی بوده و شامل مرور زمان می‌شود.
این اعتماد مردم است که به حاکمیت با چنین اظهاراتی خدشه‌دار می‌شود و قطعا به این راحتی‌ها هم بازسازی نخواهد شد.
و در نهایت هم به نظر من بهترین گروهی که می‌توان در جهت شفاف‌سازی و مشخص شدن مسئله (حداقل دراین رابطه و برای امتحان) کمک کنند، همین تشکل‌ها یا ان.جی .او های مردمی است که نوعا از دور هم جمع شدن تعدادی از جوانان علاقه‌مند به کارهای فرهنگی و یا عام المنفعه تشکیل شده و اگر همراه نمودن بدنه جامعه با حاکمیت را به عنوان یک ضرورت به حساب آوریم، بهترین ابزار برای اعتمادسازی و رشد فهم مشترک مردم و حاکمیت در یک نظام مردم سالاری دینی همین تشکل های مردی هستند...
توجه: گله من مربوط به بخشی از نامه است که در آن موضوع بسیار مشمئزکننده و نگران‌کننده" تجاوز به ... "مطرح شده که در فرهنگ ما بسیار بیشتر از حتی به قتل رسیدن برای هر فرد و خانواده‌اش حرمت داشته و ...است
نظر شما