نماینده نباید شرمنده رأی مردم شود

 آنهم مجلسی که به عنوان نماینده ملت و به عنوان نهادی که فکر و رای مردم را نمایندگی می‌کند و برآیندش خواسته مردم باید باشد، مجلسی که باید از طیف‌های مختلف در آن نمایندگانی وجود داشته باشند تا تفکر رای دهندگانش را نمایندگی کند.

امروز اما در نقطه‌ای ایستاده‌ایم که در مورد بسیاری از مسائلی که در کشور مطرح می‌شود، دیگر مجلس کاری از دستش بر نمی‌آید. اگر مسائل امنیتی را هم لحاظ کنیم به هر حال باید با مجلس مشورت شود، تا نمایندگان به نمایندگی از موکلان خود درباره آن مسئله خاص تصمیم بگیرند. اما امروز ما این عمل را متاسفانه نمی‌بینیم. گواهش آنکه در مورد مسئله مهمی همچون افزایش قیمت بنزین که حتی رییس جمهور گفتند من خودم هم صبح  جمعه فهمیدم.

در این مورد بسیار مهم مجلس باید بداند چگونه و در کجا تصمیم‌گیری می‌شود چرا که نمایندگان باید بتوانند به مردم پاسخ دهند در غیر اینصورت دور از انتظار نیست که در این شرایط کشور ن‌تواند آن ثبات و آرامش را حفظ کند. 

مسئله دیگر که باعث تنزل جایگاه مجلس می‌شود بحث رد صلاحیت‌ها و مهندسی کردن در بعضی بخش‌هاست که نتیجه‌اش این می‌شود که بافت مجلس دیگر یک بافت قدرتمند برای حکومت نیست و  نمی‌تواند مشکلات را حل کند و از وظایفش تنها این باقی می‌ماند که برای یک وزیر تا حدی قدرت‌نمایی کند و او را تغییر دهد که آن هم مشخص نیست که وزیر ضعیفی که می‌رود آیا وزیر بعدی عملکرد بهتری دارد یا خیر. کما اینکه در چند سال گذشته ندیده‌ایم که ضعیف‌تری برود و قوی‌تری جای او را بگیرد. هرچند گاهی وزرای خوبی انتخاب شده‌اند ولیکن آنها هم در این تو در توی تصمیم‌گیری، می‌مانند. 

دیگر موردی که به مشکلات مجلس بیش از پیش می‌افزاید این است که مجلس حتی زمانی که علیرغم همه مشکلات طرحی را به تصویب می‌رساند و در مرحله بعد به دست نهادهای اجرایی سپرده می‌شود، این نهادها به نا چار یا به عمد تصمیمی می‌گیرند که قدرت مجلس در واقع دیده نمی‌شود.

زمانی که در شورای اجتماعی و فرهنگی زنان بودم، این مسئله را مشاهده کردم که سیاست‌های اصلاحی زنان در جمهوری اسلامی را نمی‌توان در مجلس پیگیری کرد و به ناچار مجبور شدیم به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارجاع دهیم و جزو سیاست‌های فرهنگی نظام در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب کنیم اما بهتر بود که این چالش‌ها همان زمان در مجلس حل می‌شد به این علت که مجلس نماینده تمام مردم است و این چالش‌ها باعث ارتقا سطح فکر مردم و کارآمدی مجلس به عنوان رکن یک نظام جمهوری می‌شد.

حال مسئله نهادهای موازی هم همین است در واقع مانند شخصی است که فرد دیگری را تحت تکفل خود دارد و از سویی نمی‌خواهد بیرونش کند، از سوی دیگر هم قبولش ندارد و مدام برایش رقیب ایجاد می‌کند. اما این راه چاره نیست. باید اگر کسی به فکر اصلاح قانون اساسی است، به این بیاندیشد که چگونه نظر  مردم را در تصمیم‌سازی‌ها دخالت دهد چرا که اگر سیاست غلطی را تصویب کنیم، دین ۸۰ میلیون نفر به گردنمان می‌افتد. 

 درست است که حافظه کوتاه مدت را می‌توان تغییر داد لیکن هر اتفاقی که افتاده، اثر خود را هم گذاشته است. زخمی که نباید به روح و روان جامعه خدشه وارد می‌کرد متاسفانه آسیب خود را زده است لذا بهتر آن است که پیش از اینکه به مردم زخم بخورد، با آنها صحبت کنیم همانند پدر خانواده‌ای که به جای کتک زدن فرزندش در هنگام مشکلات با صحبت کردن سعی در حل مشکلات می‌کند. از حکومت کردن دوران پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) درس گیریم و نگذاریم خشونت طلبی‌هایی که در کشورهای دیگر وجود دارد، ما را به رفتارهای مشابه آنها وادار کند. ما اگر راه خودمان که راه خداست برویم، خدا هم ما را یاری می‌کند. سعی کنیم که مجلس به جایگاه خودش بازگردد به این علت که بر اساس قانون اساسی ما به مردم تعهد داده‌ایم. از آن طرف هم نمایندگان مجلس تلاش کنند آنچه مصلحت مردم است را انجام دهند، از ما که گذشت انشالله دوستان ما بتوانند مجلسی در شان و حد آیت الله مدرس اداره کنند.

با این حال می‌توان گفت بیشتر این مشکلات ناشی از آن است که مجلس در جایگاه خود قرار ندارد چرا که اگر به عنوان مثال در موضوع گران شدن بنزین با نمایندگان مجلس مشورت می‌شد، هیچ کدام از اتفاقاتی که پس از آن پیش آمد، نمی‌افتاد چرا که نبض مردم در دست نماینده است. بنابراین این موارد یک سری ظریف‌کاری‌هایی هستند که سیاستگذاران کشور باید به آنها توجه کنند.

در انتهای سخن من یک توصیه دلسوزانه به دست اندرکاران دارم آن هم این است که تلاش کنیم که بافت و ساختار مجلس به گونه‌ای شود که مجلس در جایگاه اصلی خودش قرار گیرد. طوری نشود که تنها یک مدرس ماند و تاریخ تکرار شود. چرا که ما می‌توانیم رجال سیاسی بسازیم و نمایندگانی داشته باشیم که طیف وسیعی از مردم را نمایندگی کنند و به انسجام ملی کمک کنند. لیکن وقتی نماینده‌ای شرمنده رای دهندگانش شود، یا مجبور به مخفی کردن خود می‌شود یا مجبور می‌شود غصه این را بخورد که چرا مردمش کارتن خواب، معتاد، بیکار و... هستند. 

* نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی و عضو حزب کار

۲۷۲۱۵