در اکثر رسانه‌های دنیا به برنامه‌های گفتوگومحور توجه ویژه‌ای می‌شود. رسانه ملی نیز در این زمینه تولیدات زیادی داشته که می‌توان به برنامه‌های مردم ایران سلام، شب شیشه‌ای، صندلی داغ و ... اشاره کرد.
مرتضی حیدری، یکی از مجریان باسابقه سیماست که سال‌هاست در برنامه‌های گفتوگومحور حضور پررنگی دارد و زمانی برنامه ویژه خبری‌اش با رکورد دست‌نیافتنی 30 میلیون مخاطب در اوج بود.
او در ابتدا در پاسخ به این سئوال که دوران طلایی برنامه‌های گفتوگومحور مربوط به چه سال‌هایی است؟ می‌گوید: «فکر می‌کنم اوج شکوفایی این برنامه‌ها به سه یا چهار سال پیش برمی‌گردد و در آن زمان این گونه برنامه‌ها توانستند افق تازه‌ای را در عرصه برنامه‌سازی به مرحله ظهور برسانند.»
این مجری در ادامه در مورد این که چه باید کرد که برنامه‌های گفتوگومحور بتوانند مخاطبان خود را حفظ کنند، می‌گوید: «این برنامه‌ها جزو برنامه‌های پرمخاطب هستند، اما این که بتوانیم این مخاطبان را تا پایان برنامه حفظ کنیم، برمی‌گردد به جذابیت برنامه و همچنین موضوعاتی که در برنامه طرح می‌شود. به این معنا که ما باید حرفی برای گفتن داشته باشیم و مهم‌تر از همه این که باید برنامه‌سازان حرفه‌ای و اهل فن این‌گونه کارها را ارائه کنند.»
مرتضی حیدری در مورد این که مجری در این‌گونه برنامه‌ها چقدر حائز اهمیت است؟ می‌گوید: «مجری نقش اصلی و حیاتی در این برنامه‌ها دارد. آن‌قدر که خیلی از مخاطبان نام برنامه را به اسم مجری می‌شناسند. مثلا خیلی‌ها اسم برنامه مردم ایران سلام را نمی‌دانستند و می‌گفتند برنامه شهیدی‌‌فر. بنابراین مجری در برنامه‌های گفتوگومحور حرف اول را می‌زند و همه چیز در نهایت به او برمی‌گردد و قضاوت درباره برنامه بیشتر همسو با قضاوتی است که مخاطب درباره برنامه‌های گفتوگومحور انجام می‌دهد.»
امتیازی به نام برنامه‌های گفتوگومحور
منصور ضابطیان جزو آن دسته از افراد رسانه‌ای است که تاکنون هم در رادیو و هم در تلویزیون فعالیت داشته و در عین حال به تجربه‌های تازه‌ای در زمینه ساخت و تولید برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی دست پیدا کرده است. وی نیز جزو افرادی است که در تولید برنامه‌های گفتوگومحور در تلویزیون حضور پررنگی داشته و دارد.
ضابطیان درباره برنامه‌های گفتوگومحور می‌گوید: «این برنامه‌ها در واقع می‌کوشند موضوعات خاصی را مطرح و گرهی را باز کنند.»
ضابطیان معتقد است اغلب مجریان این‌گونه برنامه‌ها فقط مجریان خوبی هستند، ولی گفت‌وگو‌کننده‌های خوبی نیستند. برای همین هم دیگر شاهد اتفاق تازه‌ای در طی این سال‌ها و در این زمینه نبوده‌ایم. او از برنامه مردم ایران سلام به عنوان یکی از بهترین تاک‌شوهای سیما نام می‌برد.
ضابطیان درباره افت برنامه‌های گفتوگومحور می‌گوید: «اکثر شبکه‌ها این‌گونه برنامه‌ها را در جدول پخش خود قرار می‌دهند، چون می‌خواهند از بقیه شبکه‌ها عقب نمانند، در‌صورتی‌که الزامی وجود ندارد که تمامی شبکه‌ها برنامه‌های یکسان داشته باشند.»
ضابطیان در ادامه می‌گوید: «به نظرم مجری این برنامه‌ها باید افرادی باشند که اصول گفتوگو را می‌شناسند و با حفظ قوانین گفتوگو را چالشی و جذاب می‌کنند. کسی که آداب گفتوگو را بلد نیست، خواه ناخواه دچار خودسانسوری می‌شود یا حتی ممکن است گاهی جسورانه با مهمان برنامه برخورد کند. به هر حال مجری باید اهل فن باشد تا برنامه موفق شود.»
تهیه‌کننده برنامه رادیو هفت در پاسخ به این سئوال که آیا اساسا برای برنامه‌های گفتوگومحور باید خط قرمزی وجود داشته باشد یا خیر می‌گوید: «بله، در تمام دنیا رسانه‌ها برای خودشان خط‌قرمزهایی دارند و اگر این مسئله رعایت نشود دیگر گفت‌وگویی وجود ندارد و مخاطب بیشتر با یک میدان جنگ روبه‌رو می‌شود تا یک برنامه تلویزیونی.»
منصور ضابطیان در خاتمه با ذکر این نکته که جای خالی این گونه برنامه‌ها در رسانه ملی بسیار خالی است، می‌گوید: «برنامه‌های گفتوگومحور می‌توانند امتیاز یک شبکه باشند و مخاطبان بیشتری را به طرف آن جذب کنند.»
باید اضلاع درست در کنار هم قرار گیرند
فواد صفاریان‌پور، مجری و تهیه‌کننده برنامه‌های سیماست. او نیز در تولید برنامه‌های گفتوگومحور در تلویزیون نقش بسزایی داشته است. برنامه تیک‌تاک او را می‌توان در ردیف متفاوت‌ترین برنامه‌های گفتوگومحور قرار داد.
صفاریان‌پور در مورد برنامه‌های تاک‌شو(گفتوگو محور) در تلویزیون می‌گوید: «پس از انقلاب و در سال‌های اخیر روند تولید این گونه برنامه‌ها خوشبختانه در تلویزیون بسیار زیاد بود که از میان آنها می‌توان به برنامه صندلی داغ، شب شیشه‌ای، باز هم زندگی و... اشاره کرد. این برنامه‌ها همیشه مورد توجه قرار می‌گیرند چون تازه هستند و برای بیننده همیشه حرف نویی دارند.»
وی در پاسخ به این سئوال که چرا برنامه‌های گفتوگومحور بعد از یک دوره موفقیت با کاهش کیفیت و مخاطب روبه‌رو می‌شوند، می‌گوید: «یکی از دلایل مهمی که این برنامه‌ها را با شکست روبه‌رو می‌کند پیش‌تولید آنهاست که معمولا عجله‌ای صورت می‌گیرد. در صورتی که این‌گونه برنامه‌ها باید با یک تحقیق وسیع شکل بگیرند و وقتی این چیزها وجود ندارد و فقط به خاطر این که آنتن پر شود برنامه‌های گفتوگومحور ساخته و پخش می‌شود. طبیعتا در ادامه راه دیگر مخاطب با آنها همراه نخواهد بود. ضمن این که این گونه برنامه‌ها باید با گذشت زمان در پیشرفت کنند و به روز شوند و اگر در همان جایی که هستند متوقف شوند دیگر جذابیتی نخواهند داشت.»
54301
نظر شما