هواداران تیم‌های باشگاهی تعلق به یک باشگاه دارند و هواداری از یک تیم و با رقیب دانستن یک تیم یا تیم‌هایی، به حیات خود ادامه می‌دهند. این حیات می‌تواند شور و هیجان را در یک بازی یا حتی در یک تورنمنت افزایش دهد؛ به‌اصطلاح با کَل‌کَل و کُری‌خوانی.
حالا اینکه تیم باشگاهی در یک رقابت بین‌المللی حضور پیدا کند، نیازمند یک عزم ملی باشد، چندان به صلاح نیست و به‌نظر، با روح فوتبال سازگار نباشد. البته حضور یک تیم باشگاهی در یک رقابت بین‌المللی می‌تواند عزمی را در میان مسئولان ورزش ایجاد کند که امکانات و شرایط مناسبی را برای تیم کشور خود فراهم کنند.
برای هواداران فوتبال اما عزم ملی نیازمند بازی «تیم ملی» است و در سطح باشگاهی یک رقیب همیشه باید رقیب باشد و بماند، به‌خصوص در مورد تیم‌های پُرطرفدار مانند استقلال و پرسپولیس. حالا فرقی هم نمی‌کند، چه سرخ‌ها در فینال لیگ قهرمانان آسیا باشند و چه آبی‌ها.
۲۵۵ ۲۵۲
نظر شما