گروه طالبان را دولت آمریکا در آغاز دهه 70 در افغانستان به وجود آورد تا حکومت رسمی و مردمی این کشور که نتیجه قیام مردم علیه حکومت وابسته به شوروی آن زمان بود را دچار مشکل کند و آن را به آمریکا وابسته نماید. گروه تروریستی طالبان، شهرها و مناطق مختلف افغانستان را به کمک دلارهای آمریکائی تسخیر کرد، رهبران برجسته جهاد افغانستان ازجمله برهان‌الدین ربانی را ترور کرد، قبلاً و در 22 اسفند 1373 حجت‌الاسلام عبدالعلی مزاری رئیس حزب وحدت اسلامی افغانستان را به شهادت رسانده و در سال 1377 در کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در مزارشریف 8 دیپلمات و یک خبرنگار ایرانی را با شیوه جنایتکارانه‌ای قتل‌عام کرده بود.
جنایات طالبان در تمام سه دهه گذشته ادامه یافت بطوری که در همین امسال نیز ده‌ها عملیات خونین در افغانستان انجام دادند و همچنان مشغول اقدامات تروریستی هستند. وزارت داخله افغانستان در گزارشی نوشته است: در شش‌ماهه اول سال جاری، طالبان 1300 تحرک تهاجمی انجام داده که منجر به تلفات سنگین غیرنظامیان شده است. ازجمله این تهاجمات، 53 حمله انتحاری و انفجار 1250 مین جاده‌ای در نقاط مختلف افغانستان بوده که در اثر آنها 1210 غیرنظامی کشته و 2500 نفر زخمی شده‌اند.
بدین‌ترتیب، تردیدی وجود ندارد که طالبان همچنان یک گروه تروریستی است. تکلیف ما با گروه‌های تروریستی نیز روشن است. به همین دلیل، اکنون سؤال اینست که جمهوری اسلامی ایران با چه منطقی یک گروه تروریستی را به عنوان مهمان رسمی در کشور می‌پذیرد و با نمایندگان آن مذاکره می‌کند؟
مذاکره غیررسمی با افرادی از گروه‌های تروریستی با هدف جدا ساختن آنها از تروریسم، امری معمول و مطلوب است، ولی مذاکره رسمی با یک گروه تروریستی به معنای به رسمیت شناختن آن تلقی می‌شود و نظام جمهوری اسلامی در ذات خود با چنین روشی در تضاد است. به همین جهت و با توجه به اینکه گروه تروریستی طالبان تغییر ماهیت نداده، اکنون سؤال اینست که آیا سیاست ضدتروریستی نظام جمهوری اسلامی تغییر کرده یا قرار است از این به بعد تروریسم را به دو دسته خوب و بد تقسیم کنیم و برای مذاکره با گروه تروریستی طالبان این توجیه را بتراشیم که این گروه از مصادیق تروریسم خوبست؟!
مذاکره آمریکا با طالبان به این دلیل قابل توجیه است که دولت آمریکا در رأس تروریسم قرار دارد کمااینکه مذاکره دولت افغانستان با طالبان نیز به دلیل اینکه این گروه بخشی از مردم آن کشور را تشکیل می‌دهد امری طبیعی و قابل توجیه است. در عین حال، دولت افغانستان طالبان را به عنوان یک گروه قانونی به رسمیت نمی‌شناسد و بر تروریستی بودن آن تأکید دارد. جمهوری اسلامی ایران به هر دلیل اگر مذاکره با طالبان را لازم می‌داند، باید اولاً این مذاکره، غیررسمی باشد و ثانیاً بر تروریستی بودن این گروه تأکید نماید تا با این اتهام مواجه نشود که برخلاف سیاست همیشگی خود که تقسیم تروریسم به بد و خوب را محکوم می‌کرد، حالا خودش پذیرفته است که «تروریسم خوب» هم وجود دارد!
17302
نظر شما