ظاهرا بطور اختیاری و بدون وجود اجبار نظامی جدی، فقط دو قطعه مهم از این سرزمین صرفا در دوره حکومت دو پادشاه بی لیاقت یعنی رضا پهلوی و محمدرضا پهلوی روی داده است. در زمان حکومت رضا پهلوی منطقه مهم "قره سو" در منتهی الیه آذربایجان غربی و در آن سوی نخجوان به بهانه مبادله خاک میان ایران و ترکیه، واگذار و منطقه آرارات کوچک از خاک ایران جدا شد که مفاسد و زیان های آن امروز با مطرح شدن "دالان پان ترکیسم" بیش از پیش نمایان شده است! در آن دوره، کمبود رسانه های گروهی و فقدان رسانه های اجتماعی موجب شد که اکثریت مردم ایران از این اقدام خیانت بار بی اطلاع باقی بمانند و واکنشی جدی بروز نکند.
اما،در دوره حکومت محمدرضا پهلوی که بطور دربست وابسته به آمریکا و انگلیس بود،براساس طرحی انگلیسی، خیانت صرف نظر کردن "شاهنشاه" ایران از بحرین صورت پذیرفت و به قول اسدالله علم، وزیر دربار محمدرضا پهلوی در کتاب خاطراتش، "رادیوی ملی" ایران چنان خبر خیانت شناسایی "استقلال بحرین" توسط دولت ایران را قرائت کرد که گویی ایران بحرین را فتح کرده است!
جز این دو مورد "اختیاری" در واگذاری اراضی ایران، اگر سرزمینی از ایران عزیز به یغما رفته است، از جمله در مورد واگذاری اراضی آن سوی ارس در قفقاز به روسیه تزاری براثر معاهدات ننگین گلستان و ترکمانچای و سایر موارد مشابه، عنصر اجبار و شکست نظامی به شدت دخیل بوده است.
شاید جمهوری اسلامی ایران تنها حاکمیت در تاریخ ایران باشد که در دوره حکومت خود حتی یک وجب از اراضی کشور را نه به اختیار و نه به اجبار واگذار نکرده است و این بزرگترین افتخار جمهوری اسلامی ایران است که ان شاء الله ابدی خواهد بود. اما، تنها خدشه ای که به این افتخار ملی و اسلامی ممکن است وارد شود، فتنه ای است که در سال های اخیر با به اصطلاح "کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر" گریبانگیر ایران عزیز شده و با رسیدن این کنوانسیون به صحن علنی مجلس شورای اسلامی، این فتنه لحظات حساس و نفس گیری را سپری می کند. سند فتنه انگیزی که دیپلمات های امضاء کننده اش مدعی اند گرچه بر اساس این به اصطلاح "کنوانسیون رژیم حقوقی خزر" در تقسیم سطح آب خزر و تعیین 15 مایل آب های سرزمینی و 10 مایل حق انحصاری ماهیگیری، عقب نشینی فاحشی از ناحیه ایران صورت می گیرد، اما در مراحل بعدی پیشبرد این کنوانسیون و در مذاکرات فنی بر سر جزییات تقسیم منابع بستر و زیربستر دریای خزر، ایران این فرصت را دارد که حقوق خود را استیفاء کند!! با همین بهانه و "وعده سر خرمن"، این به اصطلاح کنوانسیون تا مرحله طرح در صحن علنی مجلس شورای اسلامی پیش برده شده است و در صف تصویب در مجلس قرار داده شده است! اما، آنچه مسلم است اینکه فتنه خزر را باید در نطفه خفه کرد نه اینکه آن را موضوع مذاکره و گفتگو قرار داد تا کشور را به ورطه خطرناکی به امید موفقیت در مذاکرات فنی "بستر و زیر بستر خزر" بکشاند که معلوم نیست در آن ورطه چه روی خواهد داد؟
2323
نظر شما