پگاه نوری؛ یک مادرِ عشق فوتبال!

کاپیتان تیم فوتبال زنان ملوان بندرانزلی بیش از 16 سال است که در این تیم توپ می زند و برادرش پژمان نوری و البته همسرش از حامیان اصلی او برای حضور در ورزش و ادامه فعالیت در فوتبال با وجود داشتن یک فرزند بودند.

مریم روحی: پگاه نوری کاپیتان 34 ساله تیم فوتبال زنان ملوان بندرانزلی بیش از 16 سال است که در این تیم محبوب توپ می زند؛ او روزهای شیرین و البته سختی را با ملوان پشت سرگذاشته. او از کم توجهی به فوتبال زنان گلایه دارد وامیدوار است شرایط برای دخترانی که به سختی فوتبال بازی می کنند تغییر کند.

پگاه، خواهر پژمان نوری فوتبالیست سال های دور تیم های ملوان، پرسپولیس و استقلال (مدیرعامل فعلی ملوان بندرانزلی)، در گفت وگو با خبرنگار خبرآنلاین، درباره عشق و علاقه بی پایانش نسبت به فوتبال و ادامه حضور در این رشته با داشتن یک فرزند صحبت کرد.

پگاه نوری؛ یک مادرِ عشق فوتبال!

گفت وگوی خبرآنلاین با پگاه نوری را در ادامه می خوانید.

خبرآنلاین: سال گذشته برای تیم فوتبال زنان ملوان بندرانزلی چطور گذشت؟

پگاه نوری: تیم ما کمی دیر بسته شد، هرچند که به خاطر آمدن آقای نوری بعد از دو سال ملوان دوباره در لیگ تیم خوب بست و ما  توانستیم در لیگ شرکت کنیم. باید بگویم که از قبل بهتر شدیم اما چند آسیب دیده داشتیم و نتوانستیم به هدفمان برسیم. در کل سال خوبی بود و از نظر امکانات و انگیزه در شرایط مناسبی قرار داشتیم.

خبرآنلاین: با وجود اینکه این باشگاه طرفداران زیادی حتی در میان مردان دارد اما همیشه مشکلات و موانع زیادی سرراهش قرار می گیرد و همین باعث دلخوری دختران شده است.

پگاه نوری: از وقتی که من کارم را در ملوان شروع کردم با مشکلات مالی مواجه بودیم اما اینجا دختران به قدری عاشق فوتبال هستند و روی ملوان تعصب دارند که همه چیز را تحمل می کنند. هیچ جای دنیا مثل بندرانزلی نیست و شما اگر پرسپولیسی باشید نمی توانید در این شهر بگویید چرا که همه باید ملوانی باشند.همین عشق و علاقه است که باعث شده تیم سرپا بماند چرا که محدودیت هایی برای زنان وجود داشته و دارد که باعث برخی لطمه ها به فوتبال زنان شده است. اسپانسرها خیلی کم به سمت ما می آیند و پخش تلویزیونی هم نداریم؛ البته باید بگویم که به نسبت قبل بهتر شده و بعضی باشگاه ها اگر در بخش مردان تیمداری می کنند در خانم ها هم تیم می دهند.

پگاه نوری؛ یک مادرِ عشق فوتبال!

خبرآنلاین: با وجود استقبالی از که از فوتبال زنان در بین مردم می شود اما هنوز مدیران برنامه خاصی برای این بخش ندارند و حتی اعتقادی به راه انداختن تیم زنان هم ندارند.

پگاه نوری: در فضای مجازی هم استقبال خوبی از تیم ما شده است اما اگر به اندازه چند دقیقه هم شده مسابقات ما در تلویزیون نمایش داده شود اسپانسرها راغب می شوند برای بخش زنان هزینه کنند. متاسفانه بعضی مدیران می گفتند اگر تیم زنان نباشد مگر چه می شود؟ اتفاقی نمی افتد اما خیلی از دختران امید و آرزویشان این است که در تیم بازی کنند و حتی خیلی ها بدون اینکه دستمزدی بگیرند کار کردند.اگر در یک برنامه ورزشی فقط 10 دقیقه از بازی ملوان و بم را برگزار کنند واقعا اسپانسرها تشویق می شوند. هزینه های تیم واقعا زیاد شده و از طرفی هم انزلی ها عاشق ورزش هستند و اگر راه داشت در رده خردسالان هم تیم می دادند اما برای مسئولان درانزلی حمایت از زنان سخت شده است.

هیچ جای دنیا مثل بندرانزلی نیست و شما اگر پرسپولیسی باشید نمی توانید در این شهر بگویید چرا که همه باید ملوانی باشند

خبرآنلاین: دستمزدها در فوتبال زنان هم آن قدر بالا نیست که مسئولان برای پرداخت آن دچار مشکل شوند و بیشتر دختران بندرانزلی به دنبال این هستند که فقط تیم در وجود داشته باشد حتی اگر پول زیادی نگیرند.

پگاه نوری: من از قدیمی ترین های ملوان هستم و فقط می خواستم تیم داشته باشیم و هیچ چیز نمی خواستم. دختران بندرانزلی واقعا عاشق فوتبال هستند و واقعا برای تیم زحمت کشیدند. من مادر هستم و وقتی از تمرین به خانه می روم باید کارهای خانه و نگهداری از فرزندم را هم انجام بدهم و همه مشکلات چند برابر است اما به خاطر عشقی که دارم تمام سختی ها را به جان می خرم اما یک عده می گویند زنان باراضافی هستند.

پگاه نوری؛ یک مادرِ عشق فوتبال!

خبرآنلاین: چه شد که تصمیم گرفتی به سمت فوتبال بیایی واز چندسالگی متوجه علاقه به این رشته شدی؟

پگاه نوری: من خانواده فوتبالی داشتم وازوقتی که چشم باز کردم فوتبال بازی می کردیم؛ به نوعی تمام زندگی ما فوتبال بود و با توپ بزرگ شدم. ابتدا زنان فوتسال راه افتاده بود اما فوتبالیست شدن بزرگترین آرزوی من بود. وقتی بچه بودم بیرون از خانه در محیط مردانه فوتبال بازی می کردم اما وقتی بزرگ تر شدم دیگر این امکان وجود نداشت. وقتی فوتبال زنان در انزلی به راه افتاد من به یکی از بزرگترین آرزوهایم رسیدم و اصلا باورم نمی شد که بستر برای فوتبال بازی کردن به وجود آمده است.

خبرآنلاین: زمانی که این تصمیم را گرفتی خانواده مخالفتی نکردند؟ واکنش پژمان نوری به این موضوع چه بود؟

پگاه نوری: همه خانواده ام برای فوتبالیست شدن، پشت من بودند و با پیشرفتی که پژمان در فوتبال داشت انگیزه ام چند برابر شد. دلم می خواست به جایگاهی که او قرار دارد برسم و همیشه به برادرم افتخار می کردم. وقتی پژمان انگیزه من را دید تشویقم کرد و خیلی حمایتم کرد. او اصلا مخالفتی نداشت و حتی تمام شرایط را برای کار من مهیا کرد.

پگاه نوری؛ یک مادرِ عشق فوتبال!

خبرآنلاین: بدترین اتفاقی و خاطره ای که در طول این سال های فوتبال بازی کردن پگاه نوری رخ داده، چیست؟

پگاه نوری: تمام فوتبال خاطره است؛ با باخت ناراحت می شوی و با برد خوشحال. اما سالی که ما را محروم کردند یکی از بدترین خاطرات زندگیم بود. فوتبال عشق من است و هر سختی جلوی راهم باشد برمی دارم و به کارم ادامه می دهم؛ چه گذشته، چه حال و چه آینده.

خبرآنلاین: در بیشتر بازی ها و تمرینات دخترتان، کنار شما حاضر است.

پگاه نوری: خوشبختانه دخترم مثل خودم عاشق فوتبال است و به خاطر اینکه من مربی آکادمی هستم هرروز سر تمرین می آید. در مسابقات هم در ورزشگاه حضور دارد و خودش هم خیلی علاقه نشان می دهد. من هم با او تمرین می کنم و خیلی خوشحالم که این میزان به  فوتبال علاقه دارد .

پگاه نوری؛ یک مادرِ عشق فوتبال!

خبرآنلاین: در سال های اخیر همواره شاهد این بودیم که زنان ورزشکار از سوی همسرانشان با محدودیت هایی مواجه بودند و همین باعث شده سختی زیادی را متحمل شوند. همسرتان بعد از ازدواج چه رفتاری درخصوص شرایط و انجام ورزش حرفه ای شما داشت؟

پگاه نوری: این اتفاقات خیلی ناراحت کننده است اماخوشبختانه من اصلا هیچ مشکلی نداشتم و همسرم مثل کوه پشتم بود و دوست داشت به فوتبال ادامه بدهم چرا که من را با فوتبال شناخته بود. ابتدای ازدواج گفتم که می خواهم فوتبال را ادامه بدهم و خودش هم دوست داشت و خیلی خیلی به من کمک کرد. هم او و هم خانواده اش همیشه کنارم بودند. خدارحمت کند مادرشوهرم تا 6 سالگی دخترم را نگه می داشت تا من به فوتبالم برسم و همین باعث شد بدون دغدغه کار کنم. در تمام این سال ها پشتم به حمایت آن ها گرم بود.

پگاه نوری؛ یک مادرِ عشق فوتبال!

خبرآنلاین: به خاطر شرایطی که تیم ملی فوتبال زنان ایران دارد بعضی مسئولان از سرمایه گذاری در این بخش دوری می کنند و اعتقاد دارند سطح فوتبال دختران بسیار پایین تر از آن است که برای آن برنامه یا هزینه ای انجام داد.

پگاه نوری: مگر همه رانندگی را از ابتدا بلد هستند؟ ممکن است تصادف هم کنند اما بالاخره یاد می گیرند. فوتبال هم همین طور است شاید ما زمین بخوریم اما بلند می شویم تا ادامه بدهیم و نباید تمام زحمات دختران نادیده گرفته شود. در حالی همه آن ها با سختی زیاد کار می کنند. فوتبال بازی کردن خیلی سخت است مخصوصا اگر زن باشی بنابراین باید بیشتر بها بدهند و نباید این صحبت ها را مطرح کنند.

خبرآنلاین: فدراسیون فوتبال با مدیریت جدید به فعالیت خودش ادامه می دهد؛ چه انتظاری از رئیس  و نایب رئیس جدید داری؟

پگاه نوری: فدراسیون متحول شده و باید زحمات  دختران را ببیند؛ دخترانی که از جان مایه می گذارند و خیلی تمرین می کنند. دختران ما اگر بروند و ببازند بازهم لیاقت این را دارند که برایشان هزینه و برنامه های خوب برای آینده شان تدوین شود. زنان با انگیزه و تلاش زیادی تلاش می کنند و وقتی اینگونه نادیده گرفته می شوند، حق دارند که دلسرد شوند. واقعا حیف است که از این همه استعداد استفاده نکنیم. وقتی فوتسال زنان ایران می تواند جزو بهترین های جهان باشد، چرا فوتبال نتواند؟!

خبرآنلاین: صحبت پایانی.

پگاه نوری: من از برادرم تشکر می کنم چون از تیم زنان حمایت کرد و کاری کرد که تیم دوباره سرپا شد . من به چشم خودم دیدم که چقدر کار سخت بود و چقدر تلاش کرد تا از دختران حمایت کند. از خانم ها ایراندوست، غلامی و جهانچی تشکر می کنم که در طول این سال ها زحمات زیادی برای من کشیدند.  امیدوارم در سال جدید تیم قوی داشته باشیم و همه مردم سالم و سلامت باشد و کرونا دست از سر مردم جهان بردارد. آرزوی من سلامتی همه است.

پگاه نوری؛ یک مادرِ عشق فوتبال!

پربیننده های سرویس ورزشی

*ساعت عجیب بازی های استقلال در لیگ قهرمانان آسیا

*طارمی و پورتو به چلسی خوردند

*کنایه سنگین یک استقلالی به مهدی رحمتی! /عکس

253 251

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1497180

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
8 + 9 =