آنچه در تلویزیون کشورهای عربی درباره ماه رمضان دیده میشود، آغاز یک جشن بزرگ را نوید می‌دهد و تدارک بسیار مفصلی را از روزهای پیش از آغاز ماه رمضان در نظر می‌گیرند. مقایسه کوتاهی میان آنچه کشورهای عربی برای ماه رمضان در نظر گرفته‌اند و استقبالی که آن‌ها از حلول ماه مهمانی خدا داشته‌اند با آنچه در شب اول ماه رمضان در ایران رخ داد، نتیجه تأسف‌آوری را در پی دارد. در شبی که مردم ایران اکثراً با روزه‌داری به استقبال رمضان المبارک رفته بودند، در صداوسیما تنها چند شبکه بسته‌های کوچک گرافیکی را برای نمایش در حاشیه تصویر به عنوان اعلام ورود به ماه رمضان در نظر گرفته بودند و محتوای برنامه‌ها همان روال همیشگی را داشت! این تدارک ضعیف هیچ تناسبی با بزرگی اتفاقی که افتاده است، ندارد!
در معاونت سیمای سازمان صداوسیما، شورایی به عنوان «شورای معارف» وجود دارد که وظیفه‌اش برنامه‌ریزی برای مناسب‌های مذهبی است. این شورا هر ساله در آستانه ماه رمضان برنامه‌های معارفی تلویزیون را برای این ماه معرفی می‌کند که اغلب پخش ادعیه و مناجات‌ها را در بر می‌گیرد، اما آنچه نه شورای معارف و نه دیگر شوراهای متعدد در صداوسیما به آن توجهی نداشته‌اند، سنت «پیشواز رفتن» برای ماه رمضان است. برای صداوسیما آخرین روز ماه شعبان و شب اول ماه رمضان هیچ فرقی با دیگر روزهای خدا ندارد، مگر در اینکه چند آرم استیشن و بسته گرافیکی ساده در حاشیه تصاویر تلویزیون نقش ببندد. دستگاه عظیم تبلیغاتی صداوسیما حتی به اندازه برنامه‌ریزی خانواده‌های ایرانی توانایی درک نزدیک شدن به یک واقعه بزرگ مذهبی را ندارد و این را نمی‌توان به پای بی‌سلیقگی یا فراموشی گذاشت، زیرا فراموشی یک بار اتفاق می‌افتد و بی‌سلیقگی معمولاً یک اتفاق شخصی است نه یک تصمیم سازمانی!
ای کاش همان طور که برنامه‌سازان صداوسیما در تقلید و کپی‌سازی برنامه‌های موفق تلویزیون حتی سراغ برنامه‌های تلویزیون اسرائیل نیز می‌روند، در خصوص نحوه فراهم کردن فضای معنوی و شادی ورود به ماه خدا، از تلویزیون‌های شبکه‌های عربی الگو بگیرند تا حداقل در کشوری که ادعای ام‌القرای جهان اسلام را دارد، شب آغاز ماه رمضان در شبکه‌های تلویزیونی تا این حد مهجور نباشد.
۵۸۵۸
نظر شما