به گزارش خبرآنلاین، مجموعه شعر «ملاح خیابانها» اثر شمس لنگرودی با ترجمه ادوارد حق‌وردیان توسط رایزنی فرهنگی ایران در ایروان چاپ و منتشر شد.
«ملاح خیابانها»، نهمین مجموعه شعر شمس لنگرودی که انتشارات آهنگ دیگر آن را منتشر کرده و به گفته سراینده آن تلفیقی از تغزل دفتر «پنجاه و سه ترانه عاشقانه» و فضاهای روزمره و طنز دفتر «باغبان جهنم» است. پیامد این تلفیق، اجرای ساده این فضاهاست. در زیر بخشی از اشعار این مجموعه که ۵۴ سروده شاعر را در برگرفته است را می‌خوانیم:
تنهایی‌ها عمیق‌اند
عمیق
مثل صورت مردگان
حلزون‌ها چقدر تنهایند
به جز آشیانه خود همراهی ندارند
تنهایی‌ها عمیق‌اند، آشیانه کوچکم
و تو در خاموشی‌هایم می‌درخشی
در آتش و روشنی می‌درخشی
و من آنقدر دوستت دارم
که فراموش می‌کنم
زندگی
با بلعیدن زندگان است تنها که ادامه دارد
***
امروز صبحانه من تو بودی
نان گرم و شیر و عسل
روزنامه‌ها و خبر
صبحانه امروزم
برشی از تو بود.
سیرم از این جهان
اشتهای تو دارم
***
سپاسگزارم درخت گلابی
که به شکل دلم درآمدی
چه تنها بودم!
***
دریاچه‌ها چشم‌های زمین اند
کوه عقده در گلو
آتشفشان
مختصری حرف‌های ناگفته
رگ‌های زمین‌اند رود‌ها.
درخت لبخند بی‌قراربهار است
از فرط فراغت
پنجره‌ها تاول اند
سیاره‌ها شب پرگانی ازبلورند
ابر
زخم بند آسمان سوراخ شده ازتنفس طیاره هاست
شوخی کودکانه‌ای بود زندگی
که بزرگ شده است
و از کفمان رفته است
و من معمارک خواب دیده
سر هم بندی می‌کنم دنیا را
پیش ازآنکه شما بیایید.
ببینم که چه می‌شود کرد
در مقدمه این کتاب که با همکاری باشگاه فرهنگی ارمنستان - ایران «مهر» در ۱۱۲ صفحه به چاپ رسیده، آمده است: «شاعران که بر‌ترین معماران زبان بوده و مکنونات قلبی میلیون‌ها انسان را به زیبا‌ترین شکل بیان می‌دارند، عمدتاً از رنج خویش می‌گویند تا به قول مولوی، آدمی را از رنج هستی برهانند. این همان موضوعی است که شعر را زیبا و همه‌پسند می‌سازد. نگاه زمینی آن‌ها ویژگی استیلایی داشته و روح را جلا می‌بخشد. شاعران در کلام جادویی خویش صدای عشق را که از میان هزاران فریاد ناموزونی که تحول جدید بر جهان حاکم کرده، بازشناخته و دوباره طنین انداز کرده و آدمی را به ضیافت نور و زیبایی فرا می‌خوانند. شاعران نشان داده‌اند که بی‌خبر از دنیای خویش نبوده و شکست‌ها و پیروزی‌های بشری را در اشعار خویش بازگو می‌کنند».
محمد شمس لنگرودی در سال ۱۳۲۹ در محله آسید عبدالله لنگرود به دنیا آمد و در خانواده‌ای مذهبی رشد کرد. پدرش آیت الله جعفر شمس لنگرودی از روحانیان و امام جمعه لنگرود بود. او دوره دبستان و دبیرستان را در لنگرود و دوره دانشگاه را در رشت گذراند. شمس لنگرودی اولین مجموعه شعر خود را در سال ۱۳۵۵ منتشر کرد، اما در دهه ۶۰ بود که به عنوان شاعر معرفی شد. برخی از آثار او عبارتند از مجموعه شعرهای رفتار تشنگی، در مهتابی دنیا، خاکس‌تر و بانو، جشن ناپیدا، قصیده لبخند چاک چاک، نت‌هایی برای بلبل چوبی، ۵۳ ترانه عاشقانه، باغبان جهنم، ملاح خیابانها، توفانی پنهان شده در نسیم (گزیده شعر‌ها با انتخاب بهاء‌الدین مرشدی) و رمان رژه بر خاک پوک.
۲۹۱/۶۰
نظر شما