قرار است من نقش رابرت دنیرو را بازی کنم!

یک- این روزها متوجه شده‌ام که فقط توی کشور خودمان نیست که وقتی حرفی می‌زنیم و از انسانیت دفاع می‌کنیم منظورمان مرغ همسایه است [که توی یک بشقابی دیگر است و چه به جای غاز خورده شود چه به جای مرغ، چون توی بشقاب ما نیست باید هر چه دل تنگ‌مان می‌خواهد انتقاد کنیم] در کشور فرانسه هم که مهد دموکراسی ا‌ست و در جشنواره «کن» هم [ که بله و این‌ها!] از این بازی‌های میهن‌پرستانه [ساخته فیلیپ نویس] و غیرمیهن‌پرستانه رایج است.

اول بگویم که من از طرفداران بی‌چون وچرای آثار لارس فون تریرم و حاضرم به خاطرش مثل رابرت دنیرو [در فیلم«طرفدار» ساخته تونی اسکات] شکم پاره کنم. البته ریاست هیئت داوران امسال را نداشته‌ام [باز هم مثل دنیرو] که ژیل ژاکوب را برای بی‌احترامی به فون تریر بنشانم سرجای‌اش، با این همه می‌دانم که طرفدار هیتلر هم نیستم و البته یهودستیز هم نیستم.

ببینید! اگر من و امثال من سنگ فون تریر را به سینه بزنیم به دلیل علاقه‌ به سینمای اوست و علاقه به فیلم‌هایی مثل «اروپا»، «شکستن امواج» و «داگ ویل»؛ حالا این وسط دیدن یک نامه به ژیل ژاکوب در دفاع از فون تریر آن هم از طرف یک معاون وزیر و سینماگر ارزشی که «ارزش‌ها» برای‌اش مهم‌تر از سینمایند و در واقع سینمای بیرون از مرزهای کشور خودش را یک جورهایی مقابل «ارزش‌ها» می‌بیند، فی الواقع سکته‌آور است. جواد شمقدری چنان از فون تریر دفاع کرده است که آدم یاد دفاع دیگر برادران ارزشی شمقدری از شارون استون می‌افتد در سال‌های ماضی! بااین همه من از آقای شمقدری که امکان ندارد به برخی از فیلم‌های فون‌تریر به دلیل برهنه‌نمایی مفرط‌‌شان اجازه‌ی نمایش بدون ممیزی بدهند، بابت دفاع از لارس فون تریر تشکر می‌کنم و می‌دانم که ایشان از آزادی بیان خیلی خوش‌شان می‌آید البته در بلاد کفر!

دو- دوست دارم در این جا بخش کوتاهی از نامه‌ برادرم جواد شمقدری را که خطاب به «ژ.ژ» [ مابه ازای مذکر «ب.ب»- به کسی نگین! مخفف «برژیت باردو»] نوشته شده، بیاورم: «نمی‌دانم آزادی بیان دیگر چه مفهومی خواهد داشت. شاید لازم باشد در دایره‌المعارف‌ها مفهوم جدیدی از آزادی بیان ارایه شود، والا رفتاری که جشنواره کن با آقای فون تریر انجام داد و مجبورش کرد که بارها به عذرخواهی بپردازد، انسان را به یاد گالیله می‌اندازد که صاحبان کلیساهای قرون وسطایی با تهدید مجبورش کردند نظریه علمی‌اش را که زمین کروی است انکار کند.» به گمانم تو این جور مواقع پای مطلب می‌نویسند: «بدون شرح!»

سه- اصلاً فون تریر مگر چه گفته که این همه قصه درست کرده‌اند برای‌اش؟! او درباره هیتلر گفته: «فکر کنم این مرد را درک می‌کنم. نمی‌توانی او را یک آدم خوب خطاب کنی، اما او را خیلی درک و کمی هم با او ابراز همدری می‌کنم، اما توجه کنید، من به جنگ جهانی دوم تعلق ندارم و ضد یهود هم نیستم. البته خیلی هم طرفدار یهودی‌ها نیستم. نه خیلی زیاد، چون اسرائیل موی دماغ است.» به نظرم مشکل اصلی مسئولان کن با همان جمله آخر بوده که اشاره دارد به اسرائیل و بنیادگرایی یهودی. به نظر می‌رسد این تابوی از اسرائیل حرف نزدن در قرن بیست و یکم هم دارد برای روشنفکری غرب گران تمام می‌شود. راستی چرا در رسانه‌های غربی بنیادگرایی اسلامی بد است اما بنیادگرایی یهودی خوب است؟ [نمی‌دانم چرا یک‌ دفعه یادم آمد که «اروپا» فون تریر اصلاً یک فیلم ضد نازی ا‌ست و معلوم است که بزرگان اهل تمیز «کن» حتی از شوخی کردن در‌باره این چیزها هم خوش‌شان نمی‌آید!]

5858