ویروس کرونا را از همان ابتدای ورودش به میهن با پسوند نحس تعریف کردیم وصدا زدیم،پربیراه هم نگفتیم.تاریخ ورود این موجود منحوس به سرزمین را که مرور می کنیم با انواع و اقسام چالش ها و گرفتاری ها روبه رو می شویم.اسفندماه99بود که یادداشتی پیرامون چالش ها و مشکلات سال99با این پرسش و تیتر نگاشتم که چالش های سال99درسال1400ادامه دارد؟زمان تنظیم آن یادداشت حداقل توقعی که حسب وعده های وزیر بهداشت در ذهن داشتم تامین واکسن کرونا بود و هیچ تصور نمی کردم که سال1400به نیمه نرسیده دست به قلم شده از چالش ها و دغدغه هایی بنویسم که استارت تولیدش به دست مبارک خودی ها زده شده بر مشکلات به جا مانده از سال گذشته افزوده شود.از طرح صیانت از فضای مجازی،صیانت از خانواده یا همان طرح جوانی جمعیت و تحدید غربالگری تا اقداماتی که حِرف و تخصص های متعددی مانند وکالت و طبابت را دستخوش گرفتاری ها و چالش های خودساخته می کند.
اتفاقات و حوادث دو سال گذشته را که مرور می کنیم لابد و به ناچار باید به سلامت روحی-روانی مردم شک کرد!مگر ذهن و جسم انسان چه میزان توانایی دارد تا بتواند با حجم عظیمی از چالش ها مواجه شده،گوش شنوایی برای درددل ها و انتقال مشکلات نداشته باشد و به قول قدیمی هرچه درد و غصه دارد بریزد توی خودش هنوز سال1400به نیمه نرسیده که چالش ها و گرفتاری های متنوعی حال و روز ملت را دگرگون کرده،نحسی کرونا دست از سر مردم بر نداشته در خوش بینانه ترین حالت، تنها امید و خواست ملت توقف تولید چالش جدید است تا به قولی با آنچه که هست خوگرفته تاب تحمل مشکلات را داشته باشند.تا به حال کدام تیم تحقیقاتی را روانه ی جامعه کرده اید تا از حالو روز ملت با خبر شوید؟هیچ به نگاه پر از غم و نومیدی ملت دقت کرده اید؟؟
جامعه ی ایرانی که مقارن با گرفتاری های ویروس کرونا مجبور شده است کم بخورد و گِرد بخوابد تا درد معیشت را کمتر احساس کند هر روز باید شاهد خبر تحمیل چالشی جدید بر عموم مردم یا قشر خاصی از جامعه باشد.اگرچه قطار کردن مشکلات دردی را درمان نمیکند اما شاید بیانش سبب شود گوش شنوایی بشنود و فکری به حال ملت کند:به گرانی ها که یادبود نوسانات قیمت ارز و طلا و بنزین در درسال99است باید مصائبی مانند قطع مستمر برق،بی آبی خوزستان،فاجعه ی کرونا در سیستان و بلوچستان اضافه کرد و در این بین درگیر کردن مردم با طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی و طرح جوانی جمعیت،درگیری وکلای دادگستری با چالش هایی مانند آیین نامه و دغدغه ی پزشکان و متخصصین ژنتیک با طرح جوانی جمعیت یا همان غربالگری،اخبار ضد ونقیض متولی های واکسن در کشور و...جفایی است بر ملتی که در شرایط کرونایی نومید از کارآمدی دولتمردان خودش استین همت بالا زده پای کار امده بلکه از حجم مشکلات به سلامتی ولو به ظاهر عبور کند.در این بین کافی بود مجلس و نمایندگان محترم به عوض طرح هایی که تاکنون مطرح کرده اند سراغ طرحی در صیانت از معیشت مردم والزام فلان وزارتخانه به تامین واکسن به عوض صیانت از حقوق هسته ای بروند شاید و محتمل بود که بخشی از درد مردم التیام بخشد وکورسوی امیدی در دل مردم روش شود.
در شناسایی لزوم و چرایی وضع قانون توجه به اصل و قاعده ی ضرورت و لزوم به انشاء قانون باید قبل از هر اقدامی به تعریف اهداف بلند مدت و کوتاه مدت آن طرح اقدام کرد.در همین راستا توجه به توجیه ضرورت ارائه طرح و ایده در پارلمان هر کشوری فارغ از لزوم آسیب شناسی و ضرورت سنجی مسائل جامعه،لازم است نمایندگان ملت در خانه ی ایشان با دیدی گسترده مسائل و مصائب موکلین خودشان را دیده فکری برای رفع ودفع این مشکلات کنند نه اینکه بدون توجه به ضرورت های روز جامعه سراغ طرح هایی برود که به زعم غالب کارشناسان و مردم مطرح شدنش هیچ ضرورتی نداشته نه تنها باری از دوش ملت نمی کاهد بلکه باری بر بار ایشان می افزاید.توجه به اصل ضرورت سنجی در تصمیمات حاکمیتی امری است واجب و ای کاش دست اندرکاران نظام در مواجه با اعتراض ها و ایرادات مطروحه ،در اقدامی شایسته ی تقدیر، به بررسی و شناسایی چرایی طرح این حجم از ایرادات پرداخته با توجه به خروجی این پژوهش، برنامه ها و ایده های ضروری در رفع مشکلات ملت را طراحی کنند نه اینکه بی تفاوت به نقد ها و ایرادات مرغشان یک پا داشته،بی توجه به خواست قاطبه ی ملت به ارائه طرح های غیر ضرور ادامه دهند.
وکیل دادگستری
نظر شما