از قطع نخاع شدن تا کولبری با پای مصنوعی

به گزارش خبرآنلاین، متاسفانه مرزهای غربی کشور با پدیده‌ای به‌نام کولبری گره خورده است، «محمود» که نگران است روزی در مسیر کولبری پایش روی مین‌های باقی مانده از زمان جنگ برود می‌گوید: «بخشی از راه مین گذاری است اما یک مسیر را از قبل مشخص کرده‌اند که باید از آنجا عبور کنیم، حتی مواقعی که از طرف مرزبانی شلیک می‌شود به ما می‌گویند در همان مسیر حرکت کنید چراکه ممکن است با خارج شدن از مسیر روی مین برویم،  الان کسی را می‌شناسم با وجود این‌که پایش در همین کولبری قطع شده اما مجدد با پای مصنوعی کولبری می‌کند. ما کولبرهایی داریم که قطع نخاع شده‌اند طوری‌که خرج و مخارج زندگی‌شان را کمک‌های مردمی می‌دهند.»

«ارکان» روایتی مشابه با «محمود» دارد، می‌گوید: «اگر کار داشته باشم چرا باید کولبری کنم که معلوم نیست بروی و سالم برگردی، یک لحظه پای‌ات سر بخورد تمام است، سقوط می‌کنی، هر بار می‌روم از خدا می‌خواهم سالم برگردم، همه‌اش فکر می‌کنم نکند اتفاقی برایم بیفتند و دیگر نتوانم برای زن و بچه‌ام کاری انجام دهم. اگر اتفاق برای من بیفتد چه کسی می‌خواهد خرج و روزی خانواده من را بدهد؟ از هر کولبری سوال کنید وقتی برای کولبری می‌وری چه احساسی داری به شما می‌گوید فقط به این فکر می‌کنم که سالم برگردم. کسی هم که سالم برگردد از ترس و استرسی که تحمل می‌کند دیگر یک روان راحت ندارد، به‌لحاظ روحی بهم می‌ریزد.»

متن کامل این گزارش را این‌جا بخوانید.

۴۷۲۳۳