پدرانه برخورد کردن با مردم، فقط وظیفه ائمه جمعه نیست. بالاتر از آنها مسئولین نظام هستند که باید تا زمانی که در مسئولیت قرار دارند در گفتار و رفتارشان با مردم از ویژگی‌هائی برخوردار باشند که همه احساس یکسانی نسبت به آنها داشته باشند. رعایت این اصل، نتایج مثبت زیادی خواهد داشت که یکی از آنها وحدت مردم و نگاه امیدوارانه آنها به حکمرانان است.
ارزیابی منصفانه و بی‌طرفانه کارنامه ائمه جمعه و دولتمردان و حکمرانان ما نشان می‌دهد این اصل بسیار مهم توسط آنان رعایت نمی‌شود. تقسیم‌بندی مردم به خودی و غیرخودی، بابصیرت و بی‌بصیرت، انقلابی و غیرانقلابی، ولائی و غیرولائی و... در کلام حکمرانان موج می‌زند و عملکردهایشان نیز همین را نشان می‌دهد.
امروز با اینکه دریای مشکلات، مردم را در خود غرق کرده و اعتماد مردم به مسئولین خدشه‌دار شده، هنوز هم فرصت تجدیدنظر در گفتار و رفتار فراهم است. ائمه جمعه اگر در خطبه‌ها و در سخن گفتن‌ها و رفتارشان با مردم، آنها را شعبه شعبه نکنند، قطعاً نفوذ کلام خود در مردم را بازخواهند یافت و نمازهای جمعه نیز شلوغ خواهند شد.
مسئولان در رده‌های مختلف اگر دست از تقسیم‌بندی‌ها بردارند و عداوت‌های بدریه و خیبریه را کنار بگذارند و به آحاد مردم از ادیان و مذاهب و افکار و سلایق و جناح‌ها و احزاب و گروه‌های مختلف یکسان بنگرند و رفتاری همسان با آنها داشته باشند، قطعاً اعتماد برخواهد گشت و حمایت مردم از حکمرانان که سرمایه اصلی حکمرانی است، روزافزون خواهد شد.
حکمرانان ما قدرت چانه‌زنی با بیگانگان را در حمایت مردم جستجو کنند و به این واقعیت باور داشته باشند که قدرت‌های بیگانه اعم از شرقی و غربی فقط دنبال تأمین منافع خودشان هستند. در چانه زدن با قدرت‌های خارجی نیز باید منافع، خواسته‌ها و اراده عامه مردم را در نظر گرفت. مردم هرگز چیزی برخلاف مصالح خود و کشور خود نمی‌خواهند. حکمرانی اگر براساس خواست و اراده مردم باشد و زبان حکمرانی هم اگر زبان پدرانه باشد، حتماً موفق خواهد بود.
23302
نظر شما