لطفا مزاحم نشوید، مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری تعطیل است

هر چه اخبار و نوشته های پایگاه اطلاع رسانی مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری را بالا و پایین می کنم دریغ از یک خط نوشته یا خبر که نشان دهد دغدغه اصلی این مرکز رفع مشکلات زنان است. دریغ از یک طرح یا برنامه که هدفش این باشد که در بعدی کلان و سراسری مشکلات زنان و خانواده ها را رفع کند یا فرصت ها را برای زنان ایجاد کند یا موانع را از جلو راه آنان بردارد. در عوض تا دلتان بخواهد خبر از دید و بازدید است و همایش و نشست. یک جایی بنشینند چند نفر جمع شوند، از یکی یا چند نفر تعریف کنند و لوح تقدیر بدهند. حالا این دید و بازدیدها چه نتیجه ای در احوالات کل زنان این کشور خواهد داشت خود مسولین این مرکز هستند که باید پاسخگو باشند.

مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری یعنی جایی که لازم است خیر و برکت طرح ها و برنامه هایش به همه زنان و خانواده های کشور برسد به عبارت دیگر طرح ها و برنامه هایی را در دستور کار داشته باشد که در شان و اندازه نهاد ریاست جمهوری است. در اخبار این مرکز که نگاه می کنی بعضی از برنامه ها در حدی است که از خانم های یک مسجد در یک محله با بودجه محدود شخصی هم بر می آید یا بعضی کارهایی که می تواند توسط خانم جلسه ای ها یا برخی خیرین یا بعضی مدیران مدرسه ها انجام شود آن هم برای آن هایی که خودشان برای شرکت در برنامه بیایند تنها تفاوتش بودجه ای است که مرکز از بالا در اختیار دارد. بودجه ای که باید در جهت بهره برداری کل زنان کشور به کار گرفته شود. این دید و بازدیدها و برنامه ها اضافه می شود به چند چاشنی از دید و بازدید با خارجی ها و چند جلسه و همایش و نشست برای کودکان و زنان غیر ایرانی و .. القصه تمام.

گویا این مرکز یادش رفته که بسیاری از مشکلات فردی و خانوادگی و اجتماعی زنان و خانواده ها به سر انگشت تدبیر و کارهایی کارشناسی محتاج است تا رفع شود. این مشکلات از مشکلات نگرشی و فرهنگی گرفته تا حقوقی و اخلاقی و ارتباطات داخل خانوادگی و موانع و مشکلات مختلف اجتماعی و اقتصادی زنان و خانواده ها تا مشکلات زنان خودسرپرست و مشکلاتی که خود باعث از هم پاشیدگی خانواده ها و یا فرار جوانان از ازدواج است. گویا مرکز کاری به مشکلات زنان و خانواده ها ندارد از مشکل ازدواج و طلاق و تحصیل و اشتغال و خشونت های مختلف که نسبت به زنان و کودکان و خانواده ها اعمال می شود تا نیازهایی که زنان و خانواده ها برای دستیابی به شرایطی بهتر سالم تر و شاداب تر دارند. موضوعاتی که همه محتاج برنامه ریزی و قانون گذاری و فرهنگسازی است و نهادی جز مرکز امور زنان و خانواده نیست تا آن ها را در دستور کار خود قرار دهد. همین طور است فراکسیون زنان مجلس و بی کاری آن ها در همین ارتباط.

گاهی به دلایل مختلف موضوعاتی مطرح می شوند که به وضوح مربوط به زنان و خانواده ها و کودکان هستند، با این حال باز مرکز نسبت به این مسائل بی تفاوت است و حرفی برای گفتن ندارد. حرف ها و نظرات بین مردان مجلس و دولت مردان و رسانه ها و فعالان حقوق زنان و کودکان رد و بدل می شود ولی دریغ از یک کار کارشناسی و حرف جامع و همه جانبه و از سر تحقیق در ارتباط با آن موضوع از مرکز امور زنان و خانواده. گویی مرکز به دید و بازدید های زنانه رفته است که البته اخبارش را که در پایگاه اطلاع رسانی اش دنبال می کنی خیلی هم دور از واقعیت نیست. گویی همه کاری به مرکز مربوط است جز سلامت خانواده ها و رفع مشکلات از زنان و خانواده ها و ایجاد فرصت ها برای زنان و ارائه راه حل هایی که برای مشکلات خانوادگی که همه خانواده ها و زنان این کشور را تحت پوشش قرار دهد. قبول ندارید یک سر به پایگاه مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری بزنید ببنید موضوع روزش چهار دیپلماتی هستند که سال 61 در لبنان ربوده شدند. این موضوع مهم است ولی آیا یک موضوع امور زنانی است؟ یا یک موضوع ملی که نباید از قلم بیافتد. مگر نهادها و بنیادهای مختلف که موظف هستند به این امور بپردازند نداریم؟ که هم هستند و هم می پردازند.

جا دارد از یکی از نامه های این مرکز نامبرده شود که دیگر با هیچ چسب و سیریشی به مرکز امور زنان و خانواده نمی چسبد. به یک تعبیر ارتباط این نامه به مرکز امور زنان توجیه می شود اگر بگوییم موضوعاتی مثل ماده آسفالت خیابان ها و ترافیک و مرده شور خانه و امور مربوط به کشک و کشک سابی و آب و فاضلاب کشوری و فولاد مبارکه و ساخت قطعات ماشین و سیمان سازی و مفاد درسی کلاس های دانشکده هوافضا و .. به زنان مربوط است. اگر این طور باشد همه امور، هر چه که فکرش را بکنی، از داخلی و خارجی در هر حیطه ای به زنان مربوط است چون زنان انسان هستند و این مسائل به انسان مربوط است و از طرف دیگر چون زنان فرزند به دنیا می آورند و فرزند یعنی انسان های جهان پس همه مسائل جهان به زنان مربوط است پس به مرکز امور زنان و خانواده مربوط است. با این توضیحات مرکز به همه چیز و همه کار و همه موضوع می تواند بپردازد. به علاوه دیگر جایی نمی ماند که بپرسیم پس کار مرکز چیست؟ یا اصلا این مرکز برای چه هست؟ نامه ای که مرکز نوشته است با این خبر پخش شد که مرکز امور زنان و خانواده طی نامه ای خواستار کنترل مرزهای آبی از مواد آلوده کننده رادیو اکتیو در جهت سلامت خانواده ها شد

کجا هستند خبرنگارانی که در ارتباط با موضوعات ریز و درشتی که در جامعه در ارتباط با زنان و خانواده ها مطرح است از مسولین مرکز نظر بخواهند و از آن ها بپرسند در این باره چه کرده و چه می کند؟ کدام روز در هفته در این مرکز به روی خبرنگاران باز است تا بیایند و حضوری از مسولین مرکز بپرسند برای حل مشکلات زنان و خانواده ها و تسهیل امر ازدواج جوانان و سلامت خانواده چه کرده اند و چه می کنند؟ کی و کجا مسولین این مرکز اطلاعات مربوط به طرح ها و برنامه هایی که انجام داده اند و طرح ها و برنامه هایی را که در دست کار دارند در اختیار خبرنگاران قرار می دهند تا آن ها هم از مسولین اجرایی و قانونگذاری بخواهند که در انجام آن ها سرعت عمل داشته باشند یا پاسخگو باشند.

از حق نگذریم در اخبار خواندیم که مرکز گفته است لایحه ای جهت رفع خشونت و امنیت خانگی زنان تهیه کرده است ولی خبر در همین حد است. کارشناسانی که این لایحه را تهیه کرده اند چه کسانی بوده اند و کارگروه ها چه؟ نمی دانیم؟ مفاد لایحه چه است؟ نمی دانیم؟ حتی نمایندگان مجلس هم از آن اظهار بی اطلاعی کرده اند. خشونت در زبان این لایحه چیست و خشونت خانگی چه؟ نمی دانیم. آیا همه ابعاد خشونت در خانه مورد نظر بوده است؟ نمی دانیم؟ آیا خشونت های جسمی، جنسی، روحی، روانی، کلامی، احساسی، حقوقی، اقتصادی و عقیدتی هم مورد نظر بوده است؟ نمی دانیم؟ امنیت زنان چه گونه تعریف شده؟ نمی دانیم؟ راه حل ها چه بوده است یا به تعبیر دیگر چه مفاد قانونی برای دستیابی به چه اهدافی نوشته شده است؟ نمی دانیم. ولی مهمترین نکته این است که چرا باید این لایحه در معرض اطلاع و نظر کارشناسان و فعالان حقوق زنان و اساتید دانشگاه ها که در حوزه های مختلف صاحب نظر هستند قرار نگیرد تا به منظور تقویت آن نظر بدهند؟ باز نمی دانیم.