به گزارش خبرآنلاین اندیشکده چتم هاوس در مقاله ای نوشت: در ۲۱ فوریه، رئیس جمهور ولادیمیر پوتین، به عنوان بخشی از سخنرانی تلویزیونی خود که از تهاجم روسیه به اوکراین خبر داد، آنچه را تهدید به استفاده از سلاح هسته ای علیه کشورهای ناتو در صورت مداخله آنها در اوکراین تفسیر کردند، صادر کرد. او گفت: «روسیه فوراً پاسخ خواهد داد و عواقب آن چنان خواهد بود که در کل تاریخ خود ندیده‌اید».
سپس در ۲۷ فوریه، پوتین به روسیه دستور داد تا نیروهای هسته‌ای خود را به "وظیفه ویژه رزمی" منتقل کند، که از نظر پروتکل‌های پرتاب تسلیحات هسته‌ای از روسیه معنای مهمی دارد. به گفته کارشناسان تسلیحات هسته‌ای روسیه، سیستم فرماندهی و کنترل روسیه نمی‌تواند دستورات پرتاب را در زمان صلح ارسال کند، بنابراین افزایش وضعیت به "مبارزه" اجازه می‌دهد تا دستور پرتاب انجام شود و اجرا شود.
پوتین این را به عنوان یک پاسخ دفاعی به اعمال تحریم‌های اقتصادی نشان داد، اما در خارج از روسیه به عنوان راهی برای روسیه در استفاده از سلاح‌های هسته‌ای خود در اولین حمله غافلگیرانه دیده می‌شود. این یک وضعیت بسیار خطرناک است که در آن پیام‌های مختلط با پتانسیل تفسیر نادرست می‌تواند منجر به اتخاذ تصمیم‌هایی تحت فرضیات نادرست شود - تاریخچه مستندی از تماس‌های نزدیک با سلاح‌های هسته‌ای وجود دارد.
بازدارندگی تسلیحات هسته‌ای در جنگ سرد اساساً بر اساس آنچه «تخریب با تضمین متقابل» (MAD) نامیده می‌شد، توسعه یافت. ایده MAD این است که وحشت و تخریب ناشی از سلاح های هسته ای برای جلوگیری از اقدام تهاجمی و جنگ کافی است. اما کاربرد تئوری بازدارندگی در واقعیت‌های پس از جنگ سرد در عصر حملات سایبری که می‌تواند در فرماندهی و کنترل سلاح‌های هسته‌ای تداخل ایجاد کند، به شدت مورد مناقشه و بسیار پیچیده‌تر است.
۳۱۱۳۱۱
نظر شما