نکته ای که تعریف تقوا را موسع و نگاه مدیریتی را گسترده و دقیق می کند، در این جمله حکیمانه نکاتی نهفته است:
الف) حیطه تقوا فقط "پرهیز از محرمات" و "انجام واجبات" نیست و در حوزه حکمرانی نیز مصداق دارد! عدم تخصص و پذیرفتن مسوولیتی که مهارت، تجربه، دانش میطلبد نوعی بی تقوایی است. نتیجه اینکه انسان متعهد و باتقوا هرگز مسوولیتی که شرایط آنرا احراز نکرده باشد، نمی پذیرد.
ب) این گفته منتسب به شهید چمران شده است در حالیکه اصل آن در احادیث معتبر ائمه معصومین مکرر آمده است از جمله در مجموعه "الحیات" مرحوم استاد محمدرضا حکیمی که با وسواس و دقت انتخاب می شده است. ایشان در حدیث دیگری انجام امور توسط فرد غیر متخصص را به خیانت نیز تعبیر کرده اند.
ج) اکنون میزان تقوا در سایه این حدیث و نقل قول شهید چمران، متمایز و متفاوت شده است و این نکته با ارائه و پخش تابلوهای شهرداری در سطح شهر تهران پیش چشم مردم و مسئولان نهاده شده است.
آیا تفسیر و تأویل تازه ای از چگونگی حکمرانی منظور نظر است؟
د) شایسته سالاری و گزینش فرد مناسب در هر کارخاص، اصل مهم و اساسی در مدیریت علمی است.که نه فقط در جهان غرب که درشیوه مدیریت شرقیان از جمله چین و روسیه و مالزی و .... روش مرسوم چینش اغلب مدیران و مسوولان است. آیا آنان نیز بهر ه ای از تقوا برده اند؟
هه) اگر تقوا، بعنوان میزان ارزیابی انسان ها در احراز صلاحیت مدیریت به معنی جدید آن ملاک قرار گیرد چگونگی آنرا چه کسی یا کسانی تشخیص می دهند؟ خود فرد یا قانون یا مدارک تخصصی و ممیزات شاخص مشاغل که در هریک شرایط معینی فرض شده است؟ در این صورت آیا پالایش مدیران در سطح کشور ضرورت پیدا نمی کند؟
و) غبار روبی از این حدیث معتبر، شایسته تقدیر است . حتی اگر از زبان کسی دیگر به تواتر نقل شده باشد. مهم عمل به این توصیه اساسی است که می تواند برای مردم و جامعه گره گشا و کارساز باشد .
ضمن اینکه پایانی بر مناقشه طولانی برتری تعهد برتخصص است.
نظر شما