هادی نژادحسینیان در کافه خبر :فرصت های نفتی ما برباد رفت/دولت، صنعت نفت را شخم زده است

آذرجزایری: بازنشانده شدنش در نفت بسیار سروصدا به پا کرد.از جمله مدیرانی بود که در زمان تغییر دولت پای خود را از اظهارنظرهای سیاسی کنار کشید و سعی کرد همچنان بدون کوچکترین وقفه ای خارجی ها را متقاعد کند تا شاید بتواند دلارهای منطقه را برای نفت ایران جذب کند.در قراردادهای تاریخی و بزرگی حضور داشته و خود مذاکره کننده اصلی این قراردادها بوده است.قراردادهای که امروز دیگر خبری از آنها شنیده نمی شود و به خاطره ای تبدیل شده اند.

پارس شمالی،یادآوران و آزادگان از بزرگترین قراردادهایی بود که در زمان وی امضای اولیه آن انجام شد اما هرکدام از این قراردادها به دلیل ندانم کاری های مدیران بعد از او تنها به رویایی خاموش بدل شدند. هادی نژادحسینیان که از دولت میرحسین موسوی به عنوان وزیر راه فعالیت جدی خود را آغاز کرد در دولت هاشمی رفسنجانی نیز به عنوان وزیر صنایع سنگین به فعالیت خود ادامه داد. وی مدتی نیز به عنوان نماینده ارشد ایران در سازمان ملل متحد فعالیت می‌کرد.پس از آن بود که به دعوت زنگنه به نفت فراخوانده شد و به عنوان معاون امور بین الملل وزارت نفت در حساس ترین وزارتخانه کشور مشغول به فعالیت شد.

فعالیتی که با روی کارآمدن دولت نهم به پایان رسید.این بار نیز داستان قدیمی دوباره تکرار می شود.طرد نیروهای کارامد از دولت! نیروهایی که حضورشان می توانست رویاهای امروز نفت را به حقیقت بدل کند.اما این رویا اینگونه با پایان می رسد.یک روز به محل کار وارد می شود و نامه بازنشاندگی خود را با وجود دو سال زمان تا اتمام ماموریتش روی میز می بیند.نامه ای که مبنای غروب بزرگترین قراردادهای نفتی قرارگرفت. نژادحسینیان در یک روز تابستانی به کافه خبر آمد و از روزهایی سخن گفت که فقط حسرتش برای ما باقی ماند.البته این گفت وگو بخش های زیادی داشت اما به خواست مهمان ما بخش زیادی از این گفت وگو حذف شد و تنها بخشی از آن منتشرمی شود.

آقای نژادحسینیان برای شروع این گفت وگو بهتر است از وضعیت این روزهای نفت شروع کنیم.وضعیت فعلی را چگونه می بینید؟

متاسفانه ما فرصت های زیادی را از دست داده ایم.به عنوان مثال یکی از اصلی ترین نگرانی های فعلی وضعیت میادین مشترک بالاخص با عراق است.

چرا عراق؟

متاسفانه این کشور فعالیت برای برداشت از این میادین را شروع کرده است.درحالیکه یک طرفه توسعه دادن این میادین کاملا به ضرر ایران و حتی دو طرف خواهد بود.

ما چند میدان مشترک با عراق داریم؟

حدود 20 میدان نفتی و گازی در محدوده مرزی ایران و عراق شناسایی شده است .ااکرجه اکثر آنها مشترک هستنداما بعید می دانم برآورد دقیقی از ذخایر این میادین به دست آمده باشد اما به طور قطع بیشتر آنها جزو بزرگترین میادین نفتی ایران هستند.

اگر عراق به صورت یک طرفه این میادین را توسعه دهد فراتر از افزایش تولید این کشور چه مشکلاتی می تواند برای ایران بوجود بیاورد؟

وقتی میدان مشترکی به صورت یک طرفه توسعه داده می شود میدان لطمه می خورد. به نوعی برداشت صیانتی نخواهد بود چرا که هر کشور سعی می کند بیشترین نفت را برای خودش بردارد.

خوب با این شرایط خود عراقی ها هم متضرر خواهندشد؟

بله قطعا اگر این مشکل حل شود قطعا به نفع هر دو طرف خواهد بود.برداشت مشترک یک منفعت کاملا دو طرفه محسوب می شود.ضمن اینکه همیشه برداشت های یک طرفه عامل مشکلات سیاسی هستند.در بسیاری از موارد دیده ایم که یکی از کشورها ادعای سهم بیشتری از میدان دارند و اختلاف ها از خط مرزی آغاز می شود اما اگر براساس توافقات دو جانبه این امر صورت بگیرد این مشکلات به صفر میرسد.به نوعی تاریخ نشان داده است برداشت یک طرفه از میادین مشترک استخوان لای زخم بوده و خود عامل اساسی برای ابجاد تنش سیاسی بین دو کشور بوده است.

عراقی ها حاضرند به صورت مشترک میادین را توسعه بدهند؟

بله؛ نباید  مخالفتی  داشته باشند. به نفع انها  هم  هست. البته به دلیل اینکه وضعیت  ما نشان  می دهد که  به  زودی عملیات  بهره برداری در طرف ایران شروع نمی شود انها ترجیح می دهند خودشان تنها بهره بردار باشند تا اگر بخواهند از نفت بخش ایران نیزبهره برداری  کنند.

پیشنهاد شما برای این همکاری دو جانبه چیست؟

یکی از موضوعات بسیار مهم درباره روابط ایران و عراق موضوع پرداخت غرامت جنگ تحمیلی به ایران است که به دلیل سهل انگاری و یا هر علت دیگر به فراموشی سپرده شده است. می توانیم از این غرامت برای توسعه یکپارچه میادین مشترک بهره ببریم.

به نظرتان عراقی ها زیربار چنین پیشنهادی می روند؟

در شرایط فعلی به اندازه کافی مدرک برای محکومیت عراق وجود دارد و اگر در این شرایط ایران نتواند حق خود را مطالبه کند قطعا بعدها توفیق بسیار کمتری خواهد داشت. از این رو هم اکنون بهترین زمان است که عراق را قانع کنیم تا با این روش ، هم تولید صیانتی از این میادین را تضمین کرده و به امنیت مرزها کمک کنند و هم پرداخت غرامت جنگی به ایران را آغاز کند.

ظاهرا دی ماه سال گذشته هم شما این پیشنهاد را یک بار مطرح کردید.

بله درسته من از سال گذشته این پیشنهاد را مطرح کرده ام.

واکنش مسوولان نفتی نسبت به این پیشنهاد چه بوده است؟

من چیزی نشنیدم.

به نظرشماتا چه اندازه تغییرات مدیریتی و نابسامانی در این بخش باعث این بی  توجهی به مسایل کلان نفت شده است؟

انتصاب  مدیران نا آشنا  و کم تجربه  باعث نابسامانی  در صنعت نفت می شود .  وقتی اخرین وزیر نفت  دولت دهم  معرفی  شد و نسبت  به عدم دانش و تجربه  وی در نفت اعترض شد ،گفته شد که وی  مدیری استراتژیست است  شش ماه  درباره نفت مطالعه  و تحقیق می کند و بعد کار اصلاحات در نفت را  شروع خواهد کرد. بعد شش ماه ا قای  وزیربا صدور دستور توقف کلیه عملیات سواپ ، اولین  سیاست  اصلاحی  خود را اعلا م کرد.  حالا کارشناسان ماه هاست که بدنبال  راه  اندازی  مجدد عملیات سواپ هستند  ولی  شرکت های مربوطه زیر  بار نمی روند .

اگر در شرایط فعلی از شما برای حضور در نفت دعوت شود.در این شرایط حاضرید دوباره به نفت برگردید؟

 بهتر است اینگونه به این سوال پاسخ دهم. با  توجه   به بار نشستن   سیاست  های دولت در مورد شخم زدن صنعت نفت ، بهتراست انتخاب  وزیر نفت باعث انسجام  بیش از پیش دولت  شود.

/221/39