من اما به عنوان یک ایرانی مسلمان که اتفاقا سعادت یار بوده تا ارادتی ویژه به بزرگ بانوی جهان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها داشته باشم اکنون از بزرگان و علما سوالی دارم.
این سوالی است که سالهاست پرسیده می شود و البته که پاسخ مناسبی به آن ارسال نمی شود.
بهانه نوشتن این یادداشت اطلاعیه ای بود که بر دیوار مسجد محل نصب شده بود.
این اطلاعیه را امروز دیدم که در آن اعلام شده مراسم عزاداری شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها تا پنجشنبه شب، هشتم دی ماه در این مکان ادامه دارد.
رویت این اطلاعیه، دوباره و چند باره همان پرسش سالهای اخیر را برایم یادآور شد.
پرسش اما چیست؟ «چرا در کشور ما، در رسانه های ما و مشخصا صدا و سیما، در مساجد و هیات های مذهبی مراسم های شهادت اهل بیت علیهم السلام بسیار بیشتر از اعیاد و جشن های تولدشان گرامی داشته می شود؟»
در این مورد -بزرگ بانوی جهان که در بزرگی و مقام و منزلت عظیمش نزد خداوند، زبان ناتوان است- چرا برای تولد بانوی دو عالم نه روزی تعطیل است و جشن ولادتشان هم فقط همان روز و شب تولدشان برپا می شود آن هم به نحوی که خیلی با مراسم عزاداری تفاوتی ندارد اما برای مراسم شهادتشان جدای از دو دهه فاطمیه -که الان منظورم دهه دوم و اصلی است- مراسم شهادتش در چند شب برگزار و حتی چند شب پس از روز شهادت، مراسم عزاداری ادامه دارد.
هیات ها و اهالی مساجد تا چند روز پس از شهادت این بانوی بزرگ به عزاداری مشغولند اما همین ها برای ولادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فقط یک روز و شب آن هم برای چند ساعت جشن می گیرند.
من مخالف برگزاری چندین روزه مراسم شهادت ایشان نیستم اما عرضم این است که مراسم جشن و اعیاد و تولد هم به همان اندازه مراسم شهادت و وفات بزرگ داشته شود.
اگر مثلا برای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها چندین روز مراسم عزاداری برگزار می شود، چرا برای ولادت ایشان چندین روز مراسم جشن برگزار نشود؟ چه ایرادی دارد؟
اسلام که همه اش دین عزاداری نیست. دین نشاط هم هست.
پرسش من و خیلی ها همین است. کاش علمای بزرگ دین و تصمیم گیرندگان به این نکته مهم توجه کنند.
نظر شما