به گزارش خبرآنلاین به نقل از روزنامه آسبارز، موسسه پیشگیری از نسل کشی لمکین در گزارش پایان سال خود هشدار داد که ترکیه و آذربایجان آشکارا ارمنستان را به جنگ، اشغال و نسل کشی تهدید می کنند.
تحت عنوان «ارمنستان و آرتساخ» در این گزارش به طور خاص بر حملات آذربایجان به ارمنستان، نقض آتش بس در آرتساخ و آخرین محاصره کریدور لاچین که طی ۲۴ روز گذشته ارتباط آرتساخ را از ارمنستان و سایر نقاط جهان قطع کرده است، تأکید شده است.
در گزارش موسسه لمکین در مورد ارمنستان و آرتساخ آمده است: در سال ۲۰۲۲، جمهوری کوچک ارمنستان با تهدیدهای فزاینده ای برای تمامیت ارضی خود از سوی آذربایجان همسایه و متحدش، ترکیه مواجه شد. در ۱۳ سپتامبر، با نقض توافقنامه آتش بس سه جانبه ۲۰۲۰ که به جنگ در قره باغ کوهستانی پایان داد، ارتش جمهوری آذربایجان به چندین شهر ارمنستان شرقی حمله کرد و جنایات وحشتناکی را علیه سربازان ارمنی انجام داد که فیلمبرداری و به طور گسترده در شبکه های اجتماعی آذری به اشتراک گذاشته شد.
این جنایات و انتشار آنها از الگوهای جنگ ۲۰۲۰ پیروی کرد، زمانی که آذربایجان به دنبال تسلط بر منطقه ارمنی قومی آرتساخ (قره باغ کوهستانی) بود. اگرچه جهان خارج به سرعت برای پایان دادن به تجاوز آذربایجان در ماه سپتامبر اقدام کرد، آذربایجان هنوز ۱۴۰ کیلومتر از اراضی ارمنستان و همچنین بخش های مهمی از آرتساخ از جمله شهر شوشی را در اختیار دارد.
از ۱۲ دسامبر همچنین تنها جاده ای را که آرتساخ را به جهان خارج متصل می کند، مسدود کرده است و باعث ایجاد یک بحران انسانی شده است که ممکن است به سرعت به یک فاجعه تبدیل شود. رژیم الهام علی اف، رئیس جمهور آذربایجان، آشکارا ضد ارمنی ستیزی خشونت آمیز را در داخل کشور ترویج می کند و جنایات جنگی را جشن می گیرد و در عین حال خود را به عنوان سنگر مدارا در جهان خارج معرفی می کند.
جنگ روسیه در اوکراین باعث شده تا ترکیه و آذربایجان برای ایجاد یک کریدور زمینی (کریدور زنگزور) فشار بیاورند. کریدوری که این دو کشور را از طریق استان ارمنستان سیونیک به یکدیگر متصل می‌کند. آنها آشکارا دولت ارمنستان را به جنگ، اشغال و نسل کشی تهدید می کنند. در حالی که چندین سازمان از جمله مؤسسه لمکین توجه خود را به تهدید نسل کشی از سوی آذربایجان و ترکیه جلب کرده اند، کشورهای قدرتمند و همچنین اتحادیه اروپا، ناتو و سایر نهادها به حمایت صریح از این رژیم ها ادامه می دهند.
از زمان امضای توافقنامه آتش بس سه جانبه در نوامبر ۲۰۲۰ که به جنگ ۴۴ روزه پایان داد، آذربایجان به طور سیستماتیک تعهدات آتش بس خود را نقض کرده است. این کشور با نقض قوانین بین المللی و توافق آتش بس، از بازگرداندن اسرای جنگی ارمنی (اسرا) خودداری کرده است.
از ژوئیه ۲۰۲۲، رژیم باکو همچنان ۳ غیرنظامی و ۳۵ اسیر جنگی را در اسارت نگه داشته و آنها را تحت محاکمه های جنایی سریع و غیرقانونی قرار داده است. آذربایجان تقریباً هر روز علیه مواضع ارمنستان در ارمنستان و آرتساخ آتش گشوده است و به دلیل تهدید دائمی تشدید درگیری که در نهایت در ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲ رخ داد، وضعیت وحشت و عدم اطمینان دائمی را ایجاد کرده است.
بحران انسانی در منطقه زمانی به سطح دیگری از نگرانی رسید که آذری‌هایی که ادعا می‌کردند طرفدار محیط‌زیست هستند، کریدور لاچین را مسدود کردند، تنها جاده‌ای که ۱۲۰۰۰۰ ارمنی آرتساخ را به ارمنستان می‌رساند. اولین محاصره در سوم دسامبر اتفاق افتاد و چند ساعت ادامه داشت. محاصره دوم از ۱۲ دسامبر آغاز شد و با منزوی کردن کل جمعیت ارمنی منطقه و مسدود کردن کامل دسترسی زمین به غذا، دارو و نیازهای اولیه انسانی، بحران انسانی در آرتساخ را افزایش داد. اگرچه آذربایجان چند روز پس از محاصره ۱۲ دسامبر گازرسانی به آرتساخ را بازگرداند، اما جاده استپانکرت به گوریس در زمان انتشار این گزارش همچنان بسته است.
جمهوری آذربایجان از نظر خانه آزادی یکی از کشورهایی به شمار می رود که وضعیت آزادی در آن مناسب نیست.در سال‌های گذشته، آزار و اذیت روزنامه‌نگاران، کارکنان حقوق بشر، اقلیت‌های قومی و جامعه مدنی را افزایش داده است و از سرکوب داخلی و همچنین فراملی برای سرکوب مخالفان استفاده می‌کند.
۳۱۱۳۱۱
نظر شما