ارگان رسمی گروهک ملی- مذهبی، نامه اعتراضی تندی را به امضای 38 وبلاگ نویس ضدانقلاب و خطاب به شورای مرکزی مجمع روحانیون منتشر کرد. اغلب امضاکنندگان نامه از کشور متواری هستند.
در نامه منتشره با اشاره به اظهارات خاتمی، موسوی خوئینی ها، ابطحی و... که بوی شانه خالی کردن از مسئولیت فتنه سبز و تندروی های موسوی و کروبی را می دهد، آمده است: در حصر خانگی و در غیاب موسوی و کروبی انتظار آن بود که پرچم بر زمین نماند اما نه تنها حرکت مخالفان پشتیبان خود را از دست داده، بلکه سکوتی توام با رضایت نسبت به حصر این بزرگواران، اهل سیاست را دربر گرفته است.
این نامه می افزاید: با انتشار شایعه دستگیری موسوی و کروبی، انتظار از تشکل شما به عنوان حامی این عزیزان، بسیار بیشتر از آنی بود که کردید. انتظار آن بود که اقدامی عملی از بزرگترین تشکل روحانیون اصلاح طلب دیده می شد و اگر امید به نتیجه ای برای این اقدام نبود آیا نمی توانستید با بست نشینی خواستار آزادی رهبران سبز باشید؟ اما متاسفانه گذر ایام نشان داد که اعتراض های هر از چند شما، از کنایه هایی آن هم در خلوت وب سایت هایتان فراتر نخواهد رفت. شاید برخی استدلال نمایند که تشکل شما تحت فشار است و فرصت اعتراض سازمان یافته ندارید. اما صحبت های مناقشه آمیز گاه و بی گاه دبیرکل حزب متبوع از جمله طلب بخشش از نظام و سخنان دیگر اشخاص برجسته آن تشکل، از جمله موسوی خوئینی ها گمانه زنی های اولیه در جدا بودن مسیر تشکل شما از راهی که آقایان موسوی و کروبی در برابر ملت گشودند را قوی تر کرده است. این نگرانی ها زمانی رنگ جدی تری به خود می گیرد که آقای موسوی خوئینی ها از رسمیت نداشتن جنبش سبز سخن می گوید؛ گویی برای شرکت در انتخابات و در راستای اجابت پیش شرط نظام درباره اعلام برائت از جنبش سبز، راه مناسب را در پاک کردن جنبش سبز دیده اند. و یا صحبت هایی در حمایت از رهبری ایراد کرده اند که تماما با مواضع ثبت شده آقایان موسوی و کروبی در تناقض می باشد. برای ما جای عجب است که چگونه وزیر سابق کشور (موسوی لاری) می تواند از اجرای قانون در دوره وزارت خود سخن بگوید؟ آیا انتخابات مجلس هفتم و ریاست جمهوری نهم، بر مبنای قانون برگزار شد؟
/27217
نظر شما