البته برخی براین باورند که بالارفتن سن، فیلمسازان را دچار سقوط سینمایی می‌کند،اگر چنین باشد چگونه کوروساوای ژاپنی در 80 سالگی فیلم اپیزودیک و ماندگار «رویاها» را جلوی دوربین برد و کلینت ایستوود در 92 سالگی تازه‌ترین فیلمش را ساخت و بازی کرد و اسپیلبرگ امسال و در76 سالگی یکی از بهترین آثارش را تولید نمود؟ به نظر می‌آید اشکال کار جای دیگری است و خالی شدن سینمایی ربطی به سن و سال ندارد.
از همین روی پوراحمد در فیلم «پرونده باز است» واقعا حرفی برای گفتن ندارد. یک قتل ناخواسته و مسئله قصاص و شعر و شعارهای گل درشت و غلط‌های تصویری و دادگاه باسمه‌ای و پایان لنگ در هوا.
23302
نظر شما