به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از نشریه دفتر رهبر انقلاب، یکی از اقدامات موفق انقلاب‌اسلامی «مفهوم‌سازی»، «واژه‌پردازی» و تولید ادبیات مخصوص به خود بود: «وقتی یک فکر جدید - مثل فکر حکومت اسلامی و نظام اسلامی و بیداری اسلامی - مطرح میشود، مفاهیم جدیدی را در جامعه القاء میکند؛ لذا این حرکت و این نهضت باید واژه‌های متناسب خودش را دارا باشد.» ۱۳۹۰/۷/۲۲موضوعی که دقیقا در مقابل رویکرد استفاده از «ادبیات دشمن» قرار می‌گیرد: «از ادبیّات دشمن استفاده نکنید. دشمنان انقلاب از روز اوّل آمدند تعبیر ادبیّات تندرو و میانه‌رو را مطرح کردند؛ فلانی تندرو است، فلان جریان تندرو است، فلان جریان میانه‌رو است.» ۱۳۹۴/۱۲/۵یکی از مفاهیم و کلیدواژه‌هایی که در جریان حرکت انقلابیِ ملت ایران به عرصه‌ی عمومی وارد شد «حزب الله» و «حزب‌اللهی» بود.اما به راستی معنای حقیقی این مفاهیم چیست؟ و حزب‌اللهی کیست؟
در منظومه‌ی فکری و معارفیِ انقلاب اسلامی حزب‌اللهی به‌عنوان تعبیری برآمده از آموزه‌های قرآنی، معنای روشنی دارد: «حزب‌اللهی، یعنی آنکه در خدمت خداست و هیچ وابستگی تشکیلاتیِ سیاسی، جز وابستگی به انقلاب و اساس انقلاب - که اراده‌ی الهی است - ندارد.» ۱۳۶۹/۸/۱در این نگاه «یک فرد فقط متدین را حزب‌اللهی نمیگویند؛ حزب اللهی آن کسی است که برای حرکت در جهات دینی انگیزه دارد.» ۱۳۶۹/۱۰/۴
براساس نگاه اصیل برآمده از معارف انقلاب اسلامی، انسانِ حزب‌اللهی، انسانِ آماده و پای کارِ انجام وظیفه است: «حزب‌الّلهی بودن، یعنی آماده کار بودن برای انجام تکلیف الهی.»۱۳۷۱/۵/۷ براساس این تفکر و جهت‌گیری است که فرد حزب‌اللهی و بسیجی برای انجام وظیفه خدمت به کشور و مردم هزینه می‌دهد بدون آنکه چشم‌داشت مادی و دنیایی داشته باشد: «بسیج یعنی چه کسی؟ یعنی آن کسی که تا فهمید در مملکت حادثه‌ای است و تا فهمید دشمن حمله کرده است، نگاه نکرد که زراعت دارد، دکان دارد، کار اداری دارد، امتحان دارد، کنکور دارد و ترم دانشکده‌اش عقب افتاده است. همه اینها را گذاشت و به جبهه رفت.
این را می‌گوییم «حزب‌اللهی». امروز هم اگر بفهمد دشمن به هر شکلی درصدد تعرض است، دیگر خواب راحت به چشمش نمی‌آید و نمی‌تواند آرام بگیرد. این، «حزب‌اللهی» است.» ۱۳۷۱/۷/۱۶ لذا «حزب‌الّلهی یعنی آن عنصری که در مقابل مشکلات سینه سپر میکند و احساس مسئولیّت میکند.» ۱۳۷۲/۵/۸درست در نقطه‌ی مقابل این تفکر و روحیه، فردی است که «هیچ مسئولیّتی در مقابل مسائل کشور خودش و جامعه‌ی خودش قائل نیست و تنها همین [ را] بلد است که به شکم خود و لذائذ خود و جیب خود برسد و بپردازد.» ۱۳۷۲/۵/۸براساس این چارچوب است که حزب اللهی برای منفعت شخصی خود کار نمی‌کند: «عدّه‌ای هم هستند که اینها حرفی هم ندارند که برای اسلام و انقلاب، یک‌وقت یک کاری هم بکنند، امّا برایشان در درجه‌ی اوّل، مسائل شخصی خودشان است یا چهره شدنشان؛ اینها حزب‌اللهی نیستند.» ۱۳۶۲/۶/۸
27218
نظر شما