*تأییدی که حامد کرزای رئیس‌جمهور افغانستان از "لویه جرگه" برای امضای پیمان نظامی 10 ساله با آمریکا گرفت، علاوه بر اینکه ضربه‌ای سخت و جبران ناپذیر به نهاد سنتی و معتبر "لویه جرگه" وارد کرده، بی‌اعتنائی به حقوق دو کشور همسایه ایران و پاکستان نیز هست.
*دولتمردان افغان پاسخ حمایت‌ها، محبت‌ها و همراهی‌های ملت و مسئولان ایرانی در دوران‌های مختلف سه دهه گذشته را با بدترین روش داده‌اند. جمهوری اسلامی ایران با آغوشی باز مجاهدان افغان و به همراه آنها آوارگان افغانی را سالها میزبانی کرد، امام خمینی با صریح‌ترین عبارات به شوروی اشغالگر اعتراض و از مردم افغانستان حمایت نمودند، هنگامی که دولت مجاهدین افغان تشکیل شد دولت جمهوری اسلامی ایران از این دولت حمایت کرد، با شورش طالبان علیه مجاهدین افغان، ایران در برابر طالبان ایستاد و از تمامیت ارضی افغانستان حمایت کرد، بعد از اشغال افغانستان توسط آمریکا و انگلیس، موضع ایران همواره حمایت از ملت افغانستان بود و در بازسازی افغانستان سهم قابل توجهی برعهده گرفت و در مجامع بین‌المللی از دولت و ملت افغانستان حمایت مستمر کرد و در زمینه‌های فرهنگی به افغانستان کمک‌های زیادی کرد بطوری که بسیاری از تحصیل کردگان افغان که اکنون مصدر خدمات زیادی در کشور خود می‌باشند فارغ التحصیلان دانشگاه‌های ایران هستند.
*اکنون که دولت افغانستان اینهمه همراهی و حمایت و خدمت صادقانه را نادیده گرفته و دست آمریکا را در مجاورت مرزهای ایران باز گذاشته، وقت آن است که دولتمردان ایرانی تعارفات را کنار گذاشته و اعتراض خود نسبت به این اقدام را به دولتمردان افغان اعلام کنند و برای جلوگیری از امضای پیمان نظامی با آمریکا تلاش نمایند. طبیعی است که اگر دولت افغانستان حاضر به تجدیدنظر در تصمیم خود نگردد، جمهوری اسلامی ایران به اقداماتی متوسل شود که متضمن مصالح ملت ایران و امنیت ملی کشور باشد.
/212217
نظر شما