بحث زمینه سازی حضور سلایق مختلف در فحوای کلام رهبر انقلاب موج می زد که متاسفانه در بسیاری از حوزه ها این موضوع نادیده گرفته شد و اغلب کاندیداهای شاخص از حضور در صحنه رقابت بازماندند , موضوعی که بیانگر این است یکی از ضعف های این دوره از انتخابات و عدم استقبال قابل قبول مردم می تواند به عدم حضور چهره های شاخص و سلایق دیگر مرتبط باشد،چرا که متاسفانه در این دوره در حوزه های انتخابیه بطور علی السویه و منصفانه رقابت وجود نداشت.
معمولا از شاخصه های فعالت های انتخاباتی ستیز های معقولانه انتخاباتی است که بین افراد کاندیدا در جریان انتخابات دیده می شود. وقتی در خیلی از حوزه های انتخابیه چهره های یک جناح فعالیت می کنند درگیری و مسائل امنیتی و ستیز های تبلغاتی هم به حداقل می رسد.وقتی کاندیداها بتوانند در قالب برنامه های جناحی علیه یکدیگر انتقادهایی داشته باشند و ضعف های یکدیگر را بیان کنند تنور انتخابات داغ تر و زمینه های مشارکت بیشتر خواهد شد.لذا وقتی سلایق در میدان انتخابات وجود نداشته باشد رقابت و حملات به یکدیگر مفهومی پیدا نمی کند چون همه از یک طیف هستند و وقتی همه طیف ملزم به رعایت اصول و برنامه های آن حزب و جناح هستند درگیری و انتقاد مفهوم پیدا نمی کند و انگیزه حضور مردم کاهش پیدا می کند.
انتخابات باید چالشی باشد و وقتی همه کاندیداها از یک جریان باشند چالشی وجود ندارد. چالش به معنی درگیری و حملات تند نیست بلکه ملزم کردن کاندیداهای طرف مقابل برای رعایت قانون و دادن وعده های منطقی است.بنابراین، وقتی این چالش بصورت منطقی وجود نداشته باشد دعواها درون گروهی می شود که این نیز به عدم کنترل اینگونه انتخابات بر می گردد.
زمانی که بین یک گروه شبهه های مختلفی به وجود بیاید به معنی درگیری است ،در تهران دیدیم که یک جناح غالب بود و چه بسا به صرف همین تکثر کاندیداها و تشنگی قدرت به یک لیست واحد موثر در بدنه اجتماعی خود نرسیدند ،به عبارتی می توان این ناتوانی در ارائه لیست واحد را نا امنی سیاسی و ناکارآمدی احزاب در کشور دانست .
نکته مهم در این انتخابات حضور مردم بود که با همه تاکیدات و فعالیت ها برای دعوت مردم به حضور در پای صندوق ها این مهم آنطور که باید محقق نشد والبته می توان دلایل مختلفی را در این خصوص مطرح کرد،یکی از این علل ثبت نام بود که هر روز شاهد دعوت مردم از سوی وزارت کشور برای ثبت نام کاندیداتوری بودیم که حتی افراد فاقد شرایط لازم هم احساس می کردند که باید ثبت نام کنند و برخی افراد حتی با مدرک تحصیلی پایین نیز ثبت نام کردند و هر چند که بعد از صحنه خارج شدند . به مرور صدا و سیما هم با دعوت از نمایندگان مجلس در حوزه های مختلف به مناظرات و نظرات کاندیداها پرداخت که در گذشته شاهد چنین موضوعی نبودیم و می توان آن را به تصویب قانون جدید نسبت داد.
دیگر اینکه در روز یازدهم اسفند به دفعات شاهد ارسال پیامک از سوی وزارت کشور بودیم که مردم را به پای صندوق ها دعوت و زمان رای گیری را تمدید می کرد .علیرغم اینکه همواره شاهد دعوت از مردم در پای صندوق های رای بودیم اما وقتی نتیجه را مورد بررسی قرار می دهیم نتیجه ای قابل تامل است که می تواند هشدار و زنگ خطری برای انتخابات های آتی باشد.
برخی معتقدندعده ای بواسطه ترس از آینده و حتی با شایعه قطع شدن یارانه به پای صندوق ها آمدند اما یک بحش که به آرا باطله بر می گردد یک زنگ خظرجدی است و نمی توان این جمعیت قابل توجه را نادیده گرفت. این روزها برخی مسئولین با افتخار از حضور ۴۱ درصدی یاد می کنند غافل از اینکه این عدد درصد افتخاری نیست و باید به آن عده ۵۹ درصدی که حضور نداشتند توجه کنیم .آیا این ۵۹ درصد فرصت آمدن به پای صندوق را نداشتند ؟ ایا این تعداد واقعا ضد ارکان نظام هستند ؟نه،این افراد نارضایتی دارند ،یا از وضعیت موجود اقتصادی شاکی هستند و یا سلایق خود را در عرصه کاندیداتوری ندیدند .
اگر اصلاحات و تجدید نظر هایی در افکار برخی صورت نگیرد در نادیده گرفتن ظرفیت های سیاسی و کلان کشور مسلما این پروسه معیوب می تواند ادامه داشه باشد. قصد تخریب یا نادیده گرفتن زحمات دستگاه های متولی نیست بلکه می بایست با آسیب شناسی این دوره برای انتخابات آتی راه حل های راهگشا اتخاذ کرد.
* روزنامه نگار
۲۳۲۱۲
نظر شما