بخشی از مذاکرات این جلسه (18 دی 1362)را می خوانید:
یکی از نمایندگان:اجاره مسکنی که در پاره ای از کشورهایی که من الان ذکر می کنم واقعاً رفته بالا، مثلا به عنوان نمونه ما پول یا فوق العاده ای که به نیروهای سیاسی خودمان در خارج از کشور می پردازیم مثلا در آدیس آبابا ما حدود چهارده هزار تومان می دهیم که 8000 تومانش را باید بطور متوسط اجاره بدهد. یا در ابوظبی 15 هزار تومان می دهیم باید 11هزار تومان توامن اجاره بدهد .یا مثلا در جده 15 هزار می دهیم باید 12 هزار تومانش را اجاره بدهد د.ر طرابلس 15 هزار تومان می دهیم باید 14 هزارش را اجاره بدهد.مثلا لاگوس یکی از کشورهائی است که واقعاً فوق العاده هزینه بالا رفته اگر 15 هزار تومان می دهیم باید 21 هزار تومان اجاره بدهد.
دکتر ولایتی (وزیر امور خارجه) ـ ...در بسیاری از جاها میزان اجاره مسکن برای یک آپارتمان معمولی مثلا چند ده متر مربعی اجاره بهائی که درخواست می کنند بیش از متوسط حقوقی است که ما پرداخت می کنیم یعنی عملا تمام حقوقی که یک کارمند ،یک کارشناس سیاسی می گیرد بعضاً مجبور است که همه را بدهد و یا این که چیزی روی آن بگذارد و بدهد. و یا بعد از کسر اجاره بها چیزی باقی نمی نماند که بتواند گذران معیشت اش را بکند. قبل از انقلاب چنین حقوقی وجود داشته یعنی هزینه مسکن را تا یک حدی دولت به مأمورین پرداخت می کرد و بعد از انقلاب توسط شورای انقلاب طی قانونی این امر ملغی شد ...قبل از انقلاب حقوق مأمورین ما در خارج از کشور بیش از بعد از انقلاب بوده و به علاوه هزینه مسکن را هم دریافت می کردند و این را هم علاوه بکنیم که از آن زمان تا به حال مقدار زیادی به تورم جهانی افزوده شده و به تبع آن به هزینه مسکن. مثلا یک کارمند دفتری قبل از انقلاب در سفارت ما در دمشق 16 هزار تومان حقوق می گرفته بعد از انقلاب به حدود 9 هزار تومان کاهش پیدا کرده یعنی 43 درصد کاهش. و در همین زمان میزان هزینه مسکن در دمشق 56 درصد افزایش پیدا کرده. سفارت جمهوری اسلامی ایران در ابوظبی یک کارمند دفتری حدود 19 هزار تومان حقوق می گرفته بعد از انقلاب به 12 هزار تومان کاهش پیدا کرده یعنی 39 درصد کاهش. در حالی که در عرض همین مدت میزان اجاره بها 80 درصد افزایش پیدا کرده، سفارت جمهوری اسلامی ایران در لیبروویل گابن یک کارمند دفتری 27 هزار تومان حقوق می گرفته الان به حدود 12 هزار و 900 تومان تقلیل پیدا کرده میزان تقلیل حقوق 52 درصد و همزمان 37 درصد اجاره بها بالا رفته است.
... ممکن است این سؤال پیش بیاید پس این ها چه می کنند. کسی که 12 هزار تومان حقوق دارد و 12 هزار تومان باید اجاره بدهد طبیعی است که منزل اجاره نمی کند. یکی از شرایط ما برای اعزام افراد به خارج از کشور این است که این ها متأهل باشند. کسی که متأهل هست حتماً باید یک خانه ای را اجاره بکند. این ها متأهل هستند ولی خانواده شان را در تهران می گذارند خودشان میروند به محل مأموریت و این نقض غرض میشود. و در بسیاری از جاها کارمند سیاسی ما و کارمند دفتری مان در یکی از اطاقهای سفارتخانه شب می خوابد. حتی در نمازخانه سفارتخانه شب می خوابد. موارد متعددی را ما داریم و اگر خودش تنها باشد میتواند اما اگر به اتفاق زن و فرزندش باشد مسلماً نمی تواند و بعد یک فردی که در خارج از کشور کار میکند و زن و فرزندش این جا هستند همواره این تصور هست و این تمایل هست که این زودتر برمی گردد به نزد زن و فرزندش یعنی به شغل خودش در خارج از کشور به عنوان یک شغل موقت و گذرا نگاه می کند و دل نمی بندد. بنابراین بنده فکر می کنم در بودجه پیش بینی بشود که بتدریج خود ما خانه های سازمانی بسازیم و این را در اختیار کسانی بگذاریم که به خارج از کشور اعزام می شوند.
30231
نظر شما